Hoe klein de wereld toch kan lijken!

Hoe groot de wereld ook mag zijn, soms lijkt hij toch ook wel weer erg klein. En in deze tijd van internet en mobieltjes lijkt de wereld wel steeds vaker steeds kleiner te worden. Maar ook voor de tijd dat al dit technisch vernuft ons leven in de huidige mate doordrong en ging beheersen, kon je mensen altijd al horen zeggen of verzuchten: wat is de wereld toch klein!
Iets van die strekking zullen de meeste van ons bij gelegenheid ook wel eens hebben geroepen.

Hier een voorval uit herinnering waar deze kreet zeer zeker van toepassing was:
Het was in het begin van de 70-jaren, nog voordat ze zich in Nederland zouden vestigen dat tante Jo en ome Bill uit Canada hier een familiebezoek brachten. Mijn vader had voor de gelegenheid een volkswagenbusje gehuurd om met hen en ons gezin een dagje naar Volendam en Marken te gaan. En aldus geschiedde en reden wij naar Volendam vanwaar we de boot naar Marken namen.



Op Marken (of Merken zoals men daar zegt) spreekt mijn moeder op enig moment een vrouw in klederdracht aan om te vragen of zij misschien met mijn oom en tante op de foto zou willen. Nou daar had die mevrouw eerlijk gezegd niet zo veel zin in, ze kwam net uit de kerk en ze moest nog .... en er liepen altijd al zoveel toeristen rond die op zoiets uit waren. En waar kwamen die mensen dan wel vandaan? Op dat moment komt mijn tante erbij staan en zegt dat ze uit Canada komen. Oh .. Canada ... daar woonde haar aangenomen zoon toevallig ook. Hoe heet die dan?; wilde mijn tante weten ... nee, het is toch niet waar ... en hoe heet zijn vrouw dan? Wat bleek? Het betrof een vriendenstel van mijn oom en tante waarmee ze een paar weken eerder nog veertien dagen met de camper door Canada getrokken waren!



Wij moesten toen met zijn allen binnen op de thee komen in een betrekkelijk kleine houte woning waar de mooiste koekblikken opengingen en veel verhalen uitgewisseld werden. De foto (meer dan één trouwens) is uiteraard alsnog genomen.

Hoezo, de wereld klein?