Fotograferen gaat, door wat wel de digitale revolutie genoemd wordt, tegenwoordig lekker makkelijk en we kijken niet meer op een klikje meer of minder.
Zo heb ik onlangs van diverse opslagmedia ruim 33ooo digitale kiekjes bij elkaar gezocht en geharkt. Ze op diverse manieren en langs verschillende wegen wat heen en weer gesleept en ze her en der in de wolken gehangen.
Dat gewroet in en door al die plaatjes roept natuurlijk nogal wat herinneringen op. En dan niet alleen en geheel vanzelfsprekend door wat er op die plaatjes te zien is maar ook aan de camera's waar ze mee zijn gemaakt.
Camera's zijn (of waren?) evenals auto's en computers typisch mannenspeelgoed en er zijn, zo zag ik, ook al wat museale camera-sites op het web te vinden; zoals deze hier of die hier.
Mijn eerste camera was een Ricoh singlex TLS (de Asahi Pentax was me destijds te duur)
te eniger tijd vervangen door een Pentax ME en een K2
daarnaast droeg ik niet zelden een Minox 35EL bij me en dat was wellicht het leukste en het handzaamste toestelletje dat ik ooit had
na aantal jaren sluiterstilte was daar in APS-formaat dan zomaar de Minolta Vectis S1
Die laatste heeft overigens niet zolang dienst gedaan en was tevens mijn laatste analoge toestel.
Genoemde camera's zullen inmiddels zeker rijp zijn voor het museum; want waar zie je tegenwoordig nog het eens zo vertrouwde rolletje celluloid in blik?
Toen ik, inmiddels al weer jaren geleden, eens een fotozaak binnenstapte om een rolletje Kodachrome te kopen hadden ze dat niet meer op voorraad en zou dat besteld moeten worden.
No comments:
Post a Comment