Spaanse schonen ..

.. op het aprilfeest in Sevilla.
Onlangs vierden we in ons land dan weer bevrijdingsfeest. De week daarvoor vertoefden wij in Andalusië en volgens boekjes en de reisgidsen worden er in dat deel van Spanje van oudsher ook nogal wat feestjes gevierd. En een feestje heet daar dan een ‘feria’. Je hebt ze globaal genomen in twee smaken, te weten in de min of meer seculiere en in de min of meer religieuze varianten. Maar de leer van de kerk, volksdevotie en wat aardsere volkse mores zijn hier, zodat al zou kunnen, bepaald niet makkelijk uit elkaar te houden.
Toen wij Sevilla binnenreden om in een supermodern hotel in een buitenwijk in te checken zagen we rond het hotel enkele bevallige dames ronddartelen en bedachten dat er vast een of andere voorstelling in de buurt gaande zou zijn.
Wanneer we ons wat gedegener voorbereid en de reisgids wat beter doorgenomen zouden hebben hadden we het natuurlijk kunnen weten. Maar nu vernamen we bij de hotelbalie dat we, pardoes, met ons neus in de feestelijke boter vielen (of moet ik zeggen: met onze feestneus in de boter) in de zin dat Sevilla nu juist de openingsavond van haar grootste feria of feest vierde namelijk die van de Feria de Abril. Een van de grootste en bekendste ferias waarbij de stad in vrolijke en flanerende rep en roer zou zijn. De baliemedewerker raadde ons aan maar eens een kijkje te gaan nemen in de stad. Dat deden we en zagen steeds meer vrouwen die zich van hun beste of althans meest vrouwelijke kant wilden laten zien en zich in ruime getalen, vol trots en zwier, in de traditionele, kleurrijke en zwierige jurken vertoonden als waren ze stuk voor stuk heuse flamenco-danseressen. Een kleurrijk spektakel dus, met rijen voor het metro-station van smaakvol en zelfbewust uitgedost vrouwelijk schoon op weg naar het feestterrein in de stad.

Op straat,
voor de metro,
op het perron
en in de metro,
groot
en klein
op weg naar
het feestterrein in de wijk Los Remedios,
waar je de zogehten 'casetas' en
diverse kermisachtige attracties vindt.
Hier nog de verlichte Portada van 2015 plus wat conversatie en geflaneer voor de 'casetas'
en het spreekwoord zegt: zo de ouden zongen, ... Zo worden dus tradities doorgegeven. De volgende dag zagen we in de metro ook veel jong grut op hun mooist gekleed en verwachtingsvol richting centrum gaan. Deze jongedame begon zichtbaar te stralen en keek heel verguld toen een drietal oudere heren haar complimenteerde met haar mooie jurk en haar charmante verschijning. Het straatbeeld werd ook overdag in het centrum gedomineerd door Spaanse schonen.
Het leek wel een bijzonder stijlvolle rokjesdag (jurkendag klinkt toch niet in onze taal) met de Spaanse vrouw en de traditionele dans (Flamenco en Sevillana) als hoofdthema.

Dat was dan onze kennismaking met Sevilla; een levendige stad vol levenslustige mensen die, zo was onze indruk, het goede leven met graagte omarmen en zich vast niet zomaar of al te snel gek zullen laten maken.

Nog een Oranje of Nederlands wetenswaardigheidje: Máxima en Willem Alexander hebben elkaar ontmoet in Sevilla tijdens de Feria de Abril.

Een docu over deze fameuze feria: