Het weerbericht beloofde overigens niet al te slecht weer met 's middags hier en daar een buitje. Halverwege de rit erheen moesten de ruitenwissers 's morgens wegens een fikse regenbui echter al flink aan de slag.
We besloten eerst naar het museum in het voormalig Raketenstation te gaan. Op weg van de parkeerplaats bij het Insel naar het Raketenstation miezerde het af en toe licht en vlak voor we het museum bereikten begon het echt te regenen.
Had men vorige keer de moderne vaste collectie beneden uitgestald en de oosterse en Japanse prenten in de Japanhalle, vanwege het thema beeldrollen, anime, manga oftewel het Japanse beeldverhaal door de eeuwen heen, had men dat nu eens omgedraaid. De uitstalling vond ik niet bijzonder indrukwekkend, maar de entourage ofwel het gebouw nog steeds wel.
Gedurende ons verblijf in het museum regende het flink. Na de diverse wandversieringen aanschouwd en koffie gedronken te hebben met de plu op de oversteek toch maar gewaagd naar het Insel.
Tijdens die wandeling ging de regen weer over in motregen en werd het zowaar droog. De weergoden leken ons wederom goed gezind want op Hombroich hadden we de rode stormplu's nauwelijks meer nodig.
Weer eens een wat andere ervaring van het Insel Hombroich voor ons. Nu dan niet op een zonnige lentedag zoals de drie keer hiervoor, maar nu eens bij wat regenachtig maar rustig herfstweer. Helaas was het museumpark nog niet in de volle herfstkleuren getooid al lagen er al wel wat verkleurde en gevalllen bladeren hier en daar op de grond en begon een enkele boom al heel voorzichtigjes wat te blozen. We werden bijgevolg dit keer dan ook eens niet met vrolijk en uitbundig gekwaak begroet bij het moeras.
De ons inmiddels vertrouwd voorkomende routes gewandeld en de eenvoudige doch voedzame maaltijd van het bezoekers-restaurant genuttigd.
Het was qua bezoekersaantal opvallend rustiger dan we van eerdere keren gewend waren. De bezoekers leken voor ruim 80% uit Nederlanders te bestaan, die beslist niet minder geluidsvolume voortbrachten dan wij ons van het publiek van eerdere gelegenheden wisten te herinneren.
Tegen de avond werd het er toch weer opmerkelijk stil bij aangenaam en rustig weer.
Anatol troffen we er vandaag niet, zijn altijd overal aanwezige manschappen uiteraard wel
In sommige paviljoenen zoals ondermeer het Tadeusz-paviljoen was echt geen kip te bekennen
Wel kwamen we een stukje verder een rat tegen en ook nog wat ganzen
Deze twee wat mysterieuze bezoekers ontwaarden we ergens in een spiegeling
We hebben nog naar de klepel gezocht maar die konden we maar niet vinden
bekeken nog eens wat etsen van Rembrandt
Nadat Lovis Corinth ons nog iets onverstaanbaars scheen toe te roepen
en een laatste terugblik
was dat dan weer een dagje Hombroich en de laatste dag van onze zomervakantie.
No comments:
Post a Comment