Viel het mij begin van deze maand op dat ik, ondanks een witte wereld en een bevroren schouder, nog geen enkele sneeuwpop gezien had; inmiddels kan ik melden er deze winter wel vier te hebben gespot waarvan dit de kleinste was:
Maar die zal z'n pijpje inmiddels wel aan Maarten of aan het varkentje gegeven hebben, want ik zie helemaal geen sneeuw meer.
Stéphane Hessel, diplomaat, schrijver, inspirator en voorvechter van mesenrechten en een beschaafde samenleving op 95-jarige leeftijd overleden.
Zie ook: The Guardian
of op dit blog
Als ik dat miljarden-sportbedrijf bezie, vraag ik me meestal dingen af als wat het hier verschil tussen sport en spel is of tussen geld en geldingsdrang en hoe die vier zich tot elkaar verhouden, maar over dergelijke vragen hoor je ze niet zo gauw.
Doorgaans weet ik dan ook maar weinig interessants over dit balspel te melden, dat bij gelegenheid wel wat op balletje-balletje of anders op een vechtsport begint te lijken.
VoetnootBetaald voetbalHet gevecht tussen Mathijsen en Lens na afloop van Feyenoord-PSV was het mooiste voetbal dat ik in tijden heb gezien. Chef-voetbal van De Telegraaf, Valentijn Driessen sprak er schande van, maar De Telegraaf maakt graag zelf mensen kapot. Ze kunnen het absoluut niet hebben als anderen er een soortgelijke hobby op nahouden. En het respect dan? Je kunt mensen met respect in elkaar slaan. Een bokser heeft me dat eens uitvoerig uitgelegd. Betaald voetbal heeft net zoveel met sport te maken als een hedge-fonds. We moeten begrijpen dat de ware wedstrijd achteraf, in de kleedkamers, wordt gespeeld. Daar krijg je immers te horen welke spelers voor welke som zijn omgekocht. Trainers zouden evenees vaker met elkaar op de vuist moeten gaan. Ze kunnen enkele tanden kwijtraken, maar we sturen toch ook een korporaal, die heel wat minder verdient, naar Afganistan waar hij zijn benen of zijn leven kan verliezen?Arnon Grunberg
De NMa kijkt alleen of een fusie de keuzevrijheid voor de patiënt beperkt, maar niet of de zorg er beter van wordt. Is die toets niet te beperkt? 'Dat denken wij wel. Ziekenhuizen willen liever op onderdelen samenwerken, maar zeggen dat ze van de NMa zo veel tegenwerking ondervinden dat het dan maar makkelijker is te fuseren. Zo ontstaan dus grote machtsblokken dankzij het NMa. Het moet niet gekker worden.'Hee wat hoor ik daar ene Brederoo vanuit zijn graf mompelen? Verder in het interview zegt mevrouw Wind:
'Het nieuwe criterium bij het beoordelen van fusies zou moeten zijn: wat heeft de patiënt eraan?Dan krab ik maar weer eens op mijn achterhoofd en denk: moet dat niet om te beginnen en altijd het belangrijkste criterium zijn? En zijn managers en bestuurders in de zorg wel zo smart dat ze bekend zijn met de visie van John Seddon?
Voetnoot Dekmantel ‘Een morele opvatting an sich verandert niets aan de wereld, mensen vergeten dat vaak’, schreef een vriend. In een maatschappij waar alles, in naam van de vrijheid van meningsuiting, gezegd mag worden, zijn morele opvattingen daarom strikt gezien frivool. De moraal moet door economische en militaire macht worden gesteund, wil zij iets voorstellen. Zou het kunnen dat vooral Nederlanders dit vergeten? Een vriendelijk jongeman ziet in een ex-bankier de personificatie van het kwaad, PowNews jaagt op daders van een mishandeling. PowNews en aanverwante media zijn hiermee feitelijk de voortzetting van de katholieke kerk met Nederlandse middelen. Domheid verspreiden met het opgeheven vingertje - domheid en moralisme gaan hand in hand - en dat alles uiterst belegen, hypocriet, en humorloos. Veel Nederlanders mogen de schandpaal in ere willen herstellen, maar misschien moeten ze leren hun moraal, net als hun belastingaangifte, geheim te houden.
Bijna weer helemaal mee eens, alleen geloof ik niet dat we er erg veel beter van gaan worden als we onze moraal en onze belastingaangifte nog strikter geheim zouden houden of onbesproken zouden laten. Het lijkt me daarentegen wel redelijk dringend worden en beslist heilzaam werken onze moraal, onze morele opvattingen en onze belastingpraktijken eens wat nader, wat kritischer, wat realistischer, wat eerlijker en wat openlijker tegen het licht te houden en onder ogen te zien zonder er een volksgericht van te maken.
Maar nu hebben we dan toch ook opeens weer een beetje winterweer en af en toe een witte wereld. En dan is het eindelijk eens zover en dan hoor ik van de week dat ik meteen een bevroren schouder ofwel een ‘frozen shoulder’ heb.
Nu heb ik wel eens vaker en momenteel alweer een maand of twee last van mijn schouder. Dan het is toch opvallend hoeveel anders je er tegenaan kijkt als een kwaal of ongemak opeens een naam krijgt, geduid en wellicht ook behandeld kan worden.
Maar een sneeuwpop hoort frozen shoulders te hebben en niet ik. Sneeuwpoppen heb ik deze winter trouwens nog niet gezien. Maken de kindertjes die niet meer?
‘T kan vriezen, het kan dooien placht Pelleboer, de weerman, te zeggen; ‘t moest in die schouder van mij maar weer gauw gaan dooien.
Het gesprek tussen een aantal Hollandse meesters dat op 22 november jl. plaatsvond lijkt mij in de kern te gaan over wat de wetenschappelijke bijdrage is danwel zou kunnen zijn aan een verbetering van de theorie en praktijk van ons werk.
Dat gesprek werd voorafgegaan door een inleidend college door Prof. Dr. J. Rispens.
Hij heeft het over de status, de aard en het belang van kennis in onze professie.
In de benadering van die kennis onderscheidt hij een ‘objectivistische’ en een ‘interpretatieve’ traditie en vraagt zich af hoe beiden recht te doen en bruggen te slaan.
Aanbevolen voor een ieder die werkzaam is of belangstelling heeft voor welke soort van agogisch werk dan ook en vragen over de aard en de geldigheid van onze zogeheten vakkennis niet schuwt.
Uit: Hollandse Meesters
Toen Bush een aantal jaren geleden aankondigde een private bank te zullen redden, verbaasde mij dat ten zeerste. Het kwam me voor alsof hij van z’n geloof gevallen was omdat het tegen alle principes in leek te gaan die hij altijd, in zijn populistische Jip-en-Janneke-taal, verkondigde.
Ook een regering met de VVD die een bank nationaliseert doet mij weer eens op mijn achterhoofd krabben. Waren Mark Rutte en zijn partij dan niet van de terugtredende overheid die ons nu eenmaal toch niet allemaal gelukkig kan maken? Moesten we, ondanks het feit dat oud-minister Zalm nu die andere staatsbank runt, het dan niet allemaal zoveel mogelijk zelf weten te redden en zelf onze broek ophouden?
Nu hoorde ik vandaag in het tv-programma Buitenhof Jeroen Dijsselbloem geïnterviewed worden over de recente overname door de staat van SNS Reaal. En ik begreep zowaar alles wat hij zei. Eindelijk eens een minister van financiën die ik ook kan volgen en voor mij heldere taal spreekt. Dat is even wennen maar het beviel me wel. De interviewster moest er blijkbaar ook nog wat aan wennen aan zoveel helderheid want ze bleef soms vragen herhalen in plaats van in te gaan op wat Dijsselbloem te vertellen had.
Ik ben niet razend enthousiast over deze paarse regering maar als het zo door gaat wel op onze nieuwe minister van de centen.
Nu ben ik benieuwd of minister Dijsselbloem eenzelfde doortastendheid aan de dag zal leggen inzake het Nederlandse belastingbeleid.
Vanaf de 70-er jaren hebben verantwoordelijke politici, om multinationals en buitenlandse bedrijven aan te trekken, willens en wetens een bepaald belastingklimaat geschapen dat ons land aantrekkelijk zou moeten maken voor dergelijke bedrijven en hen een soort 'Zwitserlevengevoel'zou moeten bezorgen. Dat heeft effect gesorteerd en inmiddels geldt Nederland dus als belastingparadijs voor een groot aantal firma’s die naar hun aard meer op hebben met grotere winsten dan met belastingmoraal. En daarmee schieten we dus volgens het heilige principe van de marktwerking onder de duiven van andere overheden die daardoor miljarden aan inkomsten mislopen. Een extra duwtje in de goede richting voor terugtredende overheden? Als een zakenbank zich met dergelijke laaielichterij inlaat, spreken we er terecht schande van.
Laat onze minister hier ook maar klare taal spreken, zou ik denken en hopen.
UIt artikeltje van Bloomberg News in 360 Magazine nr. 26:
Aangetrokken door het soepele beleid van Nederland en zijn uitgebreide netwerk van belastingverdragen hebben bedrijven als Yahoo, Google, Merck en Dell hun winsten via het land naar diverse belastingparadijzen weggesluisd. Gebruikmakend van methoden als de Dutch Sandwich hebben multinationale ondernemingen in 2010 maar liefst 10,2 biljoen euro via 14.300 Nederlandse speciale financiële eenheden laten lopen, aldus De Nederlandse Bank. Zulke ‘eenheden’ bestaan vaak alleen op papier, en dat is wettelijk toegestaan. De 27 lidstaten van de Euroese Unie hadden in het tweede kwartaal van 2012 volgens Eurostat, het Europese bureau voor de statistiek, een gezamelijk begrotingstekort van 519,5 miljard euro op jaarbasis. In reactie daarop heeft Spanje de lerarensalarissen gekort en bezuinigt Griekenland op financiering van ziekenhuizen en geneesmiddelen. Nederland heeft een begrotingstekort van 24,9 miljard euro. ‘Regeringen over de hele wereld moeten bezuinigen, en tegelijkertijd ontduiken multinationale ondernemingen de belastingen’, zegt Arnold Merkies, een Nederlands parlementslid voor de Socialistische Partij. Merkies heeft onlangs vragen gesteld aan de staatssecretaris van Financién over de rol van Nederland bij het mogelijk maken van de door Google gehanteerde strategie om belastingen te ontduiken, nadat Bloomberg News in december had bekendgemaakt dat de firma in 2011 bijna tien miljard dollar via een Nederlandse brievenbusmaatschappij naar Bermuda had gesluisd. Door de manoeuvre viel de wereldwijde belastingrekening van Google dat jaar twee miljard dollar lager uit. ‘Wij zijn de schakel met de diverse belastingparadijzen’, zegt Merkies. ‘We vervullen een schadelijke rol en hebben een verantwoordelijkheid jegens de rest van de wereld.’Goed idee, lijkt me, om daar eens een eind aan te maken. Ook als dat 3500 banen minder in de regio Amsterdam zou betekenen. Belastingontduiking zou de EU jaarlijks één biljoen euro kosten; en over welke crisis spreken we dan?
In de Volkskrant van zaterdag lees ik over de man die de SNS Reaal in die precaire positie bracht dat wij ons gezamelijk de bank moesten toeëigenen (want de SNS bank schijnt nu van ons allen te zijn tegen de somma van 220 euro p.p.), onder de kop:
Het gezicht van de grootheidswaanzin Profiel Sjoerd van Keulen Tot 2009 zwaaide de politicoloog de scepter bij SNS Reaal. Hij wilde niet de politiek in. Want, zei hij: ‘Ik wil te veel en ben te snel.’
Doet me zomaar sterk denken aan de reclamespotjes over het ‘Zwitserlevengevoel’.
We kunnen toch niet teveel van dat soort snelle jongens en hoogvliegers hebben en moesten die zaken- of investeringsbanken maar heel snel scheiden van de spaar- of depositobanken.
Dan liever richting shariabanking maar dan natuurlijk wel volgens onze eigen verlichte opvatting van de sharia. Wat zou ene Wilders daarvan denken en tweeten?
