Een museaal weekendje

Marian had nog een presentje voor me in petto in verband met mijn zoveel-jarig bestaan. Daartoe togen wij afgelopen vrijdag naar het Oosten van het land om eens een kijkje te nemen in het museum MORE. Die letters staan voor MOdern REalisme. Dat onlangs geopende museum bevindt zich in Gorssel en heeft nagenoeg de complete collectie van ene D. Scheringa overgenomen. Enkele jaren geleden waren die werken nog, een paar kilometer hier vandaan, in Spanbroek te bewonderen en sprak men ook nog vaak van 'magisch realisme'. Nu was genoemde Dirk S. ook een soort van magiër in financiële zaken, al vond menigeen dat zijn trucjes met de pecunia in realiteit op niets anders dan klinkklare op- en zakkenlichterij neer kwam. Maar goed nu moet je dus naar Gorssel om deze werkelijkheidsgetrouwe(?) stroming in de beeldende kunst van naderbij te be- en overzien. En het hing en stond er zeker wat overzichtelijker en ruimtelijker bij dan in het schooltje in Spanbroek. Het geplande nieuwe gebouw en inmiddels bijna ruïne in Spanbroek zou overigens de huidige MORE locatie in dat opzicht wellicht weer met een paar stappen overtroffen hebben.
Wel miste ik het zittend naakt van Lucien Freud een beetje maar MORE richt zich op uitsluitend Nederlandse kunst.
Na dit museumbezoek reden we naar Zutphen om daar in een wit hotel (zonder Zaanse groene huisjes) in te checken en daar de sauna en een maaltijd te gebruiken.
Die zaterdag hebben wij de binnenstad en stadsmuren, of wat daar van over was, eens op ons gemak bekeken en belandden aldus 's middags van de markt in het museum Henriette Polak in Zutphen. Net nog even in het oude gebouw aan de Zaadmarkt want over een paar weken zouden ze verhuizen naar een ruimer pand dat ook toegankelijker voor minder-validen wordt.
Wij vonden het nog even heel aangenaam en plezant om de modern-klassieke collectie in deze ambiance van krakende houten vloeren, smalle wenteltrap, ongelijke vloeren en kleine binnenplaatsjes te kunnen bewonderen.

Die avond aten we buiten de deur; van het hotel, dan wel te verstaan. We zaten natuurlijk niet buiten want daar was het nogal nat vanwege de regen.

Zondag keerden wij weer westwaarts maar deden dat via een omweggetje langs respectievelijk Enschede en Zwolle. Dat niet om nu eindelijk eens een keer uit te zoeken waar Abraham de mosterd toch vandaan haalt maar omdat het rijksmuseum Twenthe en de Fundatie gezamelijk en in samenwerking met Tate Britain nog tot 3 januari de expositie: ‘Gevaar & Schoonheid - Turner en de traditie van het sublieme’ in huis hebben. Zo heb ik dit weekend mijn portie 'kunst en cultuur' dus wel ruimschoots gehad en zou ik daar, bij wijze van spreken, toch weer een poosje op moeten kunnen teren.
Dan heb ik gisteravond nog even een lezing over Ernst Ludwig Kirchner bijgewoond. Davos was me toch iets te ver voor een maandagavond maar tot 10 april kan ik nog altijd in het Singer terecht.