Jaar in ... jaar uit ...

 

Het heersende ideaal in de Westerse wereld om in vrijheid en vrede samen te kunnen leven en tevens jouw leven naar eigen inzichten vorm te kunnen geven lijkt dit afgelopen jaar wel weer erg veel scheuren, barsten en breuken opgelopen te hebben.

Toch gloort er altijd wel ergens hoop! Zie Polen; daar lijken ze weer te snappen hoe vrijheid, recht, rechtvaardigheid en de rechtstaat samenhangen.

De Coronatijd nu echt voorbij?

 Verzuchtingen dat die Coronatijd toch eindelijk en gelukkig maar voorbij is zijn allang niet nieuw meer en inmiddels al behoorlijk oubollig.

Er ligt intussen ook al een evaluatierapport op tafel waarin onze regering, mijn inziens zeer terecht, wordt gewezen op een uiterst eenzijdige benadering van het probleem destijds.

Wij hielden ons desondanks aanvankelijk redelijk netjes en braaf aan de voorschriften zoals die van hogerhand uitgevaardigd werden. We hebben zelfs ook braaf onze vaccinaties gehaald. Maar toen de zogeheten Omikron-variant zich deed gelden heb ik een aantal van die voorschriften toch maar aan mijn laars gelapt in de hoop dan deze mildere variant maar eens op te lopen. Zo'n virus wil toch rondwaren, nietwaar en zal niet stoppen voor ie de hele boel rond geweest is. Het leek het juiste moment voor zo'n echte immuniteitsboost. Het mocht echter niet zo zijn. Her en der kreeg men het, maar wij dus niet.

Dat wil zeggen tot deze week dus. De gedachte aan Corona was zo goed als uit ons bewustzijn weggesijpeld. Maar nadat we maandagnacht beiden ziek naar bed waren gegaan deed Marian de ochtend daarop maar eens zo'n test (ken je ze nog?) en Bingo! Ofwel Corona! Ik dan ook maar zo'n test gedaan jawel, ook raak. De Coronatijd is nog helemaal niet voorbij! Voor ons is net begonnen. Dit keer dan gelukkig wel zonder al die sociale en maatschappelijke beperkingen en ontwrichtingen.

Het is weer voorbij die ……

 De vakantie is weer voorbij.

Dit was onze langste en warmste vakantie tot nu toe. Maar wellicht kan het nog gekker; de toekomst zal het uitwijzen.

Onze aanvankelijke bestemming was dit jaar wederom Le Vigan in de Franse Cevennes. En wederom voor een aikido seminar met Hiroshi Ikeda. Evenals vorig jaar overigens. Maar toen was er een speciale Aikido Harmonie jubileum editie met de eenmalige rentree van de toen 85-jarige Mitsugi Saotome. Hieronder een beeldverslag daarvan:

73

 Ik zie dat ik een jaartje heb overgeslagen. Maar dat 72ste levensjaar loopt nu toch echt ten einde.

Dat krijg je dus als je je blog zo verwaarloost. Misschien moest ik het maar weer eens zachtjes aan reanimeren.