Soms blijken de kwesties en onderwerpen die ik op dit blog aansnijd langs voor mij, op het moment van aanroeren, onvermoede lijnen met elkaar samen te hangen of te komen.
Op één of andere wijze gelinkt, zo gezegd.
Zo besteedde ik onlangs, in het kader van een vakantiereisje, enige aandacht aan Buchenwald waarbij ik een link gaf naar een aantal bekende namen van mensen die daar ooit gevangen zaten. Met daarbij de terloopse opmerking dat velen van hen zich nadien niet onbetuigd lieten in de strijd tegen onrecht of totalitair gedachtegoed. Er ontbrak echter toch een naam op dat wikipedialijstje nl. die van Stéphane Hessel.
Hij bracht korte tijd in Buchenwald en iets langer in Mittelbau-Dora door.
Als we het over vrijheid hebben, in filosofische, politieke, economische, alledaagse of andere zin, denk ik dat we niet om de universele verklaring van de rechten van de mens heen kunnen.
Één van de junior mede-opstellers van die verklaring uit 1948 heette Stéphane Hessel.
In mijn reactie op de 'Occupy'-beweging sprak ik mijn voorkeur uit voor 'Los indignados' als overkoepelende aanduiding of naam voor deze beweging. Los indignados is de naam voor de Spaanse protestbeweging zoals die dit voorjaar gestalte kreeg.
Die naam ontleende men aan een traktaat/pamflet/manifest waar de 93-jarige Stéphane Hessel de wereld vorig jaar op trakteerde. Binnen enkele maanden gingen er een miljoen exemplaren van: Indignez-vous! over de toonbank.
¡Indignaos!
Empört Euch!
Time for Outrage!
Neem het niet!
Inmiddels in 34 talen waaronder het chinees vertaald en nu zo'n 4 miljoen van verkocht.
Her en der te koop en ook bij ondermeer Amazon.com te bestellen.
Het wordt, zoals voor de hand ligt, ook wel vergeleken met het J'accuse van Émile Zola.
Op het Indignez-vous! Laat Hessel dan het Engagez-vous! volgen, en zo zal het met de huidige uitroepen van verontwaardiging ook moeten gaan, als we in de toekomst van onze Westerse of Europese samenleving en beschaving nog iets fatsoenlijks willen maken.
Hier een kort interview in het Frans en hier een langer en diepgravender interview in het Duits met deze verfrissende bejaarde. De moeite waard om te bekijken en vooral te beluisteren. Van zo'n vriendelijke en wijze oude en rebelse baas wordt ik in ieder geval helemaal vrolijk. Sommige oudjes doen het blijkbaar nog opperbest. Zie naast Stéphane Hessel in dat verband ook (de weliswaar 24 jaar jongere) Robert Thurman, zoals hier. Dit zijn toch bepaald geen grumpy old men, maar montere mannen van zekere leeftijd die de wereld iets zinnigs en hoopgevends te vertellen hebben en dat ook helder weten te communiceren. Morele bakens en helden van dit kaliber geven de burger toch weer moed. Nu maar hopen dat vooral ook jonge mensen zich hier door willen en kunnen laten inspireren.
Leve Robert Thurman en zijn pleidooi voor vreedzaamheid en compassie!
Leve Stéphane Hessel en zijn pleidooi voor menselijke waardigheid!
... en hun oproep tot verontwaardiging wanneer daar alle reden toe is!
No comments:
Post a Comment