Berenstad Berlijn

First we take Manhattan, then we take Berlin luidt een bekende versregel en liedtitel van de hand van Leonard Cohen. (hier lyrics met Deutsche Übersetzung)

Daar wij toch al in Potsdam waren hebben we Manhattan deze keer maar links laten liggen en zijn we meteen doorgereden naar Berlijn over wat wel doorgaat voor de oudste snelweg van Europa, te weten de Bundesautobahn 115 (voorheen de Automobil-Verkehrs- und Übungs-Strasse). En zo kwamen we dus in Berlijn terecht en lieten ons door de Tomtom naar de Linienstrasse 133, Mitte dirigeren. Dat bleek een uitsekende lokatie om Berlijn te doen. Het Berlijn dat we kennen van het ijzeren gordijn, de muur en de éénwording en dat sindsdien weer de hoofdstad van Duitsland mag zijn (gisteren herdacht men nog dat die hereninging 20 jaar geleden een feit werd). En het Berlijn dat ook wel bekend is van de ampelmann, de beer en Marlene Dietrich (die Godfried Bomans ooit deed verzuchten: ach.., had mijn vrouw maar één zo'n been).

Herr Ampelmann und Frau Dietrich

Die beren kun je werkelijk 'all over the place' door de stad treffen. En niet alleen vandaag op werelddierendag maar het hele jaar door. Ze staan allemaal in dezelfde houding iets op te houden maar zijn wel weer allemaal anders beschilderd en gedecoreerd. Een olympische beer in traditioneel zwempak,

een beer met een wel erg zware last,

een blauwe beer van wie de zwembroek wel zoek lijkt te zijn,

en nog een blauwe beer in een U-Bahn station

Het is ook weer niet zo dat je in Be(e)rlijn alleen maar beren ziet. Zo zagen we er behalve heel veel mensen ook nog een wants uit de muur komen,

een houten nijlpaard uit het groen

en een heel ander paard;

nog wat muizen

en een kat,

een vliegende hond

en zowaar zelfs nog twee Pinokkios!

Landgenoten die met het oog op een bezoekje ook op voorhand een beetje wegwijs in Berlijn willen worden kan ik het Berlijn-blog van Marjolein aanbevelen.