De crisis; de economie, de politiek, de pers of de onwetendheid?

Er zijn nogal wat zaken waar ik nauwelijks of in het geheel geen verstand van heb zoals, om er maar eens twee te noemen, voetbal en economie. En dat laatste betreur ik soms wel eens. Want die economie lijkt ons leven toch af en toe volkomen te regeren. Daar gaan we in de aanloop naar de komende verkiezingen vast weer het nodige over horen. Hopelijk worden economische domoren als ik dan op ordentelijke wijze eens iets wijzer gemaakt over de ogenschijnlijk ondoorgrondlijke mechanismen die het financiële en economische leven beheersen. En ik mag hopen dat de media zich nu eens wat serieuzer en beter zullen kwijten van hun taak om ons, het onwetende publiek daarover voor te lichten en te informeren dan ze vorig jaar rond deze tijd deden.


Ruim een jaar geleden zag ik in een uitzending van Nova hoe Clairy Polak aan Flip de Kam enige interessante en verhelderende opmerkingen ontlokte aangaande onze begrotingssystematiek.
(zie deze uitzending vanaf 13 min.)
Nu zou de regering rond die tijd met een crisispakket komen ter bestrijding van de aanvankelijk financiële en vervolgens economische crisis. Er werd alom geroepen dat de regering schromelijk tekort schoot in het beteugelen van de crisis en dat het tijd werd om krachtdadiger op te treden en maatregelen te nemen zoals bv. Obama deed. De Kam betoogde echter dat vnl. door onze begrotingssystematiek onze economie sowieso een injectie van 37 miljard euro zou krijgen, hetgeen naar hoofd van de bevolking gerekend heel wat meer was dan bv. de amerikanen deden. Niettemin besloot de regering onder druk van media, oppositie en publieke opinie tot een extra crisispakket van 6 miljard.
De volgende dag sloeg ik nieuwsgierig de krant op en beluisterde het nieuws in de verwachting dat de stelling van de hooggeleerde heer Flip de Kam wel alom besproken, bevestigd of weersproken en op zijn meritus gewogen zou worden. Wel dat bleek erg naïef gedacht van mij, want geen woord daarover. En ook in de weken daarop helemaal niets, nada en noppes erover en leek dit gegeven wel nadrukkelijk doodgezwegen.
Wel was er de nodige ophef en tamtam over de vraag of die 6 miljard wel genoeg was en hoorde ik de heer Rutte later in het debat over dat crisispakket nog wel met veel ach en wee en gebaar beweren dat het allemaal helemaal fout zou gaan als er binnen dat pakket 300 miljoen aan zus besteed zou worden terwijl het volgens de heer Rutte toch echt aan zo besteed had moeten worden. Zou de heer Rutte soms net zoveel verstand van economie hebben als ik?



De vaderlandse pers en media lieten het in mijn ogen toen ernstig afweten.
Ik weet niet of we nu wat meer diepgang en wat diepgravender vragen en analyses mogen verwachten nu de crisis zich wel verdiept en het algehele gevoel van malaise maar niet minder wil worden.
Mijn hoop is niet zo erg groot. Afgelopen week zag ik Job Cohen aan de nationale borreltafel ondervraagd worden door de Pauw en de Witte man die zo ongeveer twee vragen hadden aan Cohen.
Vraag 1 dacht hij dat Balkenende een goede premier zou zijn? En op het voorstel van Cohen om bevrijdingsdag tot de Nationale Feestdag uit te roepen luidde vraag 2: waar dacht hij dat dan van te gaan betalen? En toen de heren daar niet een rechtstreeks antwoord op kregen bleven ze er nog even lekker over doorzagen en doordrammen. Ja als een programma dat pretendeert toch van enig intellectueel gehalte te zijn van een dergelijk bedroevend niveau blijkt, wat verwacht je dan nog?