Als het even kan wil ik elk jaar toch wel een fotootje van een besneeuwde witte wereld op het blog zetten. Enkele keren was dat pas in maart dus die kans is nog niet verkeken. Hoewel dat elders in het land wel het geval was hebben wij hier nog geen sneeuw gezien. Wel wat bevroren rijp op de bomen dus maar weer eens een plaatje van die boom, ditmaal berijpt:
Er zullen die afgelopen dagen heel wat mooie plaatjes geschoten zijn. Inmiddels is het weer grauw, grijs en waterkoud. En het ziet er naar uit dat dat nog even niet veranderen zal.
Dan maar wat verwijzingen middels die, inmiddels vertrouwde en welhaast onmisbare, 'links' naar wat meer zomerse beelden. Vorig jaar april vertoefden wij, terwijl er een koufrontje over Nederland trok, enige tijd op La Palma. Daar was het toen overwegend zonnig en aangenaam voorjaarsachtig.
We verbleven er in een appartement in Los Llanos de Aridane, waar elke zondagmorgen in een buitenwijkje een zogenaamde Hippiemarkt wordt gehouden. We hadden er een auto gehuurd waarmee we het eiland van noord naar zuid konden rondcrossen om het vulkanische landschap te bewonderen en te genieten. Zo zagen we her en der de zwarte stranden van dit vulkaaneiland en de hoofdstad Santa Cruz. Uiteraard wilden we daar ook een boottochtje op de oceaan meemaken.
Volgens enkele experts zal het vulkaaneiland La Palma de komende tien- tot twintigduizend jaar bij een eruptie half in zee zakken met als gevolg een mega-tsunami, waar de honden en Wilders geen brood van lusten, en die zou de halve Verenigde Staten overspoelen. Dat gebeuren moest, wat mij betreft, nog maar even op zich laten wachten want zoals men, in navolging van Goethe wel pleegt te zeggen: Eerst Napels zien en dan sterven, wil ik dat mooie eiland La Palma nog wel eens zien zoals het er in april 2016 bij lag.
No comments:
Post a Comment