Thursday, December 29, 2016

Meer of minder?

De momenteel meest gehoorde vraag die welhaast op een ieders lippen ligt bestoven lijkt me: willen we meer of minder van wat dan ook?
En dat meer of minder kan dan variƫren van Marokkanen tot Europa en nog veel meer.
Nu het weer volop de tijd van terugblikken en vooruitkijken is een voor de hand liggende vraag of we meer of minder jaaroverzichten, samenvattende kranten-artikelen en terugblik-programma's over allerlei willen. Hoewel ik gewoonlijk wel behoefte voel aan enig overzicht, mag het rond deze tijd toch wel iets minder van mij.

Veel van wat ik aan samenvatting en overzicht van dit aflopende jaar las, was ook weinig opbeurend en de rode draad hierin leek te zijn dat we ons als samenleving steeds minder gelegen laten liggen aan de feiten en ons nuchtere verstand en ons navenant meer laten sturen door de emo-cultuur van de onderbuik, opgeklopte meningen, verongelijktheid en opgewonden standjes.
Ik ga hier natuurlijk niet navertellen wat ik daar zoal las over de firma Onbenul, List en Bedrog maar Jos Collignon gaf een beeldende en puntige samenvatting hiervan:

c0qbvngwqaa1jlc

Tja, nog zo'n vraag ... willen we meer of minder nepnieuws?

Thursday, December 22, 2016

Bewust digibeet commentaar

Ik las een aardig stukje van Olaf Tempelman in de Volkskrant vandaag.
Daarin vertelt hij een Roemeense grap om even te illustreren hoe niet-vernieuwend en weinig doorwrocht GeenPeil zijns inziens is. Tja, het gaat niet goed met onze democratie en met het wederzijds respect (of juist gebrek daaraan) dat wij elkaar recentelijk hier in de (beschaafde?) Westerse wereld lijken te tonen. We zien het overal om ons heen en het lijkt helder hoe zogeheten 'social media'als het smoelenboek, twitter and what have you mede debet zijn aan die verloedering en verkokering. GeenPeil gaat echter even het internet inzetten om de democratie te redden!
Tempelman's commentaar:
In zo'n democratie wordt Socrates nog sneller ter dood veroordeeld dan in het oude Athene zonder internet.

Monday, December 19, 2016

Conceptuele koffie?

Mocht ik van de week nog wat welluidende zinnen in mooi Nederlands en Nederlands-Vlaams idioom beluisteren, vanmorgen trakteerde de wekkerradio mij op een heel ander soort taalgebruik.

In verband met de rond de kerst te verwachten drukte in de horeca kwam er een logistiek manager van een horeca-groothandel, wiens juiste functienaam mij inmiddels alweer ontschoten is, aan het woord die wist te vertellen dat deze tak van groothandel zijn dienstverlening aan de horeca-ondernemers de laatste jaren aanzienlijk had uitgebreid. Zo verstrekken zij tegenwoordig onder andere volledig nieuwe concepten. Kunt u daar een voorbeeld van geven?; vroeg de interviewer van het actualiteitenprogramma. Wel, zo kan de huidige horeca-uitbater zijn eigen koffie, met eigen smaak en eigen naam op het label laten branden bij deze firma. En zo voegde de manager er aan toe:
Dan heeft zo'n ondernemer weer een uniek concept in zijn bedrijfje dat ie dan weer kan uitrollen naar z'n klanten!
Zal ik het managers-koeterwaals ooit aan kunnen horen zonder dat het mij als gemaakt, bombastisch of mallotig in de oren klinkt? Ze zeggen dat alles went, maar ik geloof het toch niet echt. Daarbij heb ik, ook al om er geen puinhoop van te maken, mijn koffie graag gewoon uitgeschonken in een daarvoor bestemd kopje in plaats van uitgerold. En hij hoeft, wat mij betreft, niet conceptueel te zijn; als ie maar wel goed donkerbruin is!

Sunday, December 18, 2016

Mooi interview met de Wachter

De laatste maand van het jaar een tijd voor bezinning? Wel, een ieder die daar enige behoefte toe voelt kan ik dit interview ten zeerste aanbevelen!

Monday, December 5, 2016

Hoor, wat klopt daar, kinderen ..

HND spreuk juli 2013

Wij hebben weliswaar geen kinderen en vieren ook geen Sinterklaas, maar toch volg ik met de nodige belangstelling en niet zelden met stijgende verbazing de zogeheten zwartepietendiscussie in ons land.
Overal om ons heen zoals in de politiek, de economie en noem maar op zie je oude bekende gewoonten en manieren van doen en tegen de wereld aan kijken vastlopen.
Bij de noodzaak tot verandering en de roep om behoud lijken de gemoederen nogal gemakkelijk oververhit te raken.
Dat is dan ook goed aan de genoemde 'Zwarte Piet-kwestie' te merken.
Je zou in dit land toch hopen en verwachten dat dit debat (dat door velen blijkbaar als speerpunt en test-case van de ware Nederlandse cultuur en/of identiteit wordt opgevoerd) vooral met 'het verstand en het hart' gevoerd wordt en niet met een op hol geslagen onderbuik.
Helaas lijkt de om zich heen grijpende botte 'polarisatie' ook deze discussie te verengen tot een van zwart-wit opties en hysterische uitingen van woede en ongenoegen, en dat lijkt mij nu de doodsteek voor de waarde en de zeggingskracht van welke cultuur (met een menselijk gezicht) dan ook.

Hier een informatief stukje uit De Correspondent over de weinig vrolijkmakende stand van zaken in dit debat.

Wednesday, November 30, 2016

Tuesday, November 29, 2016

Vrij en ongebonden?

omdenkenhandenvrij

Wanneer je de handen vrij wilt hebben zul je dat wat je eventueel beet hebt toch echt moeten loslaten!

Monday, November 28, 2016

Sunday, November 27, 2016

Wat heet werk?

omdenkenjufwerk

Ik doe het officieel al ruim een jaar niet meer maar over wat WERK is, doet of mag heten zijn nog wel een paar omdenkvraagjes te stellen. En dat doet James Livingston in dit Aeon essaytje. Tja, toch een wat andere insteek dan die van Ascher of ons kabinet.

Friday, November 25, 2016

Saturday, November 19, 2016

Sint en Piet, wie kent ze niet?

Terwijl half Nederland zich druk maakt over de verschijning van Piet maken sommige kinderen zich soms wat zorgen over die goede Sint:

omdenkeninsinterklaasgeloven

Dat lijkt toch verdacht veel op Omdenken voor beginners. De komende jaren eens zien of de ouwelui ook zoiets met Piet kunnen doen.

Tuesday, November 15, 2016

Saturday, November 12, 2016

Omwetend?

Nitwit .. omdenkenallesweter   .. of (om)gedachte allesweter?

Thursday, November 10, 2016

Foutje?; bedankt!

omdenkenleervanfouten   Ja, laten we dat nu vooral ook doen!


Dalai Lama

Wednesday, November 9, 2016

Foutje?

omdenkenvanfoutenleren

Dat moet een deel van de Amerikanen gisteren vast ook gedacht hebben.
En dat kost Arnon Grunberg dan duizend wodka's of wijntjes.

Monday, November 7, 2016

Quote ... unquote-denken?

Is dat ook een vorm van Omdenken of gewoon een erg laffe dekmantel voor puur plagiaat? Als dat laatste het geval mocht zijn hoop ik maar dat ik niet aangeklaagd ga worden door de Volkskrant.

omdenkenom

Want ik wil toch weer eens een Voetnoot van mijn favoriete columnist integraal citeren. En wel omdat deze noot me weer als zo'n mooi en sprekend voorbeeld van om- en vooruitdenken voorkomt:
VOETNOOT SCHIMMEL

'Het moet wel leuk blijven, en dat was het in 2015 niet voor de kinderen', schrijft Menno van Dongen zaterdag in de Volkskrant in een leerzame reconstructie van het Zwarte Pietendrama. Dat het leuk moet blijven is typisch Nederlands.
Zoals de knijpkat is uitgestorven, zo sterft Zwarte Piet langzaam uit. Een zegen voor iedereen, maar mogen we ons nu even richten op de schimmel waarop Sinterklaas rijdt? Dat er op paarden wordt gereden is speciesisme. Verbieden gaat ver, maar je moet niet het slechte voorbeeld willen geven in een uitzending voor kinderen.
Kan het paard daarom vanaf nu worden gespeeld door een witte, bij voorkeur op Halbe Zijlstra lijkende man? Het mogen ook twee mannen zijn, denk aan de prachtige musical War Horse.
In het kader van verbroedering Ć©n een rechts verbond zouden Wilders en Rutte ook samen voor paard kunnen spelen bij de feestlijke intocht van Sinterklaas.

Arnon Grunberg

Saturday, November 5, 2016

Omkijken?

Die beeldtaal van en in de krant sprak mij toch wel aan vandaag!
Met thema's die mij doorgaans ook niet helemaal onberoerd laten wisten de cartoonisten wel weer een glimlach tot een schaterlach bij mij los te maken.

Politiek en Europa:
Aan de overkant van de grote sloot, in het trotse Albion, hebben ze toch ook nog niet echt Omgedacht en zijn ze, als ik op deze cartoon van Jos Collignon mag afgaan, er ook bepaald nog niet uit wat nu dan wel of niet van een en ander te denken:
joscollignininvk51116

Politiek en religie: Het lijkt me, met Bas van der Schot, toch een vrij fundamentele (om niet te zeggen fundamentalische) kwestie of we ons doen en laten naar de letter of neer de geest vorm willen geven. deletterofdegeest

Misschien moeten we (zeker voor we gaan Omschrijven) ook eens leren Omkijken? A picture paints a thousand words, heet het in het Engels. Wij maken daar dan van dat een beeld meer kan zeggen dan duizend woorden. Hier in het Westfriese luidt een gevleugelde uitdrukking: Mooi zitten en (d)om kijken. En nu we het toch over onze volks(e)cultuur hebben; de leukste vond toch ik Zwarte Piet door Peter de Wit bij Dr. Sigmund op de divan gelegd: zwartepietbijdrsigmund
Arme Piet; hier is toch zeker wat troost of therapie op z'n plaats!

Krantenfoto's

Toen ik vanmorgen de Volkskrant van de mat pakte, viel mijn oog direct op een opvallend plaatje van een bokshandschoen dat daar op de voorpagina prijkte: trumpety   Daar hoefde ik toch heus niet een eindje voor om te denken; ik herkende hem in een oogopslag!

Even verder in de krant zag ik nog een aardige en opvallende foto van een MondriaanPiet. mondriaanpiet
Ik vermoed dat dit plaatje zo hier en daar toch nog wel om wat omdenken vraagt.  

Friday, November 4, 2016

Beste pensioenstelsel ter wereld?

Tja, dat wordt nog al eens over ons Nederlandse pensioenstelsel beweerd, dat het het beste ter wereld zou zijn.
omdenkenlogo
Een beetje Omdenken kan toch zomaar een wat ander beeld opleveren: zie dit artikel in De Correspondent.

Thursday, November 3, 2016

Al Omdenkende

Rare hobby hoor dat Omdenken. Zie ik zojuist het tellertje van dit blog op 100,000 springen en denk bij mezelf: laat ik dat eens Omdenken; zie ik opeens 000,001 voor mijn geestesoog. Kan ik weer helemaal overnieuw beginnen!
omdenkenom

Misschien moet ik nog wat oefenen maar nu wil Mauries de Hont, zo las ik in de krant, dat we het niet bij denken laten maar ook nog gaan (kr)Omschrijven. Laat deze pijler van onze opinie zich nou toch alsjeblieft bij het opiniepijlen houden!

Wednesday, November 2, 2016

Speldenprikjes, pensioen en Omdenken

Vorige maand was de Maand van de Geschiedenis. Ik heb dat maar weer eens achteloos voorbij laten gaan en stond, geloof ik, niet vaker stil bij wat er in het verleden gebeurd is dan de overige maanden van het jaar. Nu bedacht ik vanmorgen de maand november, voor mezelf, maar eens uit te roepen tot de Maand van het Omdenken.

Dat lijkt me wel eens wat!
Iedereen in dit land kent, neem ik aan, het logo van dat Omdenken inmiddels wel. Je ziet het met enige regelmaat her en der in de diverse fora op het Wereldwijde Web van Waarheidsvorsers en Waarzeggers voorbijkomen.
omdenkenlogo Veelal vergezeld van wat lichtvoetige kreten en uitspraken die vastroestende quasi-waarheden op verrassende wijze op losse schroeven willen zetten. Vaak leuk en leerzaam bovendien.

Nu zou je kunnen zeggen dat onze politici evenals marketeers en reclamemakers vandaag de dag ook al niets anders doen dan ons tot omdenken te bewegen. Maar dan eenmalig en slechts Ć©Ć©n kant uit. Eenmaal bekeerd en tot de kudde toegetreden, word je dan natuurlijk niet meer geacht vrij of om- te denken. Dat zou als ketterij gebrandmerkt worden en dan loop je, zoals in bepaalde religieuze kringen, het risico in de ban gedaan dan wel vogelvrij verklaard te worden. Niet om vrolijk van te worden en bepaald niet leuk of leerzaam.
Zie de gevolgen hiervan bijvoorbeeld in de recente Amerikaanse verkiezingsdebatten en het huidige politieke discours van het alom opkomende populisme. Nee, ik wil me niet teveel bezighouden met de gedachtenkronkels van heerschappen als Wilders, Roos, Baudet of Zoolstra; daar denk ik, in een poging het iets gezelliger te houden, maar liever met een soepel bochtje om- of doorheen.

Beoogd Omdenken ontsproot in 1996 aan het brein van Berthold Gunster onder de vlag van 'ja-maar'.
Ergens moet ik nog het eerste Ja-maar... Omdenken boekje hebben liggen want dat kreeg ik ooit als verjaardagcadeau.
Ik kon overigens al een beetje Omdenken want ik deed het als kind nogal eens. Tja deden we dat als kind niet allemaal en raken we het onderweg niet gewoon kwijt? Toch ben ik het nooit helemaal kwijtgeraakt en soms heb ik nog wel eens van die halfbakken oprispingen, zeg maar zo'n pril beginnetje van Omdenken.

omdenkenom
Om zo eens een voorbeeld bij de kop te nemen: toen ik zo rond de twintig was mocht ik graag roepen dat ik liever stante pede met pensioen zou gaan tot mijn 30ste of 35ste levensjaar en gewoon tot mijn dood door te werken met het argument dat ik toen nog over voldoende zin, fut, ideeƫn en vitaliteit beschikte om die doorbetaalde vrije tijd zinvol en ten volle te benutten en het nog maar viel te bezien of dat na mijn 65ste nog enigszins het geval zou zijn. Wat ik destijds zo om mij heen zag stemde in dat opzicht niet bijzonder hoopvol.
Maar goed, je zult begrijpen dat ik argumenteren of roepen kon wat ik wilde; ik werd hooguit meewarig aangekeken en had het net goed ergens midden in de Sahara kunnen gaan vertellen.
Nu ik dan inmiddels een jaartje met pensioen ben, ben ik toch wel blij, eerlijkheid gebied het te zeggen, dat men toen niet naar mij luisterde. Dat is dan uiteraard nog geen argument tegen het Omdenken an sich maar duidt hooguit een wat ongelukkig voorbeeld.

Dit wellicht wat ongelukkige voorbeeld brengt me dan wel terug bij de aanleiding om deze maand de vlag van het Omdenken weer eens te hijsen.
Dat betreft een grappig stukje dat ik vanmorgen in
DE SPELD
Jouw vaste prik voor
Betrouwbaar Nieuws
las.
Ik vermoed zo maar dat niet iedereen dit even grappig zal vinden, maar ik kon na even schakelen (lees ik dit goed) en tot me door laten dringen dat het een Speldenprik betrof mijn lach niet inhouden. Helaas was ik alleen op dat moment (die andere pensionado was uit wandelen) dus maak jullie er bij deze maar deelgenoot van.
De verslaggevers Peter Buurman en Jaap van de Venis uit Amsterdam wisten in De Speld (VK 2-11-16) te melden dat:
JEUGD KAN PENSIOENZORGEN VERDER VOOR ZICH UITSCHUIVEN
De Nederlandse regering geeft jongeren vanaf 2022 meer tijd om de zorgen over hun pensioen voor zich uit te schuiven. Met het ophogen van de AOW-leeftijd krijgen jongeren op de arbeidsmarkt drie maanden langer om van hun zorgeloze jeugd te genieten.
gevolgd door
'We worden steeds ouder, dus is het niet meer dan redelijk dat we ook onze zorgen opschuiven', licht een woordvoerder van de Rijksoverheid toe. 'In vorige generaties was het heel normaal om op je 18de al te beginnen met pensioenzorgen, maar die mensen gingen ook eerder dood. Als je nu hetzelfde zou doen, dan ben je de laatste twintig jaar van je leven helemaal kapotgepiekerd. Dat is geen doen.'
Trainee Olivier van Driel (23) toont zich zeer tevreden over deze maatregel en reageert met:
'Dit is geweldig nieuws. Het is fijn dat de overheid op deze manier jongeren op de arbeidsmarkt tegemoetkomt die nog niet willen nadenken over hun pensioen. Je wilt op je jonge dag natuurlijk een zorgeloze tijd hebben en niet zitten peinzen over dat soort dingen. Dat komt later allemaal wel.'
Iedereen blij dus, zou je denken aowleeftijd-1 maar Arend Deelstra (25), die als lasser werkt ziet het daarentegen helemaal niet zo zitten:
'Ja, nu al. Kijk, voor mensen met een fysiek veeleisende beroepen is het echt niet verstandig pas zo laat te beginnen met je zorgen te maken. De overheid zegt: jij hoeft je pas zorgen te maken als je 40 bent. Maar tegen die tijd heb ik al bijna geen kraakbeen meer over. Dan wil ik mijn pensioen al goed geregeld hebben. Maar ik heb geen idee hoe ik dat in godsnaam voor elkaar moet krijgen. Pfff.'
Haha.. ik denk dat ik mij deze maand maar eens wat in het Omdenken ga bekwamen; ik heb er nu tenslotte alle tijd voor.

Wednesday, October 19, 2016

Slimme tingeling?

Smartphone en een smarttone? Jawel hoor, hij moet nog uitgetest worden maar
Slimme fietsbel waarschuwt bij gevaar
las ik vanmorgen paginabreed als kop van een pagina vullend artikel in de Volkskrant. Bepaald geen wereldschokkend nieuws natuurlijk maar trok wel de aandacht en wekte toch enige nieuwsgieirgheid.
Lezing van het stuk leert dat met deze slimme fietsbel de zaken wat anders komen te liggen dan we gewend waren. Ja zelfs de, ons allen zo bekende en vertrouwde, fietsbel blijft niet gevrijwaard van dit overal om zich heen grijpend fenomeen.
fietsbelslide_40
Waren wij gewoon dat de fietser, indien nodig, zijn omgeving waarschuwde middels een al dan niet bescheiden tingeltje met de fietsbel, nu moet degene die het rijwiel bestuurd gewaarschuwd gaan worden voor mogelijk gevaarlijke situaties. En dan wordt het opletten geblazen en even de smartphone wegdoen voor met name jeugdige berijders van de niet gemotoriseerde tweewieler; zo is het idee althans want zoals het artikel stelt:
Berucht zijn natuurlijk de scholieren die al whatsappend en facebookend op de fiets een gevaar voor zichzelf en anderen vormen
Ze bedenken toch ook wat, hĆØ? Het meest komische van het artikel is misschien wel dat de bedenker van deze slimmigheid innovatiemanager bij Interpolis is en Johan Ringeling heet. Daar worden natuurlijk de nodige grapjes over gemaakt maar zelf denkt hij daarmee De Wereld Draait Door nog wel eens te kunnen halen.

Tja en ach, .. die fietsbel is voor de huidige scholieren ook niet meer wat het ooit was:

Saturday, October 15, 2016

TV-loze tijdperk?

Ik zie hier onderaan op het tellertje dat dit blog inmiddels la meer dan 60.000 keer werd aangeklikt. Dat is natuurlijk helemaal niets oftewel 'peanuts' naar hedendaagse Blog- of Vlogbegrippen maar ik vind het toch maar indrukwekkend en als onvoorstelbaar veel klinken.

Nu doe ik er momenteel bar weinig aan om dit blog enigszins lezenswaardig of actueel te houden en het effect daarvan is terug te zien in de staafdiagrammetjes met de geturfde bezoekersaantallen.

Zo heb ik bijvoorbeeld ook nauwelijks iets verteld of laten zien van onze verblijf op La Palma begin dit jaar; en al helemaal verzuimd gewag te maken van ons weekendje Schiermonnikoog en een recent rondreisje van drie weken door Duitsland. Hier toch wat beeld van die laatste trip. We deden dit keer een rondje Sauerland,
Keywords: Duitsland;Sauerland Keywords: Duitsland;Sauerland

de Palts,
Keywords: Duitsland, Pfalz Keywords: Duitsland, Pfalz

Dresden
Keywords: Duitsland, Dresden Keywords: Duitsland, Dresden

en het Teutoburgerwoud.
Keywords: Duitsland;Teutoburgerwald Keywords: Duitsland;Teutoburgerwald

Inmiddels zijn we beiden met pensioen en ditmaal gingen we dus beiden als pensionado op stap. Er gaat toch niets boven een beetje solidariteit!
Een ander aardig dingetje was dat we drie weken lang helemaal geen TV gezien hebben. En het ook niet misten. En wat een verademing dat is besefte ik deze afgelopen week maar eens temeer als ik zag wat er zoal op die buis voorbijkomt met als absoluut dieptepunt de Amerikaanse presidentsverkiezingen en de verslaggeving daar rondom. Misschien wordt ik wat te oud voor al dat opgewonden gedoe en gezeur op niets af, maar wat mij betreft zijn zowel het gebodene op de televisie als onze veelgeprezen democratie ook niet meer wat het geweest is en nogal glansloos.
Moet ik soms wat vaker op vakantie gaan of gewoon de TV uit laten? Maar ja, dan zag ik van de week ook een EO documentaire over ene Spinoza, een vrije denker en dat was dan toch weer aardig en, voor wie daar voor openstaat, wellicht ook nog wat leerzaam en stichtelijk.

Friday, October 7, 2016

Tussen "..." (21) Spinoza

Tja, dan hoort er op dit blog bij de door mij hoog gewaardeerde en de voor mij bijzonder aansprekende uitspraken ofwel 'tussen die aanhalingstekens of quotation-marks' toch ook iets van die grote wijsgeer Benedictus de Spinoza te prijken.
Ik dacht zo dat ik dat wel een beetje aan mijn stand verplicht zou zijn; dus maar even naar een geschikte Spinoza 'quote' gezocht.

Wat ik zo aardig en opvallend vind aan Spinoza is de sprekende verwantschap van zijn filosofie met het gedachtegoed van het TaoĆÆsme. Toevalligerwijs had ik me voorgenomen om me, na mijn arbeidzame leven, eens wat te verdiepen in deze Oosterse denkwijze. Wellicht zou ik daartoe, gezien de citaten die ik zo tegenkwam, zijdelings ook nog bij Spinoza terecht kunnen.

Mijn keus valt dan op het volgende citaat: spinoza5 waarvan ik ook niet wist dat Spinoza dit gezegd zou hebben en dat ik alleen in het engels tegenkwam:
No matter how thin you slice it, there will always be two sides
ofwel
Ongeacht hoe dun je de plakjes afsnijdt, ze zullen altijd nog twee kanten hebben
Mooie uitspraak en sluit naadloos aan op een van mijn favoriete stellingen dat elke kwestie of elk ding altijd meerdere kanten heeft zoals daar zijn: een binnen- en een buitenkant, een linker- en een rechterkant, een boven- en een onderkant en ga zo nog maar even door.
Voormalig premier Den Uyl roerde het ook altijd al aan: Enerzijds ... anderzijds ...

De ware liefhebber kan deze "qoute" desgewenst ook nog als wallpaper op zijn scherm laten prijken: Quote als wallpaper

Monday, October 3, 2016

3 oktober

En dan zegt de kalender dat het al weer oktober is. Die maand is tegenwoordig, zoals Marian mij vorige week opmerkzaam maakte, uitgeroepen tot maand van de geschiedenis. nu houd ik me momenteel niet zo specifiek bezig met geschiedenis. Of het zou al moeten zijn met de geschiedenis van onze recente vakanties. Dat vakantiealbum van ons begint althans al geleidelijk aan wat meer up-to-date te geraken en een aardig aantal foto's te bevatten.

In Duitsland houden ze zich vandaag wel degelijk zeer uitdrukkelijk bezig met hun recente geschiedenis, welke direct raakt aan onze gezamelijke Europese geschiedenis.

Daar werd vandaag in Dresden groots het feest van de Eenheid en de Vrijheid gevierd. Althans dat is de bedoeling.

Nu waren wij de hele vorige week toevallig en Dresden en troffen daar de voorbereidingen voor dat feest in volle gang. Her en der zag je steeds meer grote witte tenten in de Altstadt verrijzen en hier en daar wegen en doorgangen afgezet worden.

Uit de media begrijp ik dat het feest met enige spanning en de nodige alertheid voor onlusten of aanslagen tegemoet gezien wordt. Vorige week maandag waren er al twee bommen ontploft die met reactionaire vreemdelinghaat of -vrees in verband gebracht werden. Wij hebben ze echter niet gehoord en er ook niets van gemerkt. We vonden het juist een opvallend relaxte en aangename stad.

Nu is het schisma in de beeldvorming en het publieke debat dat hier aan de orde is niet typisch duits maar speelt het door bijna heel Europa en zeker ook in ons land waar ene Wilders zo ongeveer de agenda lijkt te bepalen. Het zijn onzekere tijden en op dit moment wordt de geschiedenis van morgen geschreven. Ik hoop met de studenten en staf van de Hogeschool voor Beeldende Kunsten in Dresden dat we het geestelijke en intellectuele klimaat in ons werelddeel toch nog een beetje open, nuchter en gezond weten te houden:
p1130311-1

Wij hebben het grote feest overigens niet meegemaakt. Zaterdag zagen we een beginnetje ervan en zondag lieten we Dresden na een week (erg mooi) weer achter ons.

Tuesday, September 27, 2016

Meerzout?

Ik had begrepen dat we nu juist minder zout zouden gaan gebruiken ...
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
maar volgens het busje ...?

Friday, September 23, 2016

Spinazie eten of Spinoza lezen?

Hoogleraar filosofie Steve Nadler lijkt ons in zijn Aeon artikel, waar het religie en intellectuele vrijheid betreft en als variatie op de bekende Nederlandse uitdrukking 'Ga zo door mijn zoon en gij zult ...', op het hart te willen drukken:
Gij zult Spinoza lezen

Nu lijkt me dat bepaald geen sinecure, niet zomaar iets uit de categorie fluitje van een cent, koud kunstje of appeltje eitje om maar eens wat te noemen.
Daarom zou ik zeggen: begin, als het een eerste kennismaking betreft, eens met wat citaten van deze lenzen- en scherp slijpende wijsgeer tot je te nemen. (een engelstalige versie)
Mocht de interesse of herkenning van dien aard zijn dat je meer wilt weten is er op het W(ereldwijde).W(eb van).W(etenswaardigheden). nog genoeg te vinden over Neerlands grootste wijsgeer, zij het uiteraard veel in het Engels.
Een aardige kennismaking in de Nederlandse taal is het boekje: Spinoza in 107 vragen & antwoorden van dominee en ambassadeur van Spinoza Jan Knol.

In de fanclub van Spinoza komen we nogal wat klinkende namen tegen zoals die van Albert Einstein voor wie Spinoza zijn grootste held en voorbeeld was.
einsteinonspinozasgod

Friday, September 16, 2016

Religieuze of politieke zegslieden?

Over geloof en politiek schreef ik al eens iets op dit blog.
Aan de zogeheten woordwolk hier rechts onder de vraag: Waar ging het dan over? kan ik aflezen dat het overigens heel wat vaker over politiek dan over geloof ging. Maar wat kun je anders verwachten van een aartstwijfefaar met het geloof van een ongelovige?

religieuze-symbolen

Misschien zou ik die verhouding toch maar beter iets om kunnen gooien. Ik ben het in ieder geval volledig met David van Reybrouck eens dat de religieuze leiders van nu aanzienlijk meer moreel leiderschap uitdragen en vertonen dan de politieke (mis)leiders van het moment, er veel meer in slagen te inspireren en ook heel wat gedegener met een goed verhaal de vinger op de zere plekken van de huidige samenleving weten te leggen.

Wednesday, September 14, 2016

M'n oude kazerne?

Vorige week togen wij, om onze NS-vrij-reizen-dagen niet alweer ongebruikt te laten, eens een (mid)dagje naar Amersfoort. Dat was voor het eerst sinds 46 jaar dat ik daar met de trein aankwam. Ik heb daar, moet je weten, toen namelijk vier maanden gewoond, gelogeerd danwel in de kost gelegen. Dat was destijds in de Juliana van Stolbergkazerne in het kader van verplichtingen die ik tegenover konegin, god en vaderland zou hebben. Nu dacht ik: kom ik wil toch wel eens zien wat er na de afschaffing van de dienstplicht geworden is van dat militaire complex en of het weerzien nog onvermoede weggezonken herinneringen bij mij op zal roepen.

Het station en stationplein leken volslagen nieuw en riepen geen enkele herkenning op. Desondanks stiefelden we rechtstreeks richting de oude Stolbergkazerne liepen opeens door een nieuwbouwwoonwijk waar ik de kenmerkende voorgevels van de gebouwen rond het oude exercitieterrein herkende. Dat exercitieterrein herkende ik niet direct. Het was gedeeltelijk volgebouwd, gedeelteijk tot park en gedeeltelijk tot speelterrein omgetoverd.
Wat me het meest verwonderde was de omvang van dat voorterrein; dat bleek in werkelijkheid toch minstens viermaal groter dan in mijn geheugen. Zie onderstaande foto's. Achter de uiterste hoek van het voetbalveld zijn de pilaren van hoofdingang zichtbaar. Die stonden me nog levendig voor de geest hoewel die toegang destijds niet in gebruik was. Er stond aan beide kanten ook nog een stukje hek (dat ons destijds de eerste week toch niet van kroegbezoek kon weerhouden) als relikwie overeind.

p1120346

p1120348

p1120347

De schaal van het geheel liet me maar weer even merken hoe onnauwkeurig danwel onbetrouwbaar dat geheugen van me welbeschouwd toch is. Verder riep niets wat ik zag overigens echt verrassende herinneringen op. Alles wat ik uit mijn geheugen wist op te diepen had ik op weg hierheen al min of meer bedacht of voor uitvergroting klaar gelegd en warm gehouden.
En zie daar de oude Adolfkazerne; die naam herinnerde ik mij niet maar ik herkende wel meteen het gebouw als mijn tijdelijke domicilie voor de laatste vier maanden van het jaar 1970.

p1120349
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Inmiddels wonen er dus gewone burgerlieden in dat voormalig militair complex dat nu het Van Stolbergpark lijkt te heten. En dat al sinds 1980 of daaromtrent. Zag er op deze zonnige dag uit als een bepaald niet onaangename buurt om te wonen nu er geen legergroen meer uit het raam of over de ballustrade wappert.

Sunday, September 4, 2016

Hoe vrij ...?



De titel of boodschap van dit lied geldt inmiddels als een gevleugelde uitdrukking.

En met gezondheid, rijkdom en geluk lijkt vrijheid in onze cultuur toch een van de meest gekoesterde of vaakst genoemde idealen.
Maar in een tijd waarin religie een heet hangijzer lijkt te worden en in het licht van de oprukkende polarisatie en het huidige populisme moeten we ons misschien nog weer eens afvragen:
Hoe vrij zijn wij eigenlijk in ons hoofd?
En kunnen wij onze opvattingen, vragen en twijfels echt zomaar vrijelijk uiten?

Volgens Steven Nadler zouden we er juist in deze tijd goed aan doen de woorden van Spinoza ter harte te nemen. Volgens mij ook!

Tuesday, August 23, 2016

De Nederlandse (sport)zomer?

Vroeger had je nog echte zomers; tegenwoordig hebben we, naar ik heb horen verluiden, sportzomers.

Als aan alles komt een eind en aan zo'n zomer gelukkig ook weer; na nu nog een rondje door Spanje fietsen. Niet dat ik daar veel mee op heb of al teveel gemerkt van die gemaakte en opgeklopte zomer. Wanneer ik op radio of TV weer het opgewonden en overslaande stemgeluid van twee van die door en over elkaar heen buitelende emotioneel gefakete en opgefokte commentatoren hoor dan zet ik zoiets subiet uit of schakel over op een ander kanaal.
Om me niet al te zeer aan het doorgaans wezenloze geleuter van het gilde der sportverslaggeving te hoeven ergeren vermijd ik hen maar zoveel mogelijk. Dat blikt echter niet altijd te lukken. Zo luisterde ik laatst via de autoradio eens naar een cultureel programma waarin Jeroen KrabbƩ mijn nieuwsgierigheid wekte toen hij de laatste paar minuten toch heel graag en bijna dringend nog iets kwijt wilde over zijn bemoeienis met Anne Frank projecten. En jawel hoor dat kon niet want er moest live overgeschakeld worden naar de wedstrijd Heracles tegen Huppeldepup omdat het wel eens spannend zou kunnen worden daar. Dag meneer KrabbƩ .. en het programma eindigde dus met het opgewonden standje van een commentator die, zo leek het, Theo Koomen (pionier en kampioen in dit soort prut verslaggeving) probeerde na te doen. Dat ervaar ik dan, zogezegd, als de terreur van de huidige sportverdwazing en -verslaggeving.

Maar goed, de spelen zijn, als ik het wel heb, weer voorbij en de krant kan weer bijna de helft dunner worden. Nederland schijnt weer zeer tevreden te zijn met zichzelf en moet weer afkicken. Ik hoorde een commentator voor de radio zeggen dat er nu wel een nieuwsherfst in zou treden. Kletsmajoren toch, die lieden. Ik zou zeggen dat het echte nieuws weer op kan bloeien, maar dat is dus maar net hoe je er tegenaan kijkt. Misschien zouden we Maarten van Rossum eens over deze kwestie kunnen peilen?

Zoals gezegd lijkt Nederland weer zeer in z'n nopjes met zichzelf en vinden wij onszelf weer heel goed en geweldig ook al haalden we 1 medaille minder dan de vorige keer terwijl het streven was om er minstens 1 meer te halen. Hebben we in ieder geval weer iets om naar toe te werken en ons overtollige geld aan te besteden, zullen we maar denken.

Die wat monomane gerichtheid op resultaat en medailles en het naar huis sturen van deelnemers die zonder medaille uit de (rat)race gevallen zijn doen mij toch denken: dit is toch weer Holland op z'n smalst.
Terwijl de collectieve intentie toch lijkt te zijn dat we de wereld een poepie laten ruiken, opstomen in de vaart der sportieve volkeren en ons kunnen meten met de grote sportnaties als de USA, Rusland, China en anderen die zich als zodanig menen te moeten profileren.
Een leerzaam artikeltje van Peter de Waard in de Volkskrant relativeert die vermeende dominantie van bepaalde landen als de Verenigde Staten heel mooi.
Fact-checking heet dat wel; de cijfers laten spreken in perspectief. In welk perspectief dan? Wel het artikel geeft de top-tien in twee alternatieve medaillespiegels; het ene geeft het aantal medailles per miljoen inwoners en de ander het aantal per miljard dollar bruto nationaal product ofwel de materiƫle welvaart.
En welke landen treffen wij dan aan in de top-tien wanneer we naar inwoneraantallen en financiƫle rijkdom kijken? Wel, er komen geen Amerika, geen Rusland en geen China in voor! Die grootste en machtigste landen, die er omwille van hun reputatie als wereldleiders miljoenen tegenaan gooien om het meeste goud, zilver en brons binnen te halen, figureren in geen van beide top-tien lijsten. Is dat beschamend voor die toch zo machtige landen dat alle geld en moeite die ze erin pompen zich niet werkelijk lijkt uit te betalen of lijden de meeste mensen aan het NKK-syndroom als het over (top)sport gaat? Wie het weet mag het weer zeggen! Zoals half Nederland ook zijn zegje deed over de vraag of een olympisch sporter wel een biertje mag drinken en iets later thuiskomen.
In genoemde top-tiens staan allemaal kleinere landen als Jamaica, Bulgarije, Estland, Finland, Cuba, Tonga en Sloveniƫ. De DDR leidt het klassement naar inwoneraantal; maar dat land bestaat niet meer en speelde zoals we weten een beetje vals. Maar daartussen treffen we ook geen Nederland, dat zich toch altijd de grote onder de kleintjes waant, aan. Toch niet zo groot en zo goed als we dachten?

En zijn de arm(st)e Brazilianen in de favela's dan nog iets beter geworden van dit olympisch festijn? Daar ziet het er bepaald niet naar uit. De meeste Brazilianen lijken ook nauwelijks warm of koud te worden van De Spelen. Zij gaan meer voor het voetbal en hun soaps en dat het hele jaar door en niet alleen 's zomers. Het was, niettegenstaande het mooie weer, ook helemaal geen zomer in BraziliĆ«; daar was en is het nu winter!

Saturday, August 20, 2016

Foto's op de computer en in de cloud

Met de aanschaf van een nieuw fototoestel dit jaar ben ik op aanraden van de experts ook maar eens begonnen om mijn plaatjes in RAW-formaat te schieten. Tja, ten lange leste moet deze ruwe bolster dan toch ook eens aan de fotografische rauwkost. Of ik er ook veel mee zal doen is me nog niet helemaal duidelijk maar voorlopig vraagt het wel aanzienlijk veel meer opslagruimte en moest ik ook aan een fotobewerkingsprogramma dat daar goed mee overweg kan.

Picasa schijnt dat wel te kunnen maar wordt inmiddels niet meer door Google ondersteund. De meest voor de hand liggende optie lijkt dan Adobe Photoshop en/of Lightroom te zijn.

Maar in mijn weinig spectaculaire doch veelbewogen (in ieder geval vaak van besturingssysteem gewisseld) carriĆØre achter het toetsenbord en computerscherm heb ik slechts tweemaal een korte cursus gevolgd om met een programma overweg te kunnen. Het eerste was SPSS waar ik echt niets meer van weet en nu volledig in zou verdwalen en het andere was genoemde Photoshop. En ook van dat laatste programma vroeg mij enkele weken na de cursus al weer in vertwijfeling af hoe het nu ook al weer zat met al die lagen en die rasters en zo meer.

De goegemeente en de professionals mogen er bij zweren, voor mij is die software veel te ingewikkeld en heeft, zoals men vaak hoort zeggen, een veel te steile leercurve. Not my cup of tea dus!
Maar gelukkig zijn er ruim voldoende, zij het niet altijd even bekende, alternatieven voorhanden waarvan ik er een aantal (als bv IrfanView) ook regelmatig eerder gebruikte.

Al zoekend naar een goed alternatief voor langere duur stuitte ik echter ook op een mij tot dan onbekend programma waarover in een aantal reviews nogal lovend werd geschreven.
Dat betrof dan Zoner Photo Studio, het programma dat ik besloot uit te proberen en waar ik bij gebleven ben om reden dat er heel veel mee mogelijk is en een rommelkont en chaoot als ik zelf er desondanks goed mee uit de voeten kan.

Zoner-Photo-Studio-Pro-18-Crack-Serial-Key-Free-Download4

Tot dusverre gebruik ik het naar volle tevredenheid. Zoner geeft een aantal online tutorials en  ook in Zonerama Magazine kun je de nodige tips and tricks vinden met betrekking tot het nemen, beheren en bewerken van foto's.
 Zonerama biedt bovendien de mogelijkheid om je foto's zonder beperking in 'the cloud' te stallen; dat kan zonder restrictie in een onbeperkt aantal albums die je naar gelieve voor Jan en alleman of alleen voor jezelf te zien en toegankelijk kunt maken.

Zoneramalogo

Zo kan ik ook nog eens wat digitale kiekjes laten zien van de uitstapjes die we maakten in de tijd voordat ik blogte zoals die naar het aan de Douro gelegen Porto en omgeving; ons Ruslandreisje naar Moskou en Sint Petersburg; dan iets dichter bij huis een bezoekje aan de Zaanse Schans of het Zuiderzeemuseum en een tochtje over het IJsselmeer.

Ik heb nog wel even het nodige uit te zoeken en te rubriceren voor mijn fotoalbum in de wolken een beetje compleet of actueel zal zijn.

Trof ik onlangs in een artikeltje in Zonerama Magazine zomaar een zomers beeld dat me toch wel heel bekend voorkwam.
Portostrand  

Thursday, August 18, 2016

Op z'n kop?

Zo te zien willen de marketeers van Appie H. mijn zojuist begonnen nieuwe leventje nu alweer op z'n kop zetten: Routeopz'nkop
Moesten we toch nog maar even mee wachten!

Saturday, August 13, 2016

Get your kicks ...


Highway 61 en nog een paar van die jaargangen heb ik inmiddels doorlopen. Dan wordt het nu toch eens tijd to get my kicks on:
route66  


 
Tja, wanneer mijn geheugen me nog niet al te zeer in de steek laat was ik zo'n halve eeuw geleden toch een tamelijk fervente Dylan- en Stonesfan.

Friday, August 12, 2016

Kloverij

We kluiven en klieven zo wat af. Alsof we heuse kloveniers waren, hoewel we doorgaans toch meer op kluivenduikers lijken. In ieder geval zien of zoeken we overal 'kloven' en hangen daar vervolgens nogal wat aan vast. Menig publiek debat gaat over zo'n 'kloof' of is er op gericht om er eentje in de steigers te zetten of uit te vergroten.
Vanmorgen las ik een aardig stukje in de krant over twee van die kloven waar het nieuws en het publieke debat de laatste tijd mee doorspekt lijken. Namelijk die tussen hoger- en lageropgeleiden en die tussen een pro- en anti-Europa houding en opvattingen. De column van Olaf Tempelman droeg dan ook de titel:

Kloof

Beantwoord de volgende vraag en maak kans op een EU-vlag: wat hebben een pro-Europese laagopgeleide en een anti-Europese hoogopgeleide gemeen? Dat ze niet bestaan? Thierry Baudet is hoger opgeleid dan Jesse Klaver. Het antwoord moet volgens mij zijn: dat we weinig over ze horen omdat ze de grote tegenstellingen van onze tijd niet bevestigen.
Dat de media een belangrijke rol in deze (haar)kloverij spelen, ook al is dat vaak onbedoeld en/of ongewild, lijkt me helder.
en iets verder:
Zonder simplificaties kun je nergens iets over zeggen en ruwe indicaties van tegenstellingen helpen ons problemen beter te begrijpen. Echter: als ze eindeloos worden herhaald, worden het vertekeningen van de werkelijkheid en stigmatiseringen van bevolkingsgroepen.
Tja, zonder enig onderscheid is alles Ć©Ć©n zoals de taoĆÆsten wel wisten, dus komt het yin en yang principe om de hoek kijken om chocola van deze wereld te kunnen maken en onze weg erin te kunnen vinden. Zo is dat!
Maar niet zelden zien we onszelf, voor we het weten, alweer in zwart-wit reacties vervallen. Consequent volgens dat binaire schema reageren is uiteraard de kracht en de essentie van een computer, maar mogen we van onszelf niet iets meer verwachten?
Zoals ze hier in het Westfriese zeggen:
't kin te gek Ć“k
of zoals mijn moeder placht te zeggen:
je moet wel het huisje een beetje bij het schuurtje laten
Daar lijken we toch wel aanzienlijk meer moeite mee te hebben dan met dat klieven.

Sunday, August 7, 2016

Wel of niet scherp gezien?

Met enige regelmaat kun je mensen zich horen afvragen of ze iets nu wel of niet scherp gezien hadden. En dan kan het doorgaans over van alles en nog wat gaan. Maar ik wil het hier nu niet over van alles en nog wat hebben noch de scherpslijper uithangen of voor scherprechter spelen.

De scherpte waar ik hier over wil hebben is die van het beeld op een foto. Toen ik enkele decennia terug nog wel eens tijdschrift over fotografie opensloeg ging het vaak over scherptediepte of depth of field (DoF).
Nu ik de laatste tijd zo af en toe wederom door dergelijke fotobladen snuffel lijkt het wel alles 'bokeh' te zijn wat de klok slaat. Bokeh is afgeleid van het Japans woord voor onscherpte, maar dat laatste woord dekt het begrip 'bokeh' toch niet helemaal of voldoende. Het gaat om de kwaliteit van die onscherpte.

Die veelgezochte kwaliteit laat zich het beste realiseren door zogeheten 'fullframes' en nog grotere formaten.
Ik zal me daarentegen toch moeten behelpen met mijn nieuwe MFT-systeemcamera, die overigens toch ook niet helemaal onaardig presteert in het weergeven van onscherpte.

Wednesday, August 3, 2016

Cijfers zorgkosten?

Vanmorgen bracht ik Marian, die ging wandelen, met de auto naar de trein. (even teruglezen; ja die zin klopt toch wel helemaal)

Over de autoradio klonk het Radio 1 journaal en zowel de weg heen als de weg terug ging het over het blijkbaar nogal spraakmakende initiatief van CZ om de onderhandelde prijzen van diverse specifieke behandelingen met diverse ziekenhuizen bekend te maken. Terzake deskundigen van diverse pluimage werd gevraagd eens uit te leggen hoe het toch kan dat een bepaalde behandeling in het ene ziekenhuis €300 kost terwijl een ander ziekenhuis €750 daarvoor rekent en wat de consument (jij en ik dus) er nu wijzer van wordt door dat te weten?

Alle sprekers leken in diverse toonaarden zo'n beetje tot gelijkluidende conclusies te komen:
- de consument is vooral geĆÆnteresseerd in de kwaliteit van zorg en behandeling
- die kwaliteit laat zich niet of moeilijk in Ć©Ć©n of meer getalletjes vangen
- de minister (Schippers) is er vooral op uit om de kosten van en in de zorg omlaag te brengen maar kan dat volgens de regels (en haar eigen normen) niet zelf of rechtstreeks afdwingen en moet daar dus middels allerlei omtrekkende bewegingen op aan zien te sturen, daarbij volledig vertrouwend op haar heilig geloof in die immer zaligmakende marktwerking
- de alom geprezen marktwerking werkt niet in de zorg of in ieder geval telkens anders dan we aanvankelijk op het oog hadden

Wat dat laatste punt betreft merkte een geĆÆnterviewde vertegenwoordiger van een patiĆ«ntenbelangenorganistie op dat wanneer de consument ziet dat iets in het ene zieknhuis slechts €400 kost en in het andere €1200, de eerste reactie waarschijnlijk zal zijn dat die laatste ongetwijfeld ook een stuk beter zal zijn en dat je die dus maar beter kunt kiezen.
Tja, al jaren speelt onze overheid al haar troeven uit op de vrije marktwerking en de rationeel calculerende burger; wel hier hebben we hem dan die berekenende consument en voor de hier genoemde keuze van ziekenhuis had ie geen rekenmachientje nodig!

Verder werd er nog een en ander gezegd over hoe ziekenhuizen de lumpsumregeling op verschilende wijzen in hun berekeningen verwerken en dat die berekeningen veelal niet tot stand komen door diverse kosten op te tellen tot een totaal bedrag maar eerder door een totaalsom op te splitsen in paketten.

De terugkerende en slotvraag van de verslaggevers en commentatoren luidde telkens: Wat zeggen de cijfers? En ja, dat vraag ik mij ook wel eens af; het antwoord weet ik zo Ć©Ć©n, twee, drie niet maar ik ben er inmiddels wel achter dat dat antwoord zelden of nooit eenvoudig en/of eenduidig is.

In dit nieuwsitem vandaag speelt CZ een beetje de heldenrol; wij breken de zaak open omwille van de transparantie, wij hebben niets te verbergen etc. De bal wordt in deze kwestie nu doorgespeeld naar de ziekenhuizen die mogen gaan uitleggen hoe hun prijzen tot stand komen. Daar zal de zaak heus niet eenvoudiger, helderder of doorzichtiger van worden. Dan zal het balletje weer doorgespeeld worden naar de minister en de politiek en kan dit balletje, balletje spel opnieuw beginnen.

Ik hoop, als oud-werk(nem)er in de zorg, dat dit rekenspel de echte zorgverleners niet al te zeer van hun echte werk af zal houden zodat zij in ieder geval kwalitatief goed werk kunnen blijven leveren!

Dan ga ik nu maar eens lezen want de krant hierover te melden heeft en dan zo dadelijk, voor de jaarlijkse controle, maar eens naar de dokter om toch ook getrouw mijn steentje aan de kosten van de zorg bij te dragen.

Wednesday, July 27, 2016

Naar de bollen ..

De eerste keer dat ik de 'bollenvelden' in volle glorie mocht aanschouwen zal ik 5 jaar oud geweest zijn. Toen namen ome Bill en Tante Jo ons gezin met de kever helemaal mee naar Lisse. We zullen destijds dus ongetwijfeld richting Keukenhof zijn gegaan. Veel details of die kleurige bloemenpracht kan ik me daar, vrees ik, niet meer van herinneren. Toch ik heb ons heus op een oud en wat versleten fotootje met van die kartelrandjes daar tussen de bollenvelden zien staan.
Nu zal ik als telg uit een tuindersgeslacht daar vast niet voor het eerst wat bloemen in 'de koude grond' hebben zien staan maar zoveel bijeen zal vast een bijzonder gezicht geweest zijn. tulpen
Die tulpen vonden we in onze 'gouden eeuw' blijkbaar al erg bijzonder, gezien het feit dat ze dermate 'gewild' werden dat ze een ware 'hype' of 'hausse' konden genereren en aldus het schoolvoorbeeld werd van een 'virtuele of zeepbel-economie' en een zogeheten 'bubbel op de beurs'. (ijdelheid der ijdelheden; men leze de Prediker er op na)
tulp Men sprak van 'tulpenmanie' alsook van tulpengekte, bollengekte, dwaze tulpenhandel en bollenrazernij. Dit soort belletjes worden op de beurs met enige regelmaat geblazen en dat wordt dan, als ik mij niet vergis, conjunctuur genoemd.
bollen in polder Nee dan die echte tulpenbollen, daar kun je tenminste van op aan dat ze elk voorjaar weer opbloeien, om na enkele weken weer een kopje kleiner te worden gemaakt. tulpenkopje kleiner
Het waren vooral Amerikaanse impressionisten die onze 'bollenvelden' als onderwerp en motief voor hun schilderkunstige bezigheden ontdekten. Nederlandse schilders volgden hun voorbeeld. Hier heb ik nog wel een paar boeken die de resultaten daarvan tonen. Die tafereeltjes werden dan geschilderd in wat wel 'de bollenstreek' wordt genoemd ofwel het gebied tegen de duinrand tussen Leiden en Haarlem. Van oudsher het gebied in ons land waar de tulpenbol werd geteeld.
bollen en hek
Tegenwoordig heeft die teelt zich nogal verspreid over met name Noord-Holland en de IJsselmeerpolders en zijn de grootste concentraties aan tulpenteelt aldaar te vinden.
Ook hier, vlak bij huis in het westfriese, worden we steeds vaker omgeven door 'bollenvelden'. Ik hoef dus niet meer zo ver weg om ook eens een plaatje te schieten van die mooie kleuren. Niet zo gek lang geleden kon dat zelfs vanuit de achtertuin: Marian en Marian in de tuin

Mooi al die kleur maar ik heb ook begrepen dat het milieu niet zo gebaat is bij de bedrijfsmatige efficiency van de huidige wijze van telen waardoor die mooie kleuren op termijn wel eens erg duur konden blijken.

Ondertussen heb ik toch maar wat van die veelbezongen blommenveldjes op de foto gezet:
Bollenvelden 1
Bollenvelden 2
Bollenvelden 3