Bevrijdingslectuur?

Op deze bevrijdingsdag (voor mij een vrije dag) lees ik in de Correspondent een stukje over hoe het gesteld is met ons begrip van 'goed' en 'fout' in verband met 'ons oorlogsverleden'.
Dat gaat dan vooral over de veelal vage scheidslijnen tussen het 'kleine kwaad' en het 'afschrikwekkende grote kwaad' en over onze wisselende en vaak wankele doch onverbiddelijke oordelen daarover. De reacties op het artikel geven overigens ook veel of nog meer informatie inzake ons oordelen over wat immoreel, amoreel danwel moreel (of aanvaardbaar) zou mogen heten.

In de volkskrant lees ik vandaag dat voormalig commandant van onze strijdkrachten Van Uhm wel respect voor Syriëgangers kan opbrengen en ze typeert als 'jongelui die hun nek uitsteken voor een betere wereld'.

Generaal b.d. Peter van Uhm heeft respect voor Nederlandse Syriëgangers, omdat ze opkomen voor hun idealen. Volgens hem zijn het jongeren die 'op de een of andere manier ervaren dat ze iets moeten doen om de wereld beter te maken'. Hun wereldbeeld steunt hij niet.

Op de vraag of hij er moeite mee heeft wanneer zijn door een 'islamitische' bermbom omgekomen zoon gelijkgesteld wordt aan een Syriëstrijder antwoordt hij:

'Ik kan mij voorstellen dat de gedrevenheid van mijn zoon en van zo'n jonge man best te vergelijken is. Wat niet te vergelijken is is het beeld waarvoor ze gaan'.

en

'Ik kan me ook niet vinden in hun modus operandi'.

Ik mag dat wel, zo'n genuanceerde en relativerende visie van een oud-generaal en ik vind zijn overwegingen ook geheel en al bij een dag als vandaag passen!