Wednesday, October 30, 2013

Freiburg im Breisgau

Op weg van Echternach naar Donaueschingen reden we om en langs verscheidene Duitse steden. Slechts één stad hoefden we te doorkruisen; dat was Freiburg. We waren ook wel een beetje nieuwsgierig naar die stad want we hadden aanvankelijk datzelfde Freiburg im Breisgau als onze bestemming geprikt op de kaart. Dat alle hotels, in een door ons aanvaardbaar geachte prijsklasse, er al volgeboekt bleken is de reden dat we vervolgens toch ergens in de buurt van de oorsprong van de Donau belandden. Even voor Freiburg zagen we ook nog allerlei richtingsborden die naar een ‘Kaiserstuhl’ verwezen, maar dat hebben, in weerwil van mijn recente fascinatie met dit soort stoelen, toch maar even rechts laten liggen. kaiserstuhl-tuniberg-karte-orte-attraktionen Dan later toch nog maar een dagje in Freiburg wezen kijken. Freiburg mag zich erop beroemen de Duitse stad met de meeste zonuren te zijn. Maar die bewuste donderdag in september hebben we toch maar weinig zon gezien; wel de nodige regen, geheel conform de voorspellingen. Gutachtalbrücke op naar Freiburg Freiburg is opvallend vlak, wat dan wel weer iets vertrouwds heeft voor een slenteraar uit de Lage Landen. Prominent in de altstadt staat de Freiburger Münster, waar rondom op het Münsterplatz een boerenmarkt gaande was. Voor de Münster Het bleek toevalllig net het bromberenseizoen te zijn. Bromberentijd Toen het weer begon te regenen konden we onze toevlucht mooi in de Münster zoeken. Een indrukwekkende en op dat moment drukbezochte kerk (het hemelwater?) die nog model gestaan zou hebben voor de Oldehove in Leeuwarden en mogelijk ook voor de lantaarn van de Utrechtse Domtoren. Er klonken zeker vier verschillende orgels door de Münster, die beurtelings en naadloos op elkaar volgend vanaf een centraal klavier werden bespeeld. In de Münster Toen we de kerk uitkwamen regende het nog wel een klein uurtje maar daarna bleef het de rest van de dag nagenoeg droog. Met en na al dat hemelvocht werd wel direct duidelijk hoe nuttig en efficiënt de fameuze Freiburger Bächle zijn. Nauwelijks ergens een plasje op straat te bekennen, dankzij die beekjes. En toch konden zo de badeendjes ook weer eens uitgelaten worden. Alle eendjes ...

No comments:

Post a Comment