In aikido kringen hoor je de laatste jaren nogal eens bezorgde geluiden over een gestage neergang in populariteit. Er is duidelijk sprake van vergrijzing en weinig jeugdige aanwas. Dit beeld is in ieder geval overduidelijk in de Verenigde Staten waar die bezorgde geluiden ook het helderst klinken. Google maar eens op: "the future of aikido". Je komt dan al gauw terecht op interessante discussies als deze: "The Future of Aikido" en bijvoorbeeld "Aikido: Past, Present and Future".
Dat raakt dan aan een aantal interessante vragen die veel beoefenaars zichzelf en elkaar wel eens zullen stellen zoals: wat is dan het authentieke aikido zoals Morihei Ueshiba dat voor ogen gehad zou hebben? Kan het traditionele aikido in stand gehouden en doorgegeven worden of moet het aikido zich verder ontwikkelen? Zo, ja welke kant uit en welke aanpassingen vraagt dat dan? In hoeverre is de verwevenheid met de Japanse cultuur een basaal of constituerend element in het aikido dan wel een toevallig historisch gegeven en vooral decorum? Moet aikido vooral alles martiaal zijn en blijven of kunnen we het beoefenen met allerlei andere doelen voor ogen?
In een recente blogpost zet Christopher Li desgewenst zijn visie op dergelijke kwesties uiteen. Nu kan ik me persoonlijk heel goed in zijn opvattingen vinden, zeker waar hij stelt dat het er allemaal maar net vanaf hangt wat je wilt bereiken en met welke doelen je aikido beoefent. Alsmede dat de meeste claims die je in dat verband op de gemiddelde aikido mat hoort verkondigen vaak moeilijk te onderbouwen en meestal niet langs een meetlat gelegd kunnen worden. En ook mij komt het voor dat de houding binnen aikido organisaties ten aanzien van hun curriculum en de loyaliteit naar de eigen 'lineage' nogal conservatief, om niet te zeggen strak en dogmatisch, overkomt.
Dat wat niet exact meetbaar is en misschien moeilijk volgens objectieve maatstaven valt te onderbouwen nog altijd als een nastrevenswaardig zowel persoonlijk als gezamenlijk doel voor de beoefening van aikido kan gelden betoogt Franck Noël hier. En dat doel is nu misschien wel urgenter dan ooit!
