

Wanneer we ons wat gedegener voorbereid en de reisgids wat beter doorgenomen zouden hebben hadden we het natuurlijk kunnen weten. Maar nu vernamen we bij de hotelbalie dat we, pardoes, met ons neus in de feestelijke boter vielen (of moet ik zeggen: met onze feestneus in de boter) in de zin dat Sevilla nu juist de openingsavond van haar grootste feria of feest vierde namelijk die van de Feria de Abril. Een van de grootste en bekendste ferias waarbij de stad in vrolijke en flanerende rep en roer zou zijn. De baliemedewerker raadde ons aan maar eens een kijkje te gaan nemen in de stad. Dat deden we en zagen steeds meer vrouwen die zich van hun beste of althans meest vrouwelijke kant wilden laten zien en zich in ruime getalen, vol trots en zwier, in de traditionele, kleurrijke en zwierige jurken vertoonden als waren ze stuk voor stuk heuse flamenco-danseressen. Een kleurrijk spektakel dus, met rijen voor het metro-station van smaakvol en zelfbewust uitgedost vrouwelijk schoon op weg naar het feestterrein in de stad.
Op straat,

voor de metro,

op het perron

en in de metro,

groot

en klein

op weg naar

het feestterrein in de wijk Los Remedios,

waar je de zogehten 'casetas' en

diverse kermisachtige attracties vindt.

Hier nog de verlichte Portada van 2015


en het spreekwoord zegt: zo de ouden zongen, ...






Het leek wel een bijzonder stijlvolle rokjesdag (jurkendag klinkt toch niet in onze taal) met de Spaanse vrouw en de traditionele dans (Flamenco en Sevillana) als hoofdthema.
Dat was dan onze kennismaking met Sevilla; een levendige stad vol levenslustige mensen die, zo was onze indruk, het goede leven met graagte omarmen en zich vast niet zomaar of al te snel gek zullen laten maken.
Nog een Oranje of Nederlands wetenswaardigheidje: Máxima en Willem Alexander hebben elkaar ontmoet in Sevilla tijdens de Feria de Abril.
Een docu over deze fameuze feria:
No comments:
Post a Comment