Het kan verkeren zei Brederode reeds en zo is het toevallig ook nog eens een keer!
De dingen blijken nu eenmaal niet altijd te zijn wat ze aanvankelijk leken te zijn.
Voor degenen die, evenals ik, dusdanig onder de indruk zijn van hoe Iain McGilchrist de spijker op de kop lijkt te slaan met zijn lezing, over zowel de specialisatie als de samenwerking van onze beide hersenhelften en het schijnbare effect daarvan op onze cultuur, dat ze, evenals ik, nog wel iets langer dan 12 of 32 minuten naar hem zouden kunnen en willen luisteren hier nogmaals McGilchrist met: Things are not what they seem, in het Schumacher College.
Hier sprak dan zo'n anderhalf uur een psychiater zonder computer op zijn bureau en één die, als ik zijn verhaal een beetje begrepen heb, zich ook wel weinig gelegen zal laten liggen aan iets als de DSM, nog wel altijd het spoorboekje van veel van zijn vakgenoten.
Neuropraat naar mijn hart, grondige analyse gerelateerd aan ervaring en doorspekt van wijsheid.
Iets dat we veelal en, naar het zich nu laat aanzien, steeds vaker in de politiek en de media, het bestuur en management, in de wereld van het grote geld en de economie en op allerlei werkvloeren node moeten ontberen.
Meer rechts- >>
en links- >>
en meer neuropraat >>
No comments:
Post a Comment