Wij hebben weliswaar geen kinderen en vieren ook geen Sinterklaas, maar toch volg ik met de nodige belangstelling en niet zelden met stijgende verbazing de zogeheten zwartepietendiscussie in ons land.
Overal om ons heen zoals in de politiek, de economie en noem maar op zie je oude bekende gewoonten en manieren van doen en tegen de wereld aan kijken vastlopen.
Bij de noodzaak tot verandering en de roep om behoud lijken de gemoederen nogal gemakkelijk oververhit te raken.
Dat is dan ook goed aan de genoemde 'Zwarte Piet-kwestie' te merken.
Je zou in dit land toch hopen en verwachten dat dit debat (dat door velen blijkbaar als speerpunt en test-case van de ware Nederlandse cultuur en/of identiteit wordt opgevoerd) vooral met 'het verstand en het hart' gevoerd wordt en niet met een op hol geslagen onderbuik.
Helaas lijkt de om zich heen grijpende botte 'polarisatie' ook deze discussie te verengen tot een van zwart-wit opties en hysterische uitingen van woede en ongenoegen, en dat lijkt mij nu de doodsteek voor de waarde en de zeggingskracht van welke cultuur (met een menselijk gezicht) dan ook.
Hier een informatief stukje uit De Correspondent over de weinig vrolijkmakende stand van zaken in dit debat.
No comments:
Post a Comment