Monday, July 30, 2012

Hondsdagen

Dan zitten we opeens weer midden in de hondsdagen.
Dat zijn de dagen van 20 juli tot 20 augustus waarvan men beweert dat dan alles eerder aan bederf onderhevig is dan anders.
De dames Dijk bevestigen dit en vanmorgen kon ik al een schimmelende tomaat weggooien!
De hondsdagen hebben, zoals de Wiki-entry duidelijk maakt, niets uitstaande met hondenweer hoewel het dat de afgelopen nacht toch wel degelijk was.




Als je je afvraagt wat deze foto met de hondsdagen van doen heeft, moet ik bekennen: niet zo gek veel.
Maar ik heb nu eenmaal geen hond die ik op de foto had kunnen zetten en die tomaat ligt al lang en breed in de groene GFT-bak.
De foto is overigens wel in de hondsdagen genomen; en wel vandaag.

Sunday, July 29, 2012

Wo sind sie geblieben?

Ah daar dus:



Bij Utrecht rechtsaf en langs Noord-Holland heen gedreven.

Friday, July 27, 2012

Waar blijven die zomerse buien?

Na vijf dagen, weer op dezelfde plek van die laatste zomerse luchtfoto aanbeland, zag ik dat de zeiltjes als zonwering er nog net zo hingen. Die hebben vast hun nut wel bewezen de afgelopen dagen van volop zon- en strandweer.
Ziehier die constellatie vandaag eens van bovenaf bezien:


Vandaag was het drukkend benauwd en dan is het wachten op de zomerse buitjes. De eerste drie druppels warm water voelde ik zojuist maar ze hebben de kraan daarboven nog voor we nat konden worden alweer dicht gedraaid. De onvolprezen buienradar laat zien dat er het afgelopen uur (18.15 u) wel wat bliksem in ons land gesignaleerd werd, te weten in de buurt van Eindhoven. De echte stevige concentraties van onweersbuien dreven Duitsland in. Onze buren ook wat.

Wednesday, July 25, 2012

Zomer

Nu is het dan eindelijk toch alweer een paar dagen echt zomer.
Deze zomerse luchtfoto is van twee dagen geleden:



Hebben we dit jaar toch weer even mooi strandweer gehad!

Thursday, July 19, 2012

Tussen “…” (6) Nelson Mandela

Gisteren, op zijn 94ste verjaardag, was het voor de derde maal "Nelson Mandela International Day".
Mandela behoeft nauwelijks enige introductie; zijn naam en zijn faam als 'vrijheidsstrijder' en pleitbezorger voor de vrede, rechtvaardigheid en mensenrechten is wereldwijd gevestigd.



Hij speelde ook een belangrijke rol in een initiatief dat misschien nog wel iets meer aandacht en aanzien verdient en zou kunnen gebruiken namelijk dat van de Global Elders of kortweg The Elders.

Volgens dochter Zindzi luidt een favoriete uitspraak van haar vader:


Een heilige is een zondaar die het steeds maar weer blijft proberen


Nelson Mandela

Wednesday, July 18, 2012

Zwijgende dichters



De dode dichters almanak als dagsluiting op TV is, lijkt me zo, wel een beetje een kijkbuis-instituut geworden. Alhoewel .. worden de dagen in een 24-uurs economie nog wel besloten? En komt er überhaupt nog wel eens iets tot een conclusie en tot rust?
Er komen in ieder geval wel nog steeds meer dode en dus zwijgende dichters bij.
De afgelopen maand zeker weer twee en bepaald niet de minsten.



Gerrit Komrij begon zijn loopbaan, naar ik begrepen heb, als een beetje een enfant-terrible of een luis-in-de-pels in de literaire wereld omdat ie zich zo moeilijk in een hokje liet plaatsen en het daarbij nog eens waagde om voor een ieder begrijpelijke poëzie te schrijven.
Zo werd hij toch onze eerste 'Dichter des Vaderlands' met poëzie die staat als een huis en toch een twinkelend tegenwicht weet te bieden tegen die robuustheid:



Contragewicht

Er is een land dat ik met pijn verliet,
Er is een land dat ik met pijn bewoon.
Een derde land daartussen is er niet.
Mijn leven volgt een zonderling patroon:

Want waar ik heenga voel ik me niet thuis
En waar ik thuis ben wil ik telkens weg.
De grens wordt smal tussen geluk en kruis,
Steeds minder denk ik wat ik hardop zeg.

Ik heb, om aan dit noodlot te ontkomen,
Een derde land verzonnen in mijn hoofd,
Een land vertrouwd met leugens en fantomen.

Aan diepgewortelde en zware bomen
Hangen honkvast de loden trossen ooft
Van al mijn vederlicht geworden dromen.




Rutger Kopland was psychiater, alsmede hoogleraar in die tak van de zielkunde.
Van hem werd wel gezegd dat hij evenals Vasalis dichtte om zelf niet gek te worden.
Hij bewoog zich, zeg maar, aan de zijlijnen van de literaire wereld en was daar evenwel een graag-geziene gast.
Ik vermoed dat op enig moment in de nog jonge en verse geschiedenis de meeste Nederlanders wel bekend waren met deze regels:



Jonge sla

Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.

Maar jonge sla in september,
Net geplant, slap nog,
In vochtige bedjes, nee.



Of deze regels nog altijd, of nu weer, even zo bekend zijn zou ik zo niet weten.
Kopland was er niet altijd even gelukkig mee dat hij zo vereenzelvigd werd met vooral die jonge sla.

Twee gewaardeerde dichters verhuisd naar het rijk der dode dichters:



Poëzielsverhuizing?

Gelukkig hebben ze ons wel wat poëtische berichtjes nagelaten!

Monday, July 16, 2012

Kunst- en spoorwerk

Toen wij zo'n drie-en-een-half jaar geleden zomaar eens de trein naar Dordrecht namen voor een kennismakingsbezoekje met de oudste stad van Holland, bleek het Dordrechts museum aldaar gesloten wegens restauratie.

Een goede reden om deze stad nogmaals te willen bezoeken.
Nu stelt de NS ons als 60-plussers in de gelegenheid om voor een habbekrats jaarlijks een aantal vrij-reizenkaartjes aan te schaffen waar je je dan een een dagje onbeperkt per spoor het ganse land mee rond mag laten vervoeren.
In het kader van zo'n deadline (motten we weer?) togen we afgelopen zaterdag dus maar weer eens naar Dordt om nu dat museum toch maar eens bekijken. Hoewel de regenwolk boven ons land niet zo'n omvang leek te hebben als die van 24 juni, was het toch uitstekend spoor- en museumweer; binnen lekker droog en buiten toch grote kans op nattigheid.

Dat vernieuwde Dordtse Museum beviel ons wel.
De vaste collectie toonde onder andere dit Haagsche School juweeltje van J. H. Weissenbruch


(hé, zie ik daar nu toch een heus Popma-wolkje?)

waar de hedendaagse schilder Robert Zandvliet zijn eigen commentaar dan weer op bijeen gekwast had; met toelichting ook op een videopresentatie te zien.


(alweer zo'n Popma-wolkje!)

Naast de vaste collectie, waarin veel bekende Dordtenaren als de gebroeders van Strij, een aantal leerlingen van Rembrandt, en uiteraard Ary Scheffer een prominente plaats innemen, waren er twee tijdelijke exposities.

Die van de waterschilder A. P. Schotel, waarvoor we toch ook wel hierheen kwamen was in ieder geval zeer de moeite waard. Werk van Schotel valt o.a. ook in het Zuiderzeemuseum te zien.



Daarnaast bleek er nog een expositie te zijn met de titel: Op zoek naar Pirosmani
Nooit van gehoord maar bleek een Georgische schilder te zijn, zeer bewonderd door Rein Dool, die een hoofdrol in deze expositie en begeleidend videoverslag speelt.



Onderweg naar het museum moesten we nog even schuilen voor een fikse bui en waar doe je dat in Dordrecht anders dan in een galerie. Daar troffen we het vrolijkstemmende werk van de Pool Bartosz Fraczek dat op elk doek Matisse, Dufy of Gauguin in herinnering leek te roepen.



Na een smakelijke maaltijd in de Dulle Griet (vernoemd naar dat fameuze kanon en een herberg in Gent of naar het Belgische biertje dat men hier schenkt (nog even over dat kanon)) het spoor weer terug gezocht en tjoeke-tjoeke-tuf-tuf of eigenlijk meer roetsj-roetsj-zoef noordwaarts en naar huis.

Thursday, July 12, 2012

Dat kromme genoom

In het kader van de soms ontzagwekkende en vaak niet-bij-te-benen wetenschappelijke vooruitgang in combinatie met wat goed-nieuws-show-gevoel meldde de Volkskrant vanmorgen dat het genoom van 'die kromme' nu dan toch ook in kaart gebracht is.



Die kromme is in dit geval niet ene Willem van Hanegem maar gewoon de banaan, in grote delen van de wereld volksvoedsel nummer één; zoals de pieper of de aardappel dat bij ons is.
Of de DNA-kaart van van Hanegem nog verrassingen op zou leveren weet ik echt niet; die van ons belangrijkste volksvoedsel, te weten, de aardappel bracht in ieder geval aan het licht dat die pieper heel wat meer genen heeft dan de mens.

In het betreffende krantenartikel over de banaan wordt helaas geen gewag gemaakt van verbazingwekkende, tenen of andere lichaamsdelen krommende vondsten of conclusies. Ook niet ten aanzien van het waarom van het befaamde kromzijn van dit o zo populaire stuk fruit.
Wel verwacht men met deze nieuwe kennis beter uitgerust te zijn in de pogingen om resistentere variëteiten te ontwikkelen in de strijd tegen agressieve schimmelziekten.



Zo zijn we dan met z'n allen toch weer wat wijzer geworden en heeft het nieuws ons weer eens een positief bericht gebracht, al weten we nu nog steeds niet waarom de bananen krom zijn!

Ik ben niet zo bekend met of thuis in de wereld van de genen en het DNA.
Ene Sam Kean Lijkt dat bij uitstek wel te zijn en blogt daar zelfs over. Verder blijkt hij de auteur van het boek 'The Violinist's Thumb' te zijn.
Wetenschappelijke bevindingen kunnen in samenhang met historische en actuele wetenswaardigheden hele spannende en intrigerende inzichten opleveren en met het oog op een dergelijke verwachting zou dit boek weleens zomaar op mijn verlanglijstje kunnen belanden.

Wednesday, July 11, 2012

Kunst- en vliegwerk rev. (21)

See here for more info.
The starry night and a wouldbe van Gogh.
Both by the same artist; acrylics on board and acrylics on paper:





<< last

Sunday, July 8, 2012

Filokwintet over Europa

Over Europa wordt de laatste tijd nogal eens wat onzin gekrakeeld. Meer dan mij lief is in ieder geval.
We kennen hier te lande een orakelend en snerend pol(l)iticus die met zijn anti-Europa geraaskal poogt de politieke agenda te sturen en er redelijk in slaagt zo ook de toon te zetten.

Veel politici en de media deinen en dobberen over het algemeen heerlijk mee met de aldus opgeroepen stemming. Ik denk dat de media haar taak in deze nogal eens verzaakt door zich vooral als de dienstbode voor die stemmingmakerij te betonen.
Gelukkig worden er niet altijd en overal maar uit zijn verband getrokken flarden desinformatie over het project Europa gedebiteerd. In het Filosofisch Kwintet van deze middag werd Europa in relatie tot de verzorgingsstaat tenminste weer eens op zinnige wijze besproken:

Get Microsoft Silverlight Bekijk de video in andere formaten. In mijn boekie is het in elk geval zo dat zo'n uurtje tv meer zinnige informatie en steekhoudende pro- en tegenargumenten oplevert dan zeven weken kranten lezen of actualiteitenprogramma's en andere talkshows bekijken.

Saturday, July 7, 2012

Wednesday, July 4, 2012

Staatsgevaarlijk of strovuur?

Ik hoor en zie op de TV zojuist ene Geert Wilders een stief kwartiertje tegen Twan Huys orakelen.
Een mooi en typisch voorbeeld, zou ik zo denken, van een politicus die duidelijk minder verstand van economie heeft dan de doorsnee geïnformeerde en weldenkende Nederlander. Maar toch ook een gewiekst strateeg die de media en de onderbuik heel goed weet te bespelen door wat mallotige en doldwaze ideetjes tot speerpunt of het grote agendapunt te verklaren.



Zijn oude leermeester Frits Bolkestein typeerde Wilders als strovuur en als een kortstondige komeet en lijkt zijn eigen Flipje nu vooral als een gevaar voor ons land en onze politiek(e cultuur) te beschouwen.
Ik ben het bepaald niet altijd eens met Bolkestein maar in dit geval toch wel erg roerend!
Ik help hem in ieder geval hopen dat zijn inschatting aangaande de houdbaarheidsduur van deze quasi-reïncarnatie van boer Koekoek in pak met kleurige stropdas juist zal blijken maar heb daar toch wel een heel zwaar hoofd in.

Economie, politiek en common sense

Een ogenschijnlijk wellicht wat ongemakkelijk gezelschap, dit drietal; mede omdat de laatste meestal rap ondersneeuwt of ingewisseld wordt voor hebzucht of honger naar macht zodra één van de eerste twee de kop op steekt.

Op dit blog pleeg ik met enige regelmaat de lezer ongevraagd lastig te vallen met en te verwittigen van het gegeven dat ik geen of nauwelijks verstand heb van economie. Alsof dat iets bijzonders is, zul je denken, en of dat iemand zou interesseren; dat lijkt me inderdaad ook hoogst onwaarschijnlijk.

En gelijk heb je!
Het is absoluut niets bijzonders dat veel ins-and-outs en de fijne finesses van wat we de economie plegen te noemen mij nogal eens ontgaan. Daar hoeft niemand zich echt zorgen over te maken; kun je ook maar beter niet doen, lijkt me zeker niet handig of verstandig.



Want zeg nou zelf: wie heeft er nu wel verstand van economie?
Jijzelf wellicht? Of één van die vele deskundigen die 'het vak economie' aan een universiteit gestudeerd hebben en elkaar onderling op vaak ideologische gronden bestrijden.

Van de dames en heren politici worden we in ieder geval niet veel wijzer over hoe het zou moeten met de economie. Konden we ooit nog redelijk van deze lieden op aan in de zin dat hun opvattingen en keuzes door ideologische motieven werden ingegeven, vandaag de dag lijken politici met het oog op de volgende verkiezingen bij voorkeur door de vermeende kiezersgunst te laten leiden.
Laatst las ik in de krant dat de opiniepeiling het zwakzinnige zusje van de statistiek zou zijn en dat vond ik wel een adequate typering.

Daarbij hebben de meeste politici, volgens mij ook geen of nauwelijks verstand van economie. Ik durf zelfs de stelling wel aan dat zeker driekwart van de politici nog minder verstand heeft van economie dan ik, zei de gek.
En dat lijkt me nu wel behoorlijk zorgwekkend en daar zou men zich toch zeker en met goede reden wel eens een beetje ongerust en druk over mogen maken!



Gelukkig zijn er nog wel een paar mensen die gebruikmakend van hun gezonde en nuchtere boerenverstand zinnige dingen over economie weten te zeggen.
Zo iemand is bijvoorbeeld Hazel Henderson die naar eigen zeggen haar kennis heeft opgedaan in de universiteit van het leven. Dat is dus wel even een heel andere leerschool dan bv. de Chicago- of de London School of Economics en zij heeft dan ook een heel ander verhaal te vertellen dat, dunkt me, in al zijn nuchterheid eerder aansluiting vindt bij een meer filosofisch-spirituele benadering als die van de School of Economic Science.
Ze lijkt hoe dan ook geval behoorlijk gevrijwaard gebleven te zijn gebleven van het NKK-syndroom of tikken van de ideologische mallemolen.

Hazel Henderson is de initiator en drijvende kracht achter het televisieprogramma Ethical Markets TV.

Hoor hier Hazel Henderson zelf over haar down-to-earth en inspirerende kruistocht tegen de heersende econoblahblah:

Hazel Henderson - Love Economy from Complementary Currency on Vimeo.



Prachtig, helder en to-the-point die metafoor van de cake!
Niks geen statistieken of onnavolgbare complexe modellen maar een mooie taart, gelardeerd met veel common sense.
En eindelijk weer eens oog voor de love economy ofwel de economie van liefdewerk en oud-papier om ons er aan te herinneren dat het uiteindelijk om mensen, menselijkheid en menselijk welzijn gaat of althans zou moeten gaan.