De media, Brussel, de crisis en zo meer.

Klaag ik eens over de media omdat ik vind dat met name de Nederlandse televisie met de zgn. commerciëlen voorop ons iets te vaak en teveel pulp, geleuter en fun en verstrooiing tot vervelens toe voorschotelt, en zie, lijkt het wel of ik op mijn wenken wordt bediend met een paar gedegen en zinnige programma's die ergens over gaan.

Zondagavond zie ik een herhaling uit de serie: Grote denkers over de toekomst van het IKON LUXmagazine
En gisteravond zie ik een uitzending van VPRO's Tegenlicht onder de titel: Na de democratie. Een aflevering uit de serie Meeste stemmen gelden over de belabberde of op zijn minst zorgelijke staat van de alom geroemde democratie.
En dan kreeg ik als toetje nog een herhaling van aflevering 4 uit de serie: De slag om Brussel gesreveerd waarin het een en ander uit de doeken werd gedaan over hoe lekkere worst te maken en hoe je ook om kunt gaan met Brusselse regels. Dat laatste bleek wederom aanzienlijk genuanceerder en creatiever te kunnen in Portugal dan wij in Nederland geneigd en gewoon zijn.

Ik had dus even niets te klagen! Of zou dat klagen toch helpen?



Na dit weekend kwamen er weer vele Europese politici en ministers van financieën vanuit Brussel thuis om eens uit te leggen waarom ze nu maatregelen genomen hadden waarvan ze een week of twee weken geleden gezegd hadden: maar dat nooit! Nu weet ik toevallig wel wat ene Bederoo hier van gezegd zou hebben, maar de vraag is natuurlijk wat de kiezer hiervan gaat zeggen.

De krant stond tamelijk vol met analyses, cijfers en commentaren over de noodgreep om de Euro te redden. Voor zover ik er iets van meen te begrijpen, zou het gaan om een stijd tussen de politiek en speculanten of zgn. durfkapitalisten (en volgens sommigen zelfs ook de gewone belegger) over wie het voor het zeggen heeft op het speelveld van dit financiële steekspel.
In de analyses tot dusver geen vermelding van Friedman, Reagan, Thatcher of anarchokapitalisme tegengekomen, terwijl het mij als leek toch voorkomt dat zij vooral de ideologische aanstichters van de huidige commotie zijn en hun gedachtegoed nog breeduit en vlijtig verkondigd wordt.