Mei

Dan is het weer mei.
Waarvan in dit land wordt gezegd: dan leggen alle vogels een ei.
De maand van het nieuwe leven dus.
Maar wederom in dit land ook de maand van het herdenken; eerst de doden die daarvoor vielen en dan de vrijheid die we daardoor genieten.
Vandaag, 1 mei wordt er overigens ook het nodige herdacht en gevierd. In de rest van de wereld dan maar niet in dit land, wij zijn meer van, zeg maar, het oranjegevoel.
Hoewel de 1 mei-viering buiten ons land nog volop in de belangstelling lijkt te staan heeft dat volgens Canadese medeblogger WD Fyfe nog maar bar weinig om het lijf, en wel omdat diegenen die er nog iets aan doen steeds meer op figuranten in een bekende roman van George Orwell beginnen te lijken.

Dat is toch jammer, vind ik. Want zou het niet mooi zijn wanneer allerlei mensen van over de hele wereld 1 dag zouden hebben (tussen al die speciale dagen, weken en maanden die telkens maar voor van alles en nog wat in het leven roepen) om die idealen voor een betere wereld waar we bijna allemaal achter kunnen staan weer eens in gedachte te roepen en te overdenken. 1 mei zou daar toch een mooie dag voor zijn. Maar ja, welke idealen of waarden, met het goede leven op het oog, komen daar vandaag de dag nog voor in aanmerking?