Zo’n 27 jaar nadat ik voor de laatste keer van de mat stapte bij Dun Hong en mijn korte aikido carrière zo plots ten einde kwam, begon het toch weer te kriebelen. Ik had al lange tijd het idee dat ik toch weer iets als aikido wilde gaan doen en ik 60 geworden was dacht ik dan ik dat nu doen want als ik wacht tot m’n 75ste wordt het met dat rollen over die mat waarschijnlijk niks meer. Dus begon ik 5 jaar voor mijn pensioen weer met aikido en wel in Hoorn bij Heike Funk, leerling van Wilko Vriesman in de lijn Tissier.
Ik heb altijd wel een zekere fascinatie gekoesterd voor de spirituele kant van religie(s) en begon mij nu ook wat meer te verdiepen in en te lezen over met name de Oosterse Wijsheid tradities van het Boeddhisme en het Taoïsme. Daarmee (of daardoor?) kwamen ook de Chinese traditie en de Chinese krijgskunsten meer in beeld voor mij.
Inmiddels nam het internet een vlucht als open informatiebron met blogs, e-books, online cursussen en zo meer. Vervolgens kwam de smartphone ten tonele en werden de zogeheten social media gelanceerd.
Ik begon mensen als Peter Ralston, Bruce Frantzis en Adam Mizner online te volgen en abonneerde mij een aantal jaren op de site van Energy Arts.
Zo vulde ik m’n ouwe dag en werd wat uit de Chinese koker kwam geleidelijk aan een belangrijker bron van kennis en inspiratie voor mij dan wat er uit de Japanse koker kwam. Hoewel het door elkaar liep werden de principes en de achtergronden daarvan mij toch meer duidelijk via de Chinese kant terwijl de aikidotraining toch meer op specifieke aspecten van de technieken gericht leek te zijn.
In mijn woonplaats ging ik qigong/tai chi lessen volgen bij Rina Kappelhof tot aan de tijd dat corona toesloeg en later bij Natalie Bosscher.
Miles Kessler een aikido- en meditatieleraar uit Tel Aviv had ook het internet ontdekt met zijn Integral Dojo en organiseerde in 2017 een zogeheten tele-summit onder de naam Aikido at the Leading Edge. Daardoor kwam ik, terwijl ik in Frankrijk vertoefde voor een seminar met Hiroshi Ikeda, in contact met Martijn van Hemmen en vervolgde ik mijn aikidobeoefening vanaf voorjaar/zomer 2018 bij Yuishinkai aikido in Alkmaar. Dat doe ik tot vandaag de dag. Veel van die trainingsessieszijn overigens te volgen op Youtube.
Om mijn martiale CV maar even vol te maken: binnen de aikido vereniging waar ik momenteel train volgde ik seminars van Martijn van Hemmen en van John Peter Kelly. Daarbuiten bezocht ik ook seminars/workshops van Hiroshi Ikeda, Corky Quakenbush, Dirk Müller, Dan Harden en Stephane Bendetti.
Sinds ik mijn aandacht ook richtte op wat er op dat gebied zoal uit China kwam bezocht ik ook een workshop met Adam Mizner en had ik mij in maart 2020 aangemeld voor een seminar met Howard Wang in Volendam. https://prana-dynamics.com/about-huai-hsiang-wang/ Toen waaide er zomaar een virusje door de wereld, https://nl.wikipedia.org/wiki/Coronapandemie werden er corona maatregelen afgekondigd en kon Howard ternauwernood via London nog naar huis in Taiwan komen. Seminar afgeblazen. Wat Huai Hsiang (Howard) Wang doet heet Prana Dynamics. https://prana-dynamics.com/ Daarna volgde ik Howard online bezocht ik tweemaal de groep van Bram en Kris in Antwerpen, de tweede maal onder leiding van Howard zelf.
Toen dat vermaledijde virusje, of eigenlijk de reacties daarop, vele bijeenkomsten onmogelijk maakten en zo vele wegen afsloot opende dat ook weer nieuwe mogelijkheden van ontmoeten en samendoen namelijk online; en Zoom werd groot en een huishoudartikel. Zo kwam ik dus in contact met Howard Wang en later ook met Paul Linden. Paul Linden is een Amerikaanse aikidoleraar, lichaamswerker en inspirator van de Embodiment-beweging van Mark Walsh. Over het werk van Paul Linden zal ik op een later moment ongetwijfeld nog wel het een en ander te melden hebben om reden dat ik zijn boek “It’s all the same – except for the differences” heb vertaald.
Zo snuffel ik dan voor en tijdens de corona-tijd online zo’n beetje de hele wereld af op zoek naar informatie en/of mensen die mij kunnen helpen bij dan wel iets te bieden hebben in mijn zoektocht naar …, ja naar wat …? Via, als ik mij niet vergis, video’s van de Martial Man kom ik dan op het spoor van Lyndon Oudsten die zowaar bijna bij mij om de hoek Kung Fu lessen geeft. Dat was net zo als mijn eerdere kennismaking met aikido in 1981 even langskomen en ik was lid van de club. Sinds die tijd volg ik dus ook Kung Fu lessen. Als dat beelden oproept van Bruce Lee; wat ik daar doe lijkt daar in de verste verte niet op. Via Lyndon maakte ik dan weer kennis met Master Yap Boh Heong, Dennis Wang en Ortwin Lüers. Alle drie zijn te vinden op de site van de Martial Man. Binnen deze groep worden de volgende disciplines beoefend: 5 Ancestors, Wumei, Yan Shou Gong, medical qigong and Wu Ji Quan.
En online maakte ik ook kennis met Jaro Wanders, die van aikido naar systema overstapte en zijn trainingen en workshops geeft in Sneek.
Zo heb ik het afgelopen decennium toch een flink aantal leraren van bijzondere klasse en uit diverse krijgskunsten opgezocht en gevolgd. Daarbij mag ik dan zeggen dat ik ze allen als mijn leraren beschouw, ze hoog acht en ze van bijzondere klasse acht.
Als je me nu zou vragen of ik mijzelf zie als krijgskunstenaar ofwel iemand die ambieert om zijn sporen te verdienen in een vechtsport, hetgeen de titel van deze blogjes toch min of meer lijkt te suggereren, zou ik toch resoluut zeggen: nee bepaald niet. Daar moest ik in een volgend blogje dan maar wat verder op in gaan.
No comments:
Post a Comment