Toch las ik onlangs het boekje 'Gezinsleven' van Jesper Juul.
Aanleiding daartoe was meer de herhaalde aanbeveling van dit boekje op het Blog van Henk50.
In de inleiding beschrijft Jesper Juul kort hoe het landschap van het gezinsleven en de opvoeding vooral sinds de 60er jaren drastisch veranderd is. Daarbij wat maatschappij-kritische noten over hoe het marktdenken tot in alle nerven en de psyche van het hedendaagse leven lijkt doorgedrongen. Men is vaak onzeker over de opvoeding. De ooit zo onwrikbare of nauwelijkse betwiste en bevraagde gemeenschappelijke normen en waarden van groep of klasse ontbreken of voldoen niet meer. Men verhult die onzekerheid ook niet altijd meer en gaat hardopvragend op zoek naar hulp of raad. Ziedaar de aanleiding voor dit boekje van Juul. Juul is wijselijk niet iemand die terug wil naar hoe het vroeger was maar iemand die wil kijken hoe we verder vooruit kunnen vanuit de huidige verwarring die hij als een tussenfase beschouwt.
Het marktdenken heeft ook wat Juul noemt 'de markt van de deskundigen' (en wat ik ken als 'de markt van welzijn en geluk') voortgebracht. En daar propageert en verkoopt men natuurlijk veelal allerhande methoden, concepten en kant-en-klare modellen. Juul ziet geen heil in dergelijke algemene trucs en foefjes.
Hij wil werken vanuit een viertal universele of transculturele menselijke waarden waar de meesten van ons zich wel in zullen kunnen vinden, te weten: gelijkwaardigheid, integriteit, authenticiteit en verantwoordelijkheid. Die zijn dan tevens respectievelijk het onderwerp en de titel van de eerste vier hoofdstukken en daarmee is de schematische opbouw van het boekje gegeven. Door dat alles heen loopt dan de rode draad dat de ouders en volwassenen, met alle respect voor de eigenheid van het kind, het initiatief, de leiding en de verantwoordelijkheid dienen te nemen in de begeleiding naar volwassenheid.
Buiten het bovengenoemde zie ik weinig of geen methodiek of schematisering in hoe Juul zijn onderwerp benadert. Wel staat het hele boekje vol met legio concrete praktijkvorbeelden om de intentie van het boek te illustreren en te verhelderen. De voorbeelden die Juul aandraagt zijn alledaags en herkenbaar en zijn observaties en opmerkingen getuigen m.i. van de nodige praktische wijsheid. En ze hebben niet uitsluitend betrekking op de opvoeding als zodanig maar ook op allerlei kwesties in de relationele sfeer en op thema's als communicatie en volwassenheid in het licht van de eerdergenoemde waarden. Wat valt er ook anders te verwachten van een door de wol geverfde gezins- en relatietherapeut!
Daardoor is dit boekje niet alleen voor ouders interessant, maar in feite voor iedereen die bereid is er iets van op te steken en zeker ook voor mij en mijn collega's als werkers in de zorg.
Warm aanbevolen dus, ook namens mijn persoon! Ik vermoed zo dat veel relaties nog wel wat juligheid zouden kunnen gebruiken.
De naam Jesper Juul was mij onbekend tot ik hem op het Blog van Henk50 tegenkwam.
Jesper Juul blijkt een relatietherapeut uit de school van Walter Kempler.
Kempler die zijn relatietherapie wisselend experiëntiële- of gestalttherapie noemde was een 'associate' en geestverwant van Fritz Perls (die ooit weer eens tevergeefs bij Freud in London aanbelde om .... maar zover wil ik niet gaan ... wie dat weten wil .... slaat daar de biografie van Perls maar eens op na!).
Jesper Juul runt al enige tijd het Kempler-instituut.
De ideeën van Juul over opvoeding hebben inmiddels zoveel weerklank gevonden dat er internationaal een soort school of beweging (aan het) ontstaan is die zich verenigt onder de naam Family-Lab. Deze beweging opereert inmiddels in 11 landen, waaronder zich overigens niet Nederland bevindt.
Hier wat beelden met intro's over, uitspraken van en interviews met Jesper Juul op youtube.
No comments:
Post a Comment