Thursday, December 29, 2016

Meer of minder?

De momenteel meest gehoorde vraag die welhaast op een ieders lippen ligt bestoven lijkt me: willen we meer of minder van wat dan ook?
En dat meer of minder kan dan variƫren van Marokkanen tot Europa en nog veel meer.
Nu het weer volop de tijd van terugblikken en vooruitkijken is een voor de hand liggende vraag of we meer of minder jaaroverzichten, samenvattende kranten-artikelen en terugblik-programma's over allerlei willen. Hoewel ik gewoonlijk wel behoefte voel aan enig overzicht, mag het rond deze tijd toch wel iets minder van mij.

Veel van wat ik aan samenvatting en overzicht van dit aflopende jaar las, was ook weinig opbeurend en de rode draad hierin leek te zijn dat we ons als samenleving steeds minder gelegen laten liggen aan de feiten en ons nuchtere verstand en ons navenant meer laten sturen door de emo-cultuur van de onderbuik, opgeklopte meningen, verongelijktheid en opgewonden standjes.
Ik ga hier natuurlijk niet navertellen wat ik daar zoal las over de firma Onbenul, List en Bedrog maar Jos Collignon gaf een beeldende en puntige samenvatting hiervan:

c0qbvngwqaa1jlc

Tja, nog zo'n vraag ... willen we meer of minder nepnieuws?

Thursday, December 22, 2016

Bewust digibeet commentaar

Ik las een aardig stukje van Olaf Tempelman in de Volkskrant vandaag.
Daarin vertelt hij een Roemeense grap om even te illustreren hoe niet-vernieuwend en weinig doorwrocht GeenPeil zijns inziens is. Tja, het gaat niet goed met onze democratie en met het wederzijds respect (of juist gebrek daaraan) dat wij elkaar recentelijk hier in de (beschaafde?) Westerse wereld lijken te tonen. We zien het overal om ons heen en het lijkt helder hoe zogeheten 'social media'als het smoelenboek, twitter and what have you mede debet zijn aan die verloedering en verkokering. GeenPeil gaat echter even het internet inzetten om de democratie te redden!
Tempelman's commentaar:
In zo'n democratie wordt Socrates nog sneller ter dood veroordeeld dan in het oude Athene zonder internet.

Monday, December 19, 2016

Conceptuele koffie?

Mocht ik van de week nog wat welluidende zinnen in mooi Nederlands en Nederlands-Vlaams idioom beluisteren, vanmorgen trakteerde de wekkerradio mij op een heel ander soort taalgebruik.

In verband met de rond de kerst te verwachten drukte in de horeca kwam er een logistiek manager van een horeca-groothandel, wiens juiste functienaam mij inmiddels alweer ontschoten is, aan het woord die wist te vertellen dat deze tak van groothandel zijn dienstverlening aan de horeca-ondernemers de laatste jaren aanzienlijk had uitgebreid. Zo verstrekken zij tegenwoordig onder andere volledig nieuwe concepten. Kunt u daar een voorbeeld van geven?; vroeg de interviewer van het actualiteitenprogramma. Wel, zo kan de huidige horeca-uitbater zijn eigen koffie, met eigen smaak en eigen naam op het label laten branden bij deze firma. En zo voegde de manager er aan toe:
Dan heeft zo'n ondernemer weer een uniek concept in zijn bedrijfje dat ie dan weer kan uitrollen naar z'n klanten!
Zal ik het managers-koeterwaals ooit aan kunnen horen zonder dat het mij als gemaakt, bombastisch of mallotig in de oren klinkt? Ze zeggen dat alles went, maar ik geloof het toch niet echt. Daarbij heb ik, ook al om er geen puinhoop van te maken, mijn koffie graag gewoon uitgeschonken in een daarvoor bestemd kopje in plaats van uitgerold. En hij hoeft, wat mij betreft, niet conceptueel te zijn; als ie maar wel goed donkerbruin is!

Sunday, December 18, 2016

Mooi interview met de Wachter

De laatste maand van het jaar een tijd voor bezinning? Wel, een ieder die daar enige behoefte toe voelt kan ik dit interview ten zeerste aanbevelen!

Monday, December 5, 2016

Hoor, wat klopt daar, kinderen ..

HND spreuk juli 2013

Wij hebben weliswaar geen kinderen en vieren ook geen Sinterklaas, maar toch volg ik met de nodige belangstelling en niet zelden met stijgende verbazing de zogeheten zwartepietendiscussie in ons land.
Overal om ons heen zoals in de politiek, de economie en noem maar op zie je oude bekende gewoonten en manieren van doen en tegen de wereld aan kijken vastlopen.
Bij de noodzaak tot verandering en de roep om behoud lijken de gemoederen nogal gemakkelijk oververhit te raken.
Dat is dan ook goed aan de genoemde 'Zwarte Piet-kwestie' te merken.
Je zou in dit land toch hopen en verwachten dat dit debat (dat door velen blijkbaar als speerpunt en test-case van de ware Nederlandse cultuur en/of identiteit wordt opgevoerd) vooral met 'het verstand en het hart' gevoerd wordt en niet met een op hol geslagen onderbuik.
Helaas lijkt de om zich heen grijpende botte 'polarisatie' ook deze discussie te verengen tot een van zwart-wit opties en hysterische uitingen van woede en ongenoegen, en dat lijkt mij nu de doodsteek voor de waarde en de zeggingskracht van welke cultuur (met een menselijk gezicht) dan ook.

Hier een informatief stukje uit De Correspondent over de weinig vrolijkmakende stand van zaken in dit debat.