Ooit van plan om als vrienden en gelijkwaardige partners samen een grenzeloos krachtig en mooi Europa te vormen waar het goed toeven zou zijn zien we nu een continent en een haperend project dat in de beeldvorming van zijn burgers vooral getekend wordt door een tweedeling van elkaar wederzijds wantrouwende debiteuren en crediteuren.
Een groep van armlastige schulderaneren tegenover een groep van luidruchtig verongelijkte schuldeisers in een financieel-economisch, administratief en politiek conflict verwikkeld dat veelal als een morele danwel karakterologische kwestie wordt verpakt.
Zuid-Europeanen en vooral Grieken die Noord-Europa en de zogeheten Trojka als niet aflatende bloedzuigers ervaren en niet schromen de Duitsers als nazi's af te schilderen.
Noord-Europeanen (waaronder het leeuwendeel van mijn landgenoten) die de Zuid-Europeanen en dan met name de Grieken als lui en onbetrouwbaar beschouwen en benoemen en er van overtuigd zijn (mede onder invloed van onze o zo vrije en daarmee objectieve(?) pers) dat die Grieken de malaise die ze momenteel treft echt helemaal aan zich zelf te danken heeft en wij nu met de gebakken peren zitten.
Gelukkig komt er bij tijd en wijle ook wel eens een zinniger en genuanceerder geluid over de aard van dit Europese debâcle tot ons via de media al lijkt dat doorgaans weinig invloed op het al dan niet 'gesundes volksempfinden' te hebben.
Vandaag bracht het programma Buitenhof dat andere geluid bij monde van de Griekse journalist Nikos Koulousios in Schuim & as en de Britse econoom Philippe Legrain
Legrain is de auteur van onder andere het boek European Spring: Why Our Economies and Politics are in a Mess – and How to Put Them Right.
Een boek dat me bijzonder aanbevelenswaardig lijkt voor mensen die hun mening en oordelen bij voorkeur niet op het gangbare gekwetter en de veelheid aan misinformatie, dat er gewoonlijk over Europese kwesties geroeptoeterd wordt, willen enten.
Hier en hier en hier en hier wat artikeltjes van Legrain om zijn manier van denken en wijze van redeneren wat aan te voelen.
Het verhaal van een drama of van een tragedie? (om maar eens een paar uit het Grieks afgeleide woorden te gebruiken)
No comments:
Post a Comment