70

Onlangs werd ik op het Smoelenboek uitgenodigd tot een zogeheten 'challenge' om 7 maal 1 keer iets zwart-op-wit's te laten zien. Dat lukte me niet en het werd 7 maal 7.

10 maal 7 is 70 en dat is precies het aantal jaren dat ik gisteravond toen de klok 12, of juister gezegd 24 sloeg, zomaar op de teller had staan. Zoveel jaren loop ik hier dus al in dit Ondermaanse rond.

Doorgaans ben ik niet zo erg van of bij de tijd maar dankzij onderstaande tabel weet ik dat dit vege lijf de 2 miljard seconden toch maar even ruimschoots overschreden heeft.

Wat een gigantische tijd, niet waar?; haast om stil van te worden of op z'n minst toch even stil bij te staan.
Wanneer ik een fles wijn zou zijn

zeg, in 1950 gebotteld en ....
Maar dat ben ik dus niet en over perfectie en mate van rijpheid zullen we het hier maar niet hebben.

Zoals ik 5 jaar geleden al opmerkte, leek ik toch niet echt het ideale pakketje genen mee te hebben gekregen om nu eens onbeschaamd prettig oud te worden. Inmiddels ben ik toch zonder al te veel hobbels mijn drie directe voorvaderen in jaren voorbijgestreefd.
Wordt het, ondanks het feit dat ik geen kinderen heb en derhalve ook geen kleinkinderen, dan toch tijd voor een nieuwe rubriek: Opa vertelt?
Zou in ieder geval weer eens wat anders zijn dan de thema's die dit blog tot dusver plachten te vullen zoals dat vak apart of filosofisch getinte vragen rond de verhouding tussen lichaam en geest of tussen theorie en praktijk.

Vooralsnog viel er het afgelopen jaar bar weinig te lezen en te beleven op dit blog. Maar de schrijver ervan leeft dus nog en verkeert nog in betrekkelijk blakende gezondheid. Hij houdt zich deze dagen voornamelijk onledig met een poging tot het vatten en beoefenen van wat qigong, tai chi, aikido of meditatie en te zien of hij enigszins chocola kan maken van een aantal filosofische en religieuze noties uit het gedachtegoed van een aantal Oosterse wijsheidstradities.

Ook daar viel onlangs dus weinig van te merken op dit blog. Valt daar dan niet iets over te melden dat de moeite waard is of heeft dat me nog geen wijze inzichten opgeleverd die ik hoognodig eens wereldkundig zou moeten maken? Nou, niet echt dus, althans niet iets dat ik zo kan verpakken dat het de gangbare tegeltjeswijsheden, waarmee we elkaar en onszelf op het smoelenboek en andere sociale media plegen te trakteren, overstijgt. Het rondstrooien van dat soort wijsheden doe ik tussen twee haakjes ondertussen hard aan mee.

Één van de bedoelingen  van het ouder worden schijnt te zijn dat je ook wat wijzer wordt. En dan is de hamvraag inmiddels of ik in de loop der jaren al een beetje wijzer ben geworden omtrent mij(n)zelf of dit leven? Wel, 10 jaar geleden schreef ik op dit blog dat ik dacht nog zo'n 250 jaar nodig te hebben om echt een beetje wijs te worden. Nu na 20 jaar meen ik vaag te weten in welke richting ik die wijsheid moet zoeken of zou kunnen vinden; maar het kan nog wel 100 jaar duren voor ik er iets meer of iets zinnigers over kan zeggen!

Laten we ons vandaag maar even met andere dingen bezighouden zoals een etentje voor twee vanavond:

Zoiets hebben we namelijk ook al ruim een half jaar niet meer gedaan en het duurt straks weer bijna een half jaar voor Marian weer aan de beurt is.

Van de waslijst door de wasstraat

Wat waslijst? We zijn door de corona wasstraat geweest en geheel schoon bevonden.

Kortom we hebben het aantal valse meldingen niet naar beneden kunnen brengen.

Nog even over die ...

... over die myofascia. Een TV-docu van Arte/ZDF:

Oh ja ...

Oh ja, hoera hoera, want vandaag werd Marian weer even oud als ik.

Op naar een nieuw decennium ...

En in welke richting gaan we deze wereld sturen?

Wij wensen ieder hoe dan ook het beste,

voor komend(e 10) jaar!

Tussen “…”(26) Ban Ki-Moon

Er gebeurt recentelijk wel erg weinig op dit blog. Om het nog niet helemaal dood te laten bloeden of stil te laten vallen zal ik maar weer eens andermans woorden aanhalen. Nu hoor of lees ik bepaald niet al te vaak meer iets waarvan ik denk: 'dat verdient nu een lijstje', dus laat ik dat eens op mijn blog zetten.

Toen ik gisteren in verband met een kerstkaart even googelde op uitspraken met betrekking tot de urgente vraag naar wat wij met onze wereld en het klimaat doen en wat dat klimaat daarop met ons zal doen, stuitte ik op een even onoverzichtelijke als talrijke serie leuzen en "quotes". Zoals bij 'hete hangijzerkwesties' te verwachten wordt er in dat kader vlijtig gebroed op en gezocht naar (de meest) pakkende teksten. En dan kom je zoals wederom te verwachten al gauw uit op het schetsen van de zwartste doemscenario's of anders om het niet zo zwaar te maken maar wat de lolbroek uit te hangen en het een beetje 'leuk en luchtig' te houden. Milieudefensie spreekt in dat verband over: inspiratie en rake teksten.
Op mij hebben die strategieën toch niet de gewenste uitwerking; ik raakte er weinig door geïnspireerd en als ik al geraakt werd was het door de wat onbenullige gezochtheid en het tegen elkaar opbieden van de grappenmakerijen. Blijkbaar ben ik daar te serieus voor en voel ik me in deze kwestie meer thuis bij wat bedachtzamere uitspraken.



Binnen die categorie sprong dan, voormalig secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-Moon vooral in het oog. En wel met uitspraken en een visie die, wat mij betreft, zeer raak en to-the-point zijn en bovendien inspirerend doordat ze een perspectief aangeven.
Dat laatste lijkt momenteel in ons vaderlandse milieubeleid ten node gemist te worden met als resultaat veel boze boeren, bouwers en andere burgers. Maar ja, onze premier heeft het ook niet zo op 'visies'.
De visie van Ban Ki-Moon moge blijken uit diverse uitspraken van hem zoals verzameld op deze pagina. Mijn probleem met deze 'quotes' is dat ik er niet goed uit kan kiezen. Daar zou ik best wat hulp bij kunnen gebruiken, dus als je ze even door zou willen lezen ...
Voorlopig heb ik maar even vijf bij elkaar gesprokkeld:

Saving our planet, lifting people out of poverty, advancing economic growth... these are one and the same fight. We must connect the dots between climate change, water scarcity, energy shortages, global health, food security and women's empowerment. Solutions to one problem must be solutions for all.

By strengthening the three pillars of the United Nations - security, development and human rights - we can build a more peaceful, more prosperous and more just world for our succeeding generations.

Women hold up more than half the sky and represent much of the world's unrealized potential. They are the educators. They raise the children. They hold families together and increasingly drive economies. They are natural leaders. We need their full engagement... in government, business and civil society.

Weapons of mass destruction violate more than individual lives - they cross international borders and jeopardize all people. They also drain resources that could be used instead for medicines, schools and other life-saving supplies. We must come together with even greater determination to prevent a WMD nightmare.

Our planet's lands and oceans are already stretched to meet the demands of 7 billion people. The human population continues to grow. The search for sustainable solutions is an economic and a moral imperative if we are to create the future we want.



Read more at https://www.brainyquote.com/authors/ban-ki-moon-quotes

In the rich man's world?

Laat ik weer onbeschaamd wat plagiaat plegen oftewel iets citeren.

Dat komt dan uit de Volkskrant van vrijdag 11 oktober en wel uit het Opinie & Debat artikel De Kloof Vermogen waarin Wilco Dekker politicoloog en voormalig toezichthouder bij de financiële waakhond AFM Robin Fransman bevraagt.

Is Nederland wel zo egalitair als veel mensen denken? De inkomensverschillen zijn redelijk stabiel en liggen internationaal gezien onder het gemiddelde. Maar bij de private vermogens gaapt een kloof en zit Nederland in de wereldtop, achter de Verenigde Staten. De rijkste 10 procent heeft tweederde van al het vermogen in Nederland – aandelen, bank- en spaarrekeningen, huizen en andere bezittingen. De rijkste 1 procent kreeg er 13,6 miljard euro bij in 2017 en heeft ruim een kwart van het totale vermogen, bleek eerder dit jaar uit cijfers die de Volkskrant opvroeg bij het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). De onderste helft van de 7,7 miljoen huishoudens heeft niet of nauwelijks vermogen, of vooral schulden.

Volgens sommige deskundigen is deze scheefgroei niet zo’n probleem. Het verschil is verklaarbaar: het kapitaal zit vooral in de eigen woning en bij ouderen, want jongeren moeten immers nog vermogen opbouwen. Verder worden de verschillen de laatste jaren niet groter en zou het hebben van vermogen hier ook niet nodig zijn, omdat Nederland goede sociale voorzieningen heeft. Maar zo simpel is het niet, zegt Fransman, tegenwoordig ‘chef geld’ bij de Argumentenfabriek, een adviesbureau voor ‘helder denken’ voor bedrijven en overheden. 'Vermogensongelijkheid is op zich een gegeven. Maar als je er nader naar kijkt, zie je dat we een land zijn dat vermogen bijna niet belast, en arbeid heel zwaar. En dat gaat een probleem worden.’

Hoezo?
‘De bulk van onze belastinginkomsten halen we op met lasten op arbeid. We hebben een samenleving waarin het aantal werkenden waarschijnlijk niet meer gaat stijgen, maar de vermogens nog wel. Tegelijk blijven de uitgaven aan vooral AOW en zorg stijgen. ‘Dan moet je vermogens dus zwaarder gaan belasten. En dat kan ook. We belasten vermogens nu heel laag, arbeid heel zwaar en geven ondernemers heel veel ruimte. Dat model heeft op zich best goed gewerkt, maar het is onhoudbaar geworden. Er komen steeds meer rijkere ouderen, die onderhouden moeten worden door een beperkt aantal werkende jongeren.’

Zoals de opwarming van de aarde het leven voor vele mensen in fysieke zin hoogst onplezierig danwel onmogelijk dreigt te maken, lijkt de groeiende vermogenskloof eenzelfde bedreiging voor maatschappelijke cohesie en de mogelijkheid tot vreedzaam samenleven te vormen.
Dat lijkt mij klip en klaar en nauwelijks toelichting te behoeven. Wie daar toch om vraagt raad ik Thomas Piketty's nieuwe boek 'Capitale et idéologie' aan. Da's wel een hele dikke pil, hoor; en Nederlandse vertaling moet nog uitkomen. Maar er gaan ongetwijfeld een hoop samenvattingen, commentaren en rescensies over verschijnen. Zie ondermeer: Volkskrant, NRC, Trouw of Quote.

Tja, het blijft telkens maar weer om geld en macht draaien.