Sunday, December 30, 2018

Je hebt nog een dag ...

.. niet om over te stappen, zoals verzekeraars, energieleveranciers en prijsvergelijkers de afgelopen tijd onvermoeibaar rondtoeterden, maar toch iets dat daar in de verte wel op lijkt.

Nog één dag dus, dit jaar, om je mening over een of ander bij te stellen. Deze correspondenten vertellen je hoe dat bij hen in z'n werk ging: https://decorrespondent.nl/9046/hierover-stelden-onze-correspondenten-hun-mening-bij-in-2018/612800039038-4f56caac

Thursday, December 20, 2018

26 jaar geleden ...

26 jaar voor de klimaattop in Katowice, waarvan je je af kunt vragen of ie nu te vroeg of te laat kwam, vroeg de destijds 12-jarige Severn Suzuki aandacht voor de toekomst van haarzelf en de wereld in het licht van de klimaatproblematiek.
Ze leek toen, met haar pleidooi, toch een redelijk verpletterende indruk gemaakt te hebben op de aanwezige officials en beleidsmakers. Met dat gegeven en daarbij de kracht van haar argumenten zou je toch verwachten dat dat het nodige effect gesorteerd zou hebben in het klimaatbeleid en de resultaten daarvan.
Inmiddels weten wij beter.

26 jaar later is het niet veel beter gesteld met de vooruitzichten in het kader van de klimaatverandering. Wel veel slechter en acuut dreigender.
Nu mag de 15-jarige Zweedse Greta Thunberg dat huzarenstukje van Severn nog eens overdoen in nog scherper bewoordingen:



Een reactie op het youtube-kanaal op deze video luidde: stop using children for fake liberal causes. Have you no shame?
Wie zo denkt raad ik aan deze TEDtalk van deze Greta eens te beluisteren en dan nog eens te overwegen of ze 'gebruikt zou worden', dan wel op geheel terechte en dappere wijze reageert op hetgeen ze door ons en het leven op haar bordje geschoven krijgt. Mij lijkt het laatste aannemelijker.

Hoe dan ook, Greta heeft gesproken en met weinig vertrouwen in de goede afloop de bal bij ons, volwassenen, de politiek en Rutte, maatschappelijke en/of religieuze organisaties, het bedrijfsleven en de CEO's neergelegd.

Zou er dan nu echt iets wezenlijk gaan veranderen? We horen en lezen weer veel 'verklaringen van goede wil', maar was dat niet altijd al het geval. Ik verneem dat zelfs Rutte opeens vol groene aspiraties is.
De vraag is natuurlijk wie 'zoete lieve Gerritje' zal zijn en de aanvankelijke kosten van de zogeheten 'transitie' gaat betalen.
Trump doet niet meer mee sinds hij begrepen heeft dat er kosten aan verbonden zijn. Macron dacht ze maar weer eens, als gewoonlijk, bij het volk en 'Jan met de pet'(of alpinopet) neer te leggen en stond toen opeens tegenover een monster in een geel vestje.
Pecunia blijkt wederom het hete hangijzer en de vraag: wie zal dat betalen?

geldbuidel

Friday, October 19, 2018

Leefstijl

De Volkskrant ligt op de keukentafel. Wierp daar zojuist even een blik op en daar las ik de kop:
Rutte III gaat actief leefstijl bijbuigen
Ik ben benieuwd wiens leefstijl dat zal zijn; dat van Rutte zelf, dat van Rutte III of dat van ons? Ga ik zo maar even lezen.

Thursday, October 18, 2018

Mooi ...

Mooi aikido van grote klasse:

Friday, September 7, 2018

Les chiffres

23 nachtjes van huis en in Frankrijk geweest. 3435 km op de teller. In 9 dagen 30 uur op de mat gestaan, gezeten, gestoeid en gerold. De weegschaal gaf gisteren ruim 2 kg meer aan dan vorige maand; het effect van La Douce France?

Monday, August 13, 2018

Happy number?

Wow ... 68,
another year passing by and
it sounds like it is gradually getting later.

68

Apart from the obvious that it is a natural and an even number following 67 and preceding 69 Wikipedia tells me that 68 is a Perrin number.
It also happens to be the largest known number to be the sum of two primes in exactly two different ways, though it seems we can't be quitte so sure of that because of the Goldbach conjecture.
Furthermore it seems to be the case that a 68-sided regular polygon may be constructed with compass and straightedge, that is because of the factorization as you probably would have guessed.
If that doesn't fill your cup you might want to dive into 10-bit binary numbers of which there are exactly 68 in which each bit has an adjacent bit with the same value.
But then we would have to talk about combinatorially distinct triangulations and intervals in the Tamari lattice to describe the ways of parenthesizing five items. As I am not a mathimatician, I had never before heard of Størmer's theorem and I haven't the slightest idea what I wrote down here just now, I'd rather not talk about it and I had better not argue with any of the above.
Still it is true what they say: time flies!
Maybe I just might want to add/mention/quote that the largest graceful graph on 13 nodes has exactly 68 edges. But that is because I think 13 is also a very nice number, Wouldn't you agree and that today I completed exactly 68 years on this planet Earth.

I am a fan of Wikipedia though on some scores it may be a bit too informative for me. Anyway I was glad to read that 68 is a so-called Happy number and hope this next year will turn out to be a happy one. Cheers!

Sunday, May 13, 2018

Coming to a brave and startling truth?

A poem by Maya Angelou.
Angelou composed the poem for the 50th anniversary of the United Nations in 1995.


A BRAVE AND STARTLING TRUTH

We, this people, on a small and lonely planet
Traveling through casual space
Past aloof stars, across the way of indifferent suns
To a destination where all signs tell us
It is possible and imperative that we learn
A brave and startling truth

And when we come to it
To the day of peacemaking
When we release our fingers
From fists of hostility
And allow the pure air to cool our palms

When we come to it
When the curtain falls on the minstrel show of hate
And faces sooted with scorn are scrubbed clean
When battlefields and coliseum
No longer rake our unique and particular sons and daughters
Up with the bruised and bloody grass
To lie in identical plots in foreign soil

When the rapacious storming of the churches
The screaming racket in the temples have ceased
When the pennants are waving gaily
When the banners of the world tremble
Stoutly in the good, clean breeze

When we come to it
When we let the rifles fall from our shoulders
And children dress their dolls in flags of truce
When land mines of death have been removed
And the aged can walk into evenings of peace
When religious ritual is not perfumed
By the incense of burning flesh
And childhood dreams are not kicked awake
By nightmares of abuse

When we come to it
Then we will confess that not the Pyramids
With their stones set in mysterious perfection
Nor the Gardens of Babylon
Hanging as eternal beauty
In our collective memory
Not the Grand Canyon
Kindled into delicious color
By Western sunsets

Nor the Danube, flowing its blue soul into Europe
Not the sacred peak of Mount Fuji
Stretching to the Rising Sun
Neither Father Amazon nor Mother Mississippi who, without favor,
Nurture all creatures in the depths and on the shores
These are not the only wonders of the world

When we come to it
We, this people, on this minuscule and kithless globe
Who reach daily for the bomb, the blade and the dagger
Yet who petition in the dark for tokens of peace
We, this people on this mote of matter
In whose mouths abide cankerous words
Which challenge our very existence
Yet out of those same mouths
Come songs of such exquisite sweetness
That the heart falters in its labor
And the body is quieted into awe

We, this people, on this small and drifting planet
Whose hands can strike with such abandon
That in a twinkling, life is sapped from the living
Yet those same hands can touch with such healing, irresistible tenderness
That the haughty neck is happy to bow
And the proud back is glad to bend
Out of such chaos, of such contradiction
We learn that we are neither devils nor divines

When we come to it
We, this people, on this wayward, floating body
Created on this earth, of this earth
Have the power to fashion for this earth
A climate where every man and every woman
Can live freely without sanctimonious piety
Without crippling fear

When we come to it
We must confess that we are the possible
We are the miraculous, the true wonder of this world
That is when, and only when
We come to it.

Tuesday, May 1, 2018

Mei

Dan is het weer mei.
Waarvan in dit land wordt gezegd: dan leggen alle vogels een ei.
De maand van het nieuwe leven dus.
Maar wederom in dit land ook de maand van het herdenken; eerst de doden die daarvoor vielen en dan de vrijheid die we daardoor genieten.
Vandaag, 1 mei wordt er overigens ook het nodige herdacht en gevierd. In de rest van de wereld dan maar niet in dit land, wij zijn meer van, zeg maar, het oranjegevoel.
Hoewel de 1 mei-viering buiten ons land nog volop in de belangstelling lijkt te staan heeft dat volgens Canadese medeblogger WD Fyfe nog maar bar weinig om het lijf, en wel omdat diegenen die er nog iets aan doen steeds meer op figuranten in een bekende roman van George Orwell beginnen te lijken.

Dat is toch jammer, vind ik. Want zou het niet mooi zijn wanneer allerlei mensen van over de hele wereld 1 dag zouden hebben (tussen al die speciale dagen, weken en maanden die telkens maar voor van alles en nog wat in het leven roepen) om die idealen voor een betere wereld waar we bijna allemaal achter kunnen staan weer eens in gedachte te roepen en te overdenken. 1 mei zou daar toch een mooie dag voor zijn. Maar ja, welke idealen of waarden, met het goede leven op het oog, komen daar vandaag de dag nog voor in aanmerking?

Wednesday, April 4, 2018

Een halve eeuw geleden



Ook 50 jaar geleden werd Martin Luther King vermoord.

Hij werd, zoals hij reeds vermoedde, slachtoffer van een politieke moord met racistische motieven. Geweldloos verzet werd zijn handelsmerk. Hij vocht voor en droomde van, zoals hij zei, 'a promised land' voor zijn kinderen en kleinkinderen waarin mensen niet op hun huidskleur maar op de kenmerken van hun karakter beoordeeld zouden worden.

De huidige werkelijkheid en de noodzaak van een beweging als Black lives matter doen helaas vermoeden dat de verwezenlijking van die droom nog ver weg is. De strijd is bij lange na nog niet gestreden, de boodschap van Martin Luther King nog hoogst actueel en zijn woorden kunnen nog steeds als inspiratie dienen.

Tuesday, March 20, 2018

Tajiquan

Afgelopen weekend naar een seminar geweest. Dit keer eens niet een aikido-stage maar een seminar Tajiquan met Adam Mizner georganiseerd door Heaven Man Earth Tajiquan Amsterdam. En het was zeer de moeite waard.

AdamMiznerSeminarAmsterdam

Saturday, March 10, 2018

Collecteweek Amnesty

De landelijke collecteweek van Amnesty is in 2018 van 11 tot en met 17 maart. Amnesty International is volstrekt onafhankelijk en onpartijdig. Amnesty is niet gebonden aan enige regering, politieke ideologie, religie of economisch belang. Amnesty neemt voor onderzoek, lobby en actie geen geld aan van overheden. En wordt voornamelijk gefinancierd door giften van leden en donateurs, en door inkomsten uit de landelijke collecteweek. De Collecteweek is daarom enorm belangrijk voor Amnesty International.
  Collecte_vrouw_uitsnede_header-e1485510552425

Friday, March 2, 2018

Winterweer

Het is alweer maart. Volgens de meteorologen zou het al lente zijn. Het weer is toch heus onvervalst winters. Eind februari werd er nog een busje poedersneeuw over ons leeg gestrooid.

Nu in maart geen sneeuw, zoals een paar jaar geleden, maar er kan nu wel voor het eerst sinds jaren weer eens op natuurijs geschaatst worden. En het werd vanmiddag zowaar helemaal gezellig druk op het ijs achter ons huis.



Nu kon ik daar weinig van mee genieten want woensdagavond werd ik zomaar weer eens bezocht door wat stevige griepverschijnselen. Vanmiddag desondanks toch maar even naar buiten gepiept om vanuit de tuin die ijspret op de kiek te nemen.

Wednesday, February 21, 2018

Daar komt een dominee voorbij ...

... dus laten we maar even wat stilte betrachten. Misschien heeft ze zelf wel iets vertellen.

De dominee is de reverend Deborah Johnson die hier, geheel in de geest van Martin Luther King, een tamelijk concreet en 'down-to-earth' verhaal afsteekt over het doorgaans nogal vage en zweverige begrip 'non-dualiteit' of 'oneness':


Dit ging dus niet over worst, maar wel over mensbeelden en eenheid.

Sunday, February 18, 2018

Geen idee

Deze week heb ik met het nodige plezier en belangstelling een boek uitgelezen.
Welk boek?
Geen idee!





P.S.

Het draagt als ondertitel: filosofie van het boerenverstand
en de auteur heet Jan Warndorff

Thursday, February 8, 2018

Over verjaardagen ...

Over verjaardagen gesproken ..., de dag na dit blogje vernam ik op het nieuws dat Beatrix haar verjaardag dit jaar ook al op zaterdag wilde vieren en zo ook het verjaardagsgevoel wat uit wist te smeren. Tot in februari zelfs.
Gisteravond zag ik op TV hoe men in Nederland in de vorige eeuw feest en verjaardagen vierde; grappig en, voor iemand die inmiddels al zoveel verjaardagen meegaat als ik, heel herkenbaar.

Nu waren wij tot dusver gewoon om in februari twee verjaardagen te vieren. Namelijk die van mijn broertje die vandaag jarig is en het net als onze oud-koningin op zaterdag viert.

En dan uitgerekend een week later is/was onze moeder jarig. Maar ja, kun je zo'n nooit-meer-jarig-dag nog wel een verjaardag noemen?

Friday, February 2, 2018

Februari alweer?

Dan is het zomaar weer februari. En dit blog bleef dit jaar nog zo goed als onbeschreven. Er kon zelfs geen nieuwjaarsprevelementje van af, geen terugblik op het afgelopen jaar of een glimp van al dan niet verrassende voornemens of iets van dien aard.
Ook de verjaardag van Marian helemaal verzuimd te vermelden op dit blog.

We hebben het natuurlijk wel gevierd.


Op de dag zelf begaven we ons, evenals drie jaar daarvoor, naar de Hermitage aan de Amstel.


Daarna togen we naar Hoorn om daar, voor ons de eerste keer, eens Nepalees te eten.
De zaterdag daarna vierden we het, zoals dat heet, in huiselijke kring en het weekend daarvoor hadden we het al een beetje voorgevierd met een weekendje in Tolkamer. Daarbij aten we ondermeer in een restaurant met ster.
Zo was Marian deze maand januari wel vrij veel en lang jarig; langer, schat ik zo in, dan onze, inmiddels ook al weer, vorige koningin Bea.

Wednesday, January 31, 2018

Tussen "..." (24) Alan Watts

Problems that remain persistently insoluble should always be suspected as questions asked in the wrong way
Alan Watts