Waar blijft dan ie toch ...?

ja … die tijd
ofwel Who knows where the time goes?

En dat is behalve een intrigerende vraag ook de titel van de zogegeheten signature song van Sandy Denny.
Denny nam, op twintigjarige leeftijd, het nummer voor het eerst op op band, als demo.


Judy Collins nam het een jaar later (1968) op als title-track voor een album waarmee het nummer en de schrijfster ervan internationale bekendheid verwierven. Collins heeft het nummer nog altijd op haar repertoire staan.


In 1969 werd het dan op zwart vinyl uitgebracht in de uitvoering van Sandy Denny als lid van de legendarische Fairport Convention op het album Unhalfbricking.
Deze uitvoering werd door het Britse publiek bij de BBC Folkawards 2007 verkozen tot de ‘Favourite Folk Track of all times’.


Deze ‘song’ werd overigens ‘in de loop der tijd’ nog vele malen ‘gecoverd’ door niet de minste muzikale talenten, hetgeen toch ook iets over de kwaliteit van Denny als songwriter zegt.

Onder die uitvoerende artiesten onder andere:
Nina Simone

hier in een live optreden

Nanci Griffith; helaas niet in te sluiten maar wel hier dan.

Nana Mouskouri

deze song wordt niet uitsluitend door vrouwelijke stemmen ten gehore gebracht; hier bijvoorbeeld haar, naar zeggen, belangrijkste muzikale maatje uit haar Fairport-tijd Richard Thompson

en tot slot nog één van die vele uitvoeringen door haarzelf gezongen


Had ik toch bijna verzaakt dit nummer in mijn mijmeringen en geneuzel over de tijd mee te nemen. Dit bij deze alsnog maar even gedaan.
En wie meent te weten waar die tijd toch blijft mag het zeggen.

P.S. Dan gaat het natuurlijk niet over een verdwaald uurtje hier of daar als bijvoorbeeld dat uurtje dat we zo om het half jaar wegtoveren om het vervolgens weer tevoorschijn te goochelen zoals in het afgelopen weekend. Dat uurtje extra dit weekend is me overigens uitstekend bevallen; mogen ze wat mij betreft wel vaker doen.