Alhambra en Generalife

Een van de motieven om op dit Krasreisje te vallen was dat ik ook altijd al eens dat fameuze Alhambra wilde zien. Marian was hier in een grijs verleden al eens met haar ouders geweest maar ik kon me er hoogstens een voorstelling van maken op grond van de plaatjes en de verhalen van en over dit blijkbaar bijzondere bouwwerk.

De toegangskaartjes hadden we, zoals uitdrukkelijk wordt aangeraden, al geruime tijd van tevoren via het internet besteld. Onze laatste dag in Granada zouden we het Alhambra bezoeken. Die zondag in een beginnende regen het speciale minibusje vanuit het centrum naar boven genomen. Daar moesten we een uur voor onze toegangstijd zijn om de kaartjes op te halen. Ons vervolgens in doorzichtige regencapes ruim op tijd aangesloten bij de rij voor de ‘Palacios Nazaries’, die overigens algemeen gezien worden als het mooiste, het meest omvattende, het meest verfijnde en het best bewaarde dat er aan Moorse en islamitische bouwkunst te bewonderen valt in Spanje. Eenmaal binnen konden we ons weer van het waterwerende plastic ontdoen en moest ook iedereen de rugzak afdoen en die, zo mogelijk, op de borst hangen.
Een uur of drie in deze paleizen, waar we bij tijd en wijle onze ogen uitkeken, doorgebracht en toen we buiten kwamen was het zowaar weer droog. Het duurde echter niet zo erg lang of het begon weer te miezeren, te regenen en binnen niet la te lange tijd flink te plenzen en dat hield geruime tijd aan. Een poosje onder de bomen geschuild en in de regen toch maar door naar de ‘Generalife’. Dat wandelingetje viel ons echter wat tegen mede omdat het weer er ook niet beter op werd en we toch steeds buiten bleven lopen. Na een laatste blik rondom vanaf het hoogste punt in een speciaal uitkijktorentje terug naar de ticket-office om (volkomen onwetend van enige frauduleuze praktijken) de guided tours in te leveren.

Er viel hier deze dag dus buiten en in de tuinen nadrukkelijk minder te genieten dan binnen in de paleizen. Het was niet anders en als twee verzopen katten in de stromende regen zochten we het busje naar het centrum beneden maar weer op. Toen we daar beneden uitstapten was het droog, klaarde de lucht weer op en brak er een stralend zonnetje door. Zeer indrukwekkend hoor, dat Alhambra en zeker een bezoek waard. Toch maakte de 'Mezquita' in Córdoba en de serene sfeer aldaar een wat verrassender en verkwikkender indruk op mij.