Orakels, cycli, Sigmund en naderend(?) onheil

Laatst ontving ik zomaar een mailtje (spam uit the US of A natuurlijk) waarin een aantal ebooks te koop werden aangeboden en aangeprezen. Deze ebooks zouden de nodige instructies bevatten over hoe je voor te bereiden op december 2012 om zo met voldoende inzet en toewijding nog enige kans op overleving te maken.
Ik heb nog maar even van dit generueze aanbod voor een survival-kit afgezien, maar werd wel nieuwsgierig en googelde 2012 disaster. Zoiets levert dan ruim 300 000 000 hits en zo'n 280 000 000 afbeeldingen op.
Allemensen, wat is hier dan aan de hand?

Het loopt tegen het nieuwe jaar en behalve dat de media ons dan plegen te vervelen met allerlei terugblikken, mensen weer hun favoriete nummers in de top1000 of 2000 willen horen en daarvoor stemmen, radio disc-jockeys zich voor het goede doel in glazen huisjes laten opsluiten en dergelijke wemelt het rond deze tijd ook altijd van de voorspellingen voor dat nieuwe jaar dat komen gaat.
Die voorspellingen lijken in toenemende mate gedomineerd te worden door onheilsprofetieën. Ook elk jaar wordt dan weer eens het eind der tijden aangekondigd met een beroep op de toorn Gods, Nostradamus of een ander orakel.



Het eerdergenoemde grote aantal Google-hits doet vermoeden dat er nogal wat gedoemdacht wordt.
Op het wereldwijde waarschuwende web kunnen doemdenkers in ieder geval genoeg van hun gading vinden. Er zijn zelfs behoorlijk drukbezochte 2012 fora en op youtube zijn zo'n 90 000 filmpjes te vinden die menen iets te melden hebben over het einde van de wereld in 2012. Als je ze nog allemaal zien wilt moet je wel opschieten want volgend jaar rond deze tijd zouden we op z'n minst zonder electriciteit en dus zonder internet zitten.

Hoewel men bij de nu voorspelde december 2012 ramp ook weer Nostradamus, een overlevering van de Hopi-indianen, de Maya kalender, de oude Egyptenaren en meer er bij sleept om de beweringen kracht bij te zetten, beroept men zich ook op (pseudo-?) wetenschappelijke argumenten.
Terwijl anderen zich weer op de bijbel, de veda's en de koran menen te kunnen beroepen om een en ander tegen te spreken.

De argumentatie op wetenschappelijke gronden voor een op z'n minst een bijzonder jaar door verstoring en uitval van electriciteit en communicatiemiddelen zou ondermeer van NASA komen. Er schijnt een 11-jarige cyclus van activiteit op het oppervlakte van de zon te heersen die komend jaar een ongekende piek zou bereiken. Men spreekt in dit verband van solar storm en solar flares. Dat lijkt toch iets anders dan de toorn der goden.
In worst-case scenario's wordt ons daarbij een compleet ontregelde samenleving met bv op hol geslagen oververhitte kerncentrales voorgespiegeld.
Zie hier de rectificatie en geruststelling van NASA.



Maar het kan natuurlijk altijd nog wel heftiger en spectaculairder. Voor het ultieme apocalyptische beeld moeten we bij Patrick Geryl te rade gaan. Hij wijst ons op weer een andere en wat langduriger cyclus, namelijk een die 11000 en nog wat jaren zou duren en die zijn climax vindt in een abrupte verschuiving van de polen over vele honderden kilometers. De gevolgen van een dergelijke catastrofe zijn toch nauwelijks te overzien, zou ik denken. Mijn verbeelding schiet hier althans schromelijk tekort. Dat geldt blijkbaar, als ik de vele youtube filmpjes, survival-kits, doomsday-shelters, -ebooks, -websites en discussies over dit onderwerp op het web der toch wel wiebelige waarheden zo eens bezie en inschat, bepaald niet voor iedereen.

Als ik het goed begrepen heb mogen we volgens Geryl als gevolg van die pole-shift rekenen op een wereldwijde vloedgolf van 2 km hoogte. Als zo'n plotse zondvloed ooit al met een factor 10 minder bewaarheid zou worden, heb ik het, vermoed ik, wel gehad en gezien en zou ik echt niet meer weten hoe en waarvoor nog verder te gaan. Veel mensen blijken daar toch anders tegenover te staan en druk doende en denkende om dit te overleven. Deze lieden willen tegen die tijd met hun survival-kits gebieden opzoeken waar enige overlevingskans zou zijn. Volgens Geryl moeten we ons dan naar Afrika begeven en wel naar plekken boven de 2000 meter. De ironie wil echter dat die plekken zich veelal in wildparken en natuurreservaten bevinden waar het meestal verboden en niet zonder gevaar is om te kamperen. Ha ha, tja, zo maken sommige zogeheten bedreigde diersoorten wellicht nog de meeste kans op overleving.



Mijn glazen bol is helaas toevallig net stuk dus ik durf er niet zoveel over te zeggen. Ach, we zullen het allemaal wel zien (of niet natuurlijk). Binnen afzienbare tijd in ons aller theater.