Die meer dan 7 miljard unieke mensenzielen op deze ene wereld mogen dan soms nog zo van elkaar verschillen, toch hebben ze, sorry ik bedoel natuurlijk, hebben we onmiskenbaar met elkaar gemeen dat we allemaal mensenkinderen zijn en tot die ‘diersoort mens’ behoren.
Nu zien we onszelf, in weerwil van de biologische kant van ons bestaan, doorgaans en liever niet als elke willekeurige diersoort. En dat, dunkt me, op goede gronden. Onze taligheid, zelfbewustzijn en het gegeven dat we meer in en met de cultuur dan in en met de natuur leven lijken me toch voldoende aanleiding om een wezenlijk onderscheid mens en dier te maken.
Die taal, dat zelfbewustzijn en de culturele inbedding zijn nou toevallig ook reden en aanleiding dat wij mensen er een mens- en wereldbeeld op na plegen te houden.
volgende >>
en meer:
Onze mens- en wereldbeelden (3)
Retteketet, wereldbeelden à la Ted? (4)
Drie mythen, hulp en wereldbeeld (5)
Mensbeelden, mimesis en memen (6)
Mensbeelden à la carte? (7)
Mensbeeld à la de Ruyter (8)
De mens als zingever (9)
En mijn mensbeeld dan? (10)
No comments:
Post a Comment