Ik mag dan misschien af en toe een wijsneus lijken maar heel veel gaat mij gewoon ver boven de pet. Ik weet of snap bijvoorbeeld weinig tot niets van voetbal of van wielrennen om maar eens een dwarsstraat of twee te noemen. Ook het fenomeen, die kreet of die wetenschap die men 'economie' pleegt te noemen bevat voor mij voornamelijk raadselen.
Zo werd ik de eerste jaren na de aanvang van de zogeheten 'crisis' vooral geïntrigeerd door de vraag hoe het toch mogelijk was dat we met al onze vermeende 'wetenschappelijk' opgedane kennis van de 'economie', organisatiekunde en dergelijke, alle experts en coryfeeën op die terreinen, alle politici van goede wil of bang voor hun eigen hachie plus de common sense die we naast hun specialistische kennis toch ook bij het gros van deze lieden aanwezig mogen veronderstellen, we desondanks toch maar niet in staat bleken het monster van de crisis temmen danwel bij de wortel aan te pakken. Want zo luidde mijn redenering: het mag zo zijn dat wat graaierige jongens van de bank op inventieve en infame wijze wat rommelhypotheken in elkaar gestampt hebben en daarmee het 'financiële systeem' een beetje uit het lood geslagen hebben maar de velen 'deskundigen' uit 'de financiële- en de bankenwereld' zullen daar toch wel weg mee weten en de zaak weer goed op de poten weten te zetten. Het was toch juist zo dat 'de economie' weer op rolletjes liep en in de lift zat. Het IMF en diverse V.N.-instanties waren onder andere druk doende met snode plannen om honger en armoede uit de wereld te bannen. De 'economische cijfers' waren gunstig en de vooruitzichten zonnig, zo werd ons toch voorgehouden. Nu bedacht ik, economisch stuk onbenul, maar alle productiemiddelen als fabrieken, laboratoria, landbouwgronden en zo meer zijn er nog, de logistieke middelen en kanalen zijn er nog en de wensen en behoeften van de mensen zijn niet veranderd en ook de mensen die het benodigde werk willen doen zijn volop aanwezig dus wat, behalve wat gedoe of weeffoutjes in 'het financiële systeem' zou ons, rationele wezens (toch?), ervan weerhouden om globaal weer als een jaar daarvoor te voldoen aan de vraag c.q. de behoeften van de mensen te voldoen.
Dat zouden die 'knappe koppen uit de financiële wereld', die we daar toch voor ingehuurd hadden, toch wel even voor ons moet kunnen regelen. Joris Luyendijk heeft dat vertrouwen in die 'knappe koppen' met zijn antropologisch onderzoek naar deze bijzondere groep lieden aardig de grond in geboord.
Maar wat mij in deze kwestie altijd enorm verbaasd heeft is dat er in de bericht- en verslaggeving zelden en nauwelijks goed werd doorgevraagd naar de basale of onderliggende oorzaken van dit soort malaise. Ondertussen werd in dit deel van de wereld veel economische ontwikkeling zo ongeveer kapot bezuinigd en mocht de belastingbetaler er voor opdraaien om de banken te redden.
Nu tref ik onlangs op het 'smoelenboek' een uiterst heldere en leerzame uitleg op video, door David Korten betreffende mijn eerdere vragen rond de crisis en wat ons in dat verband nog te wachten staat. De mij tot dusver onbekende Korten komt me voor als van een intellectueel niveau vergelijkbaar met dat van als bijvoorbeeld Chomsky en zijn manier van een idee of een boodschap overbrengen ligt in ieder geval ver boven dat van de huidige CEO van de U.S..
Hier een wat langere versie van genoemde video:
Tja, het is maar net wat je onder begrippen als 'kapitaal' en 'economie' wilt verstaan.
No comments:
Post a Comment