Koolzaadgeel

Hoe geel? Met pinksteren, zo hoor je wel eens beweren, is het vaak mooi weer. Niet altijd dus, want nu lijkt het toch maar niks te willen worden met dat weer. Nee, dan was het de afgelopen twee weken in Duitsland en Oostenrijk toch heel wat zonniger en warmer dan we het hier nu treffen. Toevallig vertoefden wij daar toen in die contreien. Gezien de naam van het bloemetje zou je verwachten dan overal de pinksterbloem te zien. Maar mij is ie toch niet opgevallen; nu heb ik ook niet zo'n scherp oog voor bloemetjes en ik zou hem waarschijnlijk niet eens herkennen als zijnde dat bloemetje. Wel werden we onderweg volop getrakteerd op schitterende gele, in volle bloei staande koolzaadvelden. En die vielen me wel op! Half Duitsland leek wel gestoffeerd met deze gele kleurenpracht die zich naar gelang de lichtomstandigheden toont in schakeringen die variëren van citroen- tot goudgeel. Vooral in glooiend heuvelland en bergachtig terrein levert dat de mooiste plaatjes en telkens wisselende vormen en perspectieven op. Veel visuele variatie en genot dus, dat het hart van schilders en fotografen goed zal doen en wellicht iets sneller doet kloppen. Ik deed me dan ook meteen onwillekeurig dan denken aan het werk van Jentsje Popma of een fotoboek over Rügen van de fotograaf Rolf Reinicke, dat ik de vorige vakantie tegenkwam. Ik vermoed dat half Europa in dit jaargetij wel wat vrolijk geel gekleurd zal zijn. Wat een schril contrast met de geluiden die je vandaag de dag zo doorgaans over Europa hoort! In Oostenrijk leken die schitterende kolzaadvelden het een iets minder veelvuldig en uitbundig fenomeen dan in Duitsland. Maar daar zorgde andersoortige flora toch ook voor een veelal frisgele en steenrode gloed over de alpenweiden. Foto's nemen als je achter het stuur zit is niet verstandig en vanuit een rijdende auto is het resultaat ook vaak niet om naar huis te sturen en lichtelijk frustrerend maar hier toch nog wat beelden van de koolzaadvelden van enkele dagen geleden. Mooi toch hè, dat geel met dat groen?