Weimar

De weg van Bad Arolsen naar Jena voert door het mooie golvende landschap van Hessen en Thüringen. Ik was wel nieuwsgierig of de overgang van de voormalige Bondsrepubliek naar de voormalige DDR zo op het oog al duidelijk zichtbaar zou zijn; breedte of kwaliteit van de weg, afzichtelijke hoogbouw of wat dan ook. Zoiets verwachtte ik min of meer. De oude grens werd wel duidelijk door een bord gemarkeerd maar het enige wat me daarna opviel was dat de huizen in plaatsjes in dalen of tegen de heuvel geplakt hooguit wat uniformer wit of althans licht van kleur waren en wat vaker rode daken hadden. De koolvelden waren er zoals viel te verwachten in ieder geval net zo geel als in het voormalige westen.



Tom en Eva (die van die Tom-tom) hadden natuurlijk de korste of de snelste route voor ons in petto. En die ging natuurlijk over de autobahn. Ergens in de buurt van Eisenach ontwaarden wij echter een aanduiding van ene 'Klassiker Strasse' op de kaart die ook naar Jena ging en dat leek ons een wat leukere route.



En zo werd onze volgende tussenstop Weimar, bekend van ondermeer Goethe, Schiller, Liszt, de republiek met die naam, Bauhaus en vast nog wel meer.



Weimar trof ons als een zeer aangename en plezierige stad. Wat door de stad gewandeld, ginkgothee gedronken, ijs gegeten en het Bauhausmuseum met een bezoekje vereerd.



Een plek om beslist nog eens naar terug te keren. Maar nu moesten we door naar Jena.



Weimar telt zo'n 65000 inwoners en ligt op een hoogte van ruim 200 meter. De stad gold als inspiratie en symbool voor de culturele eenheid van Duitsland. In 1919 werd hier de 'Weimarer Republik' uitgeroepen. Veertien jaar daarna bomardeerde de nazi's de stad tot cultureel centrum van het Derde Rijk. In 1999 was Weimar culturele hoofdstad van Europa.



P.S. De foto's zijn te vergroten door erop te klikken.