In Duitsland houden ze zich vandaag wel degelijk zeer uitdrukkelijk bezig met hun recente geschiedenis, welke direct raakt aan onze gezamelijke Europese geschiedenis.
Daar werd vandaag in Dresden groots het feest van de Eenheid en de Vrijheid gevierd. Althans dat is de bedoeling.
Nu waren wij de hele vorige week toevallig en Dresden en troffen daar de voorbereidingen voor dat feest in volle gang. Her en der zag je steeds meer grote witte tenten in de Altstadt verrijzen en hier en daar wegen en doorgangen afgezet worden.
Uit de media begrijp ik dat het feest met enige spanning en de nodige alertheid voor onlusten of aanslagen tegemoet gezien wordt. Vorige week maandag waren er al twee bommen ontploft die met reactionaire vreemdelinghaat of -vrees in verband gebracht werden. Wij hebben ze echter niet gehoord en er ook niets van gemerkt. We vonden het juist een opvallend relaxte en aangename stad.
Nu is het schisma in de beeldvorming en het publieke debat dat hier aan de orde is niet typisch duits maar speelt het door bijna heel Europa en zeker ook in ons land waar ene Wilders zo ongeveer de agenda lijkt te bepalen. Het zijn onzekere tijden en op dit moment wordt de geschiedenis van morgen geschreven. Ik hoop met de studenten en staf van de Hogeschool voor Beeldende Kunsten in Dresden dat we het geestelijke en intellectuele klimaat in ons werelddeel toch nog een beetje open, nuchter en gezond weten te houden:
Wij hebben het grote feest overigens niet meegemaakt. Zaterdag zagen we een beginnetje ervan en zondag lieten we Dresden na een week (erg mooi) weer achter ons.
No comments:
Post a Comment