Horizontale programmering?

Of door-horizon-verdwaasde programmering? Ik ben niet de meest fervente televisiekijker maar soms wil ik een bepaald programma toch wel even graag zien. Nu overkomt het me de laatste jaren toch steeds vaker dat als ik dan eens iets wil zien er dan opeens ook net iets interessants op één of soms zelfs meerdere netten uitgezonden blijkt te worden.

Zou dat soms het gevolg kunnen zijn van de competitie om de gunst van de kijker en de onverbiddelijke strijd om de kijkcijfers. Als de één een zogenaamd kijkcijferkanon, in de vorm van een of andere prime-time kulshow, een sportevenement of een realitysoap met BN-ers of Volendammers inzet op het ene net, moet de ander daar iets dergelijks tegenover zetten op een volgend net. Dat is toch pure en de enige logica in het neo-liberale commerciële concurrentiedenken, nietwaar?

Maar het lijkt mij toch niet de meest logische en zeker niet beste manier om de kijker ten dienste te staan en de meeste keus naar diens smaak en voorkeur te bieden. Of zou dat überhaupt geen doorslaggevende overweging zijn voor die duurbetaalde netmanagers?

En een dergelijke overlap, door naar mijn smaak toch niet al te intelligente programmering, tref je ook wel eens tussen radio en TV. Bijvoorbeeld op de zondagochtend als VPRO-programma’s OVT op de radio en Vrije Geluiden en Boeken op de televisie samenvallen.

Vanmorgen hoorde ik van onder de wol wat stukjes over Woody Guthrie (1912-1967), pionier, ikoon en godfather van een muzieksoort die we tegenwoordig onder de naam ‘Americana’ kennen. Inmiddels gedouched in de kleren kon ik even later nog het laatste kwartiertje zien van het in ons land legendarische optreden in het Huis met de Pilaren van Jacques Brel (1929-1978), toch de wel grootste bard die de Lage Landen ooit hebben voortgebracht.

Gelukkig kennen we tegenwoordig ook nog zoiets als ‘Uitzending gemist’. Van de uitzending van Vrije geluiden volgt er zaterdag 12 jan. nog een herhaling.