Alle water moet toch eens een keer naar en door de zee stromen. Dat uit de Breg en de Brigach stroomt via de Donau van het Zwarte Woud naar de Zwarte Zee. Die enorme plas water die we vanaf de oever van de Bodensee zagen, stroomt via de Rijn bij ons de Noordzee in.
Het water uit de veel kleinere Feldsee en Titisee stroomt ook naar de Rijn. Vanaf de Titisee gaat dat via de Gutach (de goede Ach) die iets verderop de Wutach (de woedende Ach) gaat heten.
Na ons bezoek aan de Bodensee besloten we de volgende dag eens een stukje door de Slucht van de Wutach te gaan wandelen. Dat zou een bijzonder natuurgebied zijn met allerlei zeldzame vogeltjes, insecten en plantjes. En bovendien nog eens meer dan 500 soorten vlinders. Een blik op Google afbeeldingen was voldoende om ons ervan te overtuigen dat deze bestemming de moeite waard zou kunnen zijn.
Het begon als een grauwe dag die in de ochtend een buitje en verder nog wat verdwaalde druppels bracht. Geen leven zonder H2O, moeten we maar denken.
Eerst reden we naar Löffingen waar we even rondwandelde, een boodschapje deden en koffie dronken.
Van daaruit naar Göschweiler en het informatie- en aansluitingspunt op de slucht. Dat was bij de Schattenmühle, waar we de auto parkeerden.
Van daar de bordjes gevolgd en een soms slibberig en smal pad gevolgd dat op en neer ging en ergens door een omgevallen boomstam geblokkeerd werd.
Een hier en daar wat spannende wandeling met gelukkig later ook wat bredere en begaanbaarder stukken.
Toch wel leuk maar echte wandelschoenen met een goed of althans beter profiel dan de mijne, zijn beslist aan te raden op dit soort paden.
Zo’n vijf-en-een-halve á zes kilometers hebben we gelopen vanaf de Schattenmühle tot aan Boll, waar we de Wutachslucht weer achter ons lieten. Daar hadden we dan inmiddels zo’n slordige drie uur over gedaan.
Gelukkig was de Aach niet boos vandaag, want dan had deze wandeling ongetwijfeld nog langer geduurd. Deze tijd ofwel het vroege najaar wordt ook aanbevolen als de veiligste periode voor een wandelingetje door de Slucht.
Vanuit Boll namen we na een soepje in de Vesperstüble de bus terug naar de parkeerplaats Schattenmühle. De bus deed er zo’n vijf minuten over. Daar sloof je je dan voor uit over zo’n wanderpfad, dat op deze zaterdag overigens nog vrij druk betreden werd.
No comments:
Post a Comment