Hoeveel keer meer?

In een krantenartikel lees ik dat vanaf 2017 bedrijven in de VS de loonkloof ofwel de salarisverschillen verplicht aan de openbaarheid zullen moeten prijsgeven. Dit als onderdeel van pogingen van de 'Democraten' om de ronduit idiote inkomensverschillen tuusen een paar hotemetoten en de gemiddelde werknemer toch iets te verminderen. Donald Trump zullen ze daar vast en zeker niet in mee krijgen, maar 'die rijke en toch zo eenzijdige variatie' in waar de duivel schijt hoort natuurlijk ook een beetje bij 'the American way of looking at the world' en de notie dat 'the sky the limit' zou zijn. En de US of A zien zich dan wel graag als de grootste democratie ter wereld, maar een beetje verschil moet er toch zijn nietwaar?

Maar hoe groot zijn die verschillen dan?
Wel, de cijfers lijken mij toch ietwat te rammelen maar in onderhavig artikel zegt:

De loonkloof ligt in de VS een stuk hoger dan in Nederland. De gemiddelde Amerikaanse bestuurder verdient circa 300 keer het inkomen van een werknemer, waar de loonkloof in Nederland ruwweg een factor 40 bedraagt, zo blijkt uit onderzoek. Maar dat komt vooral omdat daar veel meer grote ondernemingen zijn dan in Nederland, waar de grote loonkloof bij multinationals als Shell en Unilever wordt gedempt door de lage salarissen bij bijvoorbeeld Reesink of Beter bed.

In een begeleidend tabelletje worden voor zowel de VS als voor Nederland de verhoudingscijfers gegeven van de 5 bedrijven die zich kampioen mogen noemen in het idioot onredelijk belonen van hun werknemers.
In de VS betaalt de nummer 1 z'n bollebozen 422 keer zoveel als de stumpers die het uivoerende werk doen en de hekkensluiter van die top 5 betaalt de top slechts 211 meer dan het voetvolk.

(Nu ben ik bepaald geen rekenwonder, maar wanneer slechts de eerste twee in die top 5 boven het eerder genoemde gemiddelde van 300 uitkomen, vind ik dat toch wel een heel wonderlijke uitkomst waar we de nodige ????????? bij mogen zetten.)

In de Nederlandse situatie scoort nummer 1 (Unilever!; wat nou uni....?) een factor 273 en sluit een bekende uitgever de top 5 met een factor van 165 keer.



Wanneer je regelmatig met veel van die grote getallen rond de oren geslagen wordt, wil dat de blik op de werkelijkheid wel eens wat vertroebelen en zou je bijna vergeten dat het gewoon al totaal van de zotte zou zijn wanneer je voor je werk 40 maal zoveel als je buurman betaald zou krijgen. En meer dan veertig keer is toch helemaal te gek en volgens mij wat ook moeizaam te verenigen met het idee van democratie. We hebben in dit land een echter partij die zegt voor vrijheid en democratie te staan en dergelijke ongelijkheid toch min of meer tot de kern van haar ideologie heeft verheven. Onder het mom van 'meritocratie' wordt met wonderolie zo de stoelgang van de duvel nog wat gestimuleerd.
Wie dergelijke redeneringen op z'n merites wil beschouwen doet er misschien goed aan ook David Graeber er nog eens op na te lezen.
Nu wil ik met een flinke slag om de arm wel aannemen dat er mensen zijn die twee keer zo hard werken of hun werk tweemaal zo goed doen dan bijvoorbeeld ikzelf. Maar drie keer?; of vier keer?; dat wordt toch wat moeilijk te bevatten. En vijf keer of meer ..... tja, ga dat maar in De Rijp vertellen, zouden wij in hier in het Noord-Hollandse dan zeggen. Dan zou je je toch heus binnen de kortst mogelijke keren dood of anders dermate over de kop werken dat wat er nog uit je handen komt waarschijnlijk geen cent meer waard is.

Maar goed, dergelijke gedachten borrelen in mijn hoofd op bij het lezen van zo'n bericht over de 'loonkloof'. Voor 'realisten' en 'mannen van de wereld' als Trump en Rutte zijn dergelijke argumenten hoogstwaarschijnlijk niet meer dan wat afgunst en dromerij van zo'n halfzachte linkse rakker, die toch echt niet serieus genomen kunnen worden al was het maar omdat ze het neoliberale idee van vooruitgang niet dienen.

Hoeveel keer ook alweer?