Terugkijkend op Dima’s Blog?

Dima’s Blog? Was dat niet iets met gestampte pot en link(s) en ook nog iets met ene Brederoo?

Mijn eerste blogje schreef ik 20 mei 2007 op destijds Dima’s place. Terugkijkend zie ik lichtelijk verbaasd dat ik dat in het Engels schreef. En dat ik dacht vooral over beeldende kunst, mijn poging gitaar te leren spelen en over mijn werk en wat daar zoal bij komt kijken te zullen schrijven. En oh ja, misschien nog iets over lichaamswerk waar ik toch ook wel een bijzondere belangstelling voor had. Dat voorgenomen bloggen van mij liep niet al te vlot want het jaar daarna postte ik welgeteld 1 blogje. In 2009 kwam ik wat op stoom en in 2010 verhuisde ik naar Wordpress met Dima’s Blog. Rond die tijd deed ik vooral verslag van kwesties met betrekking tot mijn werk. Dit genre blogjes bracht ik samen onder het kopje: Dat vak apart


Even terugblikkend lijkt het erop dat ik waarschijnlijk meer geschreven heb over wetenschap, geloof, politiek, economie of mijn vakanties dan over beeldende kunst of de kunst van het gitaarspelen. Maar ja, om met Brederoo te spreken: het kan verkeren.




Zo tussen de regels van onderwerpen onder het kopje Waar ging het dan over? Valt goed te lezen welke kwesties zo mijn belangstelling hadden. Om er een paar te noemen: vragen over mens- of wereldbeelden, moraliteit, de verhouding tussen lichaam en geest, de verhouding tussen wetenschap en geloof en de verhouding tussen theorie en praktijk. Ben ik daar dan op uitgekeken of heb ik inmiddels antwoord op al mijn vragen. Nee, uiteraard niet! Maar blijkbaar vind ik het niet meer interessant genoeg of moeilijk om daar nog iets zinnigs of nieuws aan toe te voegen of over te melden. Of ben ik gewoon de routine kwijt geraakt om er voor te gaan zitten. En soms denk ik: kom laat ik dat zo nu en dan weer eens oppikken. Maar dan voelt het als weer helemaal opnieuw beginnen; waar zal ik het eens over hebben en zit iemand daar wel op te wachten en dergelijke. Daarbij is het dashboard en het navigeren door het Wordpress programma dermate veranderd dat ik er af en toe in verdwaal. Maar wie weet en op hoop van zegen.