Ooh ... niets

Alweer zo ongeveer een half mensenleven geleden zit ik eens in het ouderlijk huis aan tafel in een deel van de encyclopedie te bladeren. Komt mijn broer, die toen nog mijn broertje was, de kamer binnen en vraagt op een enig moment:

wat zoek je?

waarop ik zeg:

ooh ... niets.

En nadat hij in het voobijgaan achteloos en kort een blik over mijn schouder in de opengeslagen encyclopedie werpt, zegt hij droogjes en terloops:

dan kijk je helemaal verkeerd, hoor, ... dat moet je onder de N zoeken!

.