Herodotus maakte destijds reeds melding van een farao, genaamd Psammetichus I, die om uit te vogelen wat de meest oorspronkelijke taal zou zijn, twee pasgeboren baby's aan een herder gaf met de opdracht er zorg voor te dragen dat ze gevoed zouden worden en dat niemand een woord met of tot ze zou spreken. Ze mochten niet met menselijke taal in aanraking komen en daarbij moest de herder registreren wat de eerste woorden zouden zijn die de kinderen zouden uiten.
Dat eerste woord leek wel wat op 'bèkos', het Frygische woord voor brood. En hoewel boze tongen wel beweerden dat die eerste kinderklanken toch vooral deden denken aan het gemekker van de geiten waartussen deze kleintjes opgroeiden, concludeerden de herder en de farao dat de Frygiërs wel een ouder volk dan de Egyptenaren moesten zijn en dat het Frygisch dus de oorspronkelijke taal der mensen moest zijn.
Dergelijke verhalen, mythen en fantasieën hebben de mens sinds mensenheugenis geprikkeld en geïntrigeerd omdat ze nu eenmaal aan de kern van ons mens-zijn raken. Ze roepen velerlei wezenlijke vragen op rond bv. menselijke natuur en taalverwerving. We veronderstellen intuïtief dat als we enig inzicht wensen te krijgen in 'the stuff we are made of' of 'het hout waaruit we gesneden zijn' dit een richting is waarin we moeten zoeken.
Dat dergelijke experimenten op onoverkomelijke ethische bezwaren stuiten, derhalve veelal als verwerpelijk worden beschouwd en het stempel verboden experiment hebben gekregen (naar Roger Shattuck) zal nagenoeg niemand verbazen daar dat intuïtief evenzeer voor zich spreekt als het vermoeden dat hier wel eens de sleutel tot een aantal geheimen rond het menselijk bestaan te vinden zouden zijn.
Hoewel dit 'experimentele design' dus nadrukkelijk als taboe geldt, gebeurt het zo nu en dan dat er kinderen gevonden worden of tevoorschijn komen die om verschillende andere redenen nagenoeg zonder menselijk contact zijn opgegroeid. Deze kinderen die wel wolfskinderen of feral children genoemd worden spreken nogal tot de verbeelding en geven begrijpelijkerwijs aanleiding tot de nodige speculatie. Ook wetenschappers tonen in dergelijke gevallen bijzondere belangstelling om wat wijzer te worden over onze cognitieve-, sociaal-emotionele- en met name vaak de taalontwikkeling. Je zou dan kunnen spreken van quasi-experimenteel onderzoek.
Wolfskinderen >>
No comments:
Post a Comment