Ik had, een zekere tendens indachtig, zo bedacht dit stukje eens te beginnen met een ingebeelde klaagzang van de wijnliefhebber en de toegewijde gebruiker van aanverwante spiritualia over het steeds vaker ontbreken van de ziel in de fles.
De fles heeft namelijk ook een ziel zoals je vast wel zult weten. In het Engels heet zoiets ook wel een punt, maar dat terzijde. Die ziel heeft verder weinig of niets te maken met de geest in de fles, maar zit daar om een heel praktische reden. Ervaring heeft de glasblazer in de loop der tijd namelijk geleeerd dat het aanbrengen van die ziel de meest eenvoudige en doelmatige werkwijze was om er voor te zorgen dat de fles goed rechtop bleef staan. Dat was uiteraard wel zo handig als je niet al te vlot en al te veel kostbaar en geestrijk nat verloren wilde laten gaan. Dat zouden we vandaag de dag toch ook nog zonde vinden, nietwaar? Daarbij bleek het ook nog eens heel handig om bezinksel op de bodem van de fles te verzamelen. Heel praktisch dus zo'n ziel!
Nu is er de laatste tien jaar iets gaande in de wijnwereld dat sommigen als een revolutie aanduiden.
De oude vertrouwde kurk wordt namelijk steeds vaker en op vrij grote schaal vervangen door de schroefdop. Dat was natuurlijk even wennen. De voors en tegens, en de mogelijke gevolgen voor wat er onder de kurk of schroefdop zit, worden uitgebreid op het Web van de WijnWetenswaardigheden besproken.
Ik meende ook eens vernomen te hebben dat zich een vergelijkbare verschuiving naar moderniteit aan de onderkant van de fles zou voltrekken. Dat wil zeggen dat de ziel uit de fles zou dreigen te verdwijnen. Dan lijkt me deze aprilmaand toch de maand bij uitstek om daar mijn beklag eens over te doen, dacht ik zo!
Direct onze wijnvoorraad maar eens langsgelopen om eens te peilen hoe ernstig de situatie al is. Nu hebben wij geen kelder(s) vol met flessen dus de inspectie van een paaar rekjes was redelijk snel gedaan.
Het resultaat vond ik toch wel enigszins verrassend; geen wijnfles zonder ziel te vinden. Goed bij een enkele fles was het zieltje wel wat klein en zielig maar de ziel was toch wel degelijk nog altijd aanwezig.
Buiten de likeuren (die ik even niet meereken) stuitte ik op slechts twee flessen zonder ziel te weten deze fles sherry:
en deze fles port:
Daarbij dient opgemerkt te worden dat het in onderhavige gevallen aan de smaak en de zielsberoerende werking van de drank niets afdoet.
Dan zal ik mijn voorgenomen klaagzang toch in moeten slikken. Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is om af en toe eens de feiten te checken; ja, ook als blogger.
In ieder geval valt de teloorgang van de ziel bij ons in huis reuze mee en kan ik mensen die zich ernstig zorgen maken over het voortbestaan van de ziel met vreugde meedelen dat het er naar uitziet dat de liefhebbers van geestrijk nat en spiritualia de ziel vooralsnog in ere wensen te houden.
Wellicht dat ie in die kringen wel af en toe eens te drogen gehangen moet worden.
No comments:
Post a Comment