Doet Europa nog mee en wil het nog wel meedoen in de grote wereld of raken we ernstig achterop in een veranderende wereld en met de opkomst van ondermeer de BRIC-landen? Fietsen wij op en met dit continent vooruit of achteruit? Welke kant willen en gaan wij op? Gaan we een toekomst bouwen of verkiezen we terug naar AF? Wordt het erop of eronder, erin of eruit?
De soep wordt meestal niet zo heet gegeten als hij opgediend wordt maar het lijken toch wel spannende en beslissende tijden te worden voor het lot en de toekomst van ons werelddeel. De financiële crisis, het griekse debâcle, de opkomst van het populisme en de afbrokkelende steun voor Europa kleuren het toekomstbeeld nu niet al te vrolijk en optimistisch.
De grieken gaan volgende week wellicht een nieuw politiek standpunt tegenover de Europese Unie innemen. In ons land kwaakt een wilde gebleekte kuifeend nu, nadat hij dat eerst al een poosje datzelfde over Griekenland geroepen had, dat Nederland ook zo snel mogelijk uit Europa zou moeten stappen en de eigen oude munt weer in moet voeren. Onze premier haastte zich intussen de afgelopen week naar Spanje om de regering aldaar ervan te overtuigen dat ze toch echt steun van het Europese noodfonds moesten aanvragen.
Merkel merkte, tot schrik en ergernis van veel politici, vorige week zomaar en terecht op dat we naar een krachtiger politieke Europese eenheid zouden moeten en dat de nationale overheden derhalve een aantal bevoegdheden zullen moeten overdragen. Lijkt mij evident evenals de wenselijkheid om tot zogenaamde eurobonds te komen om de wurggreep van financiële markten en daaraan eigen speculatie wat minder dwingend en adembenemend te laten zijn.
Waar blijven de politieke leiders en de economen die klare wijn willen schenken en ons in heldere taal kunnen uitleggen wat de echte keuzes, mogelijkheden en eventuele doemscenario's zijn? De media lijken ook bij gebrek aan verbeeldingskracht en creativiteit momenteel het nieuwe anti-europageluid uit te vergroten en voor het voetlicht te kunnen brengen.
Zijn er behalve Alexander Pechtold nog politici in dit land die zich ronduit voor Europa durven uit te spreken om daarna pas kanttekeningen te plaatsen in plaats van om bij de gevreesde kiezer in het gevlei te komen eerst en stuk of 57 bezwaarlijke kanttekeningen te plaatsen om dan nog even op te merken dat we natuurlijk niet zonder Europa kunnen, maar dat we ons in geen geval de wet zullen laten voorschrijven of willen betalen voor een ander.
Voor zover ik de in media (zoals VK en 360°) deze materie nog een beetje volgen kan, komt het mij voor dat vooral gerenommeerde Amerikaanse economen als Joseph Stiglitz of Paul Krugman zich ernstig zorgen lijken maken over een dreigende puinhoop in onze Europese monetaire unie.
Waar blijven de overuigende raad en adviezen van onze eigen economen? Toen de financiële crisis ons alweer een aantal jaren gelden overviel, kon je de TV niet aanzetten of je zag elke avond wel een paar van deze deskundigen voorbij komen om te orakelen over de oorzaak en oplossing van die crisis. Die oplossing lijkt voorlopig nog niet naderbij gekomen!
Maar ja, de bal is rond,
economie blijft een eigenaardig soort wetenschap
en goede raad, zo zegt men, is duur.
We zijn vaak kort van memorie en wellicht vergeten dat een Verenigd Europa een project van lange adem is om vrede, veilligheid en welvaart voor de bevolking te waarborgen en de echte vraag is wat dat ons waard is!
No comments:
Post a Comment