Wie kent hem niet?

... Ons aller(?) Piet! De laatste dagen verneem ik van de cliënten op mijn werk dat het Sinterklaasjournaal weer beginnen zal. De laatste jaren betekent dat dat ook de discussie rond zwarte Piet weer los kan barsten en dat Sinterklaasjournaal niet alleen door kinderen maar ook door al dan niet vermeende belanghebbenden van beide kanten in het debat op de voet gevolgd zal worden.
Zo af en toe een beetje een soap over de vraag naar de ware identiteit van deze Piet (of toch meer van onszelf?) en of dit volks- en kinderfeest een levende traditie kan zijn en blijven of op enig moment in z'n verschijningsvorm onwrikbaar vastgeroest blijkt te zijn. Wanneer mensen met de ware of het enige echte beginnen te schermen loopt het meestal niet zo goed af. Hoewel ik die vraag erg interessant vind, volg ik het Sinterklaasjournaal toch niet. Maar nu ik lees in de krant van vandaag onder de kop: 'Nog even wachten met boze brieven', dat het eerste journaal inmiddels uitgezonden is.
En er waren zwarte Pieten te zien. Maar het lijkt nog te vroeg voor boze brieven zo stelt de verslaggever; het Sinterklaasjournaal had immers al een wat flexibele houding ten aanzien van bestaande gevoeligheden getoond en zit gewoonlijk vol verrassende wendingen. En zo hoort het natuurlijk ook in een soap.
Verder was er de kijkersvraag: hoe pieten eigenlijk een huis zonder schoorsteen binnen komen? Daar kwam niet echt een bevredigend antwoord op. Je ziet tenslotte toch steeds vaker ook huizen zonder schoorsteen.

Op sociale media was het voer voor speculatie: als pieten niet door de schoorsteen binnenkomen, worden zij dan nog wel vies? Of worden de roetveegpieten dit jaar vervangen door geheel witte pieten? Dat zou gevoelig kunnen liggen - niet bij de gemiddelde kleuter, wel bij sommige meerderjarige kijkers. De NTR hoopt dat zij, en hun tegenpolen, zich in dat geval volwassener zullen gedragen dan vorig jaar.