Thursday, November 27, 2025

Internal work and principles as guidelines

 It has been, I see,some time ago that I wrote about this so-called “internal work”on this blog in an attempt to get my thoughts on it in order. Now that I find myself in sickbay for a while (disabled by severe pain and limitation in the pelvic area) I might as well take the opportunity to pick it up again.

Since I have completely lost the thread ( if it may be found at all) from the earlier posts on the subject I will just give you my view on the so-called principles. Hoping that will not result in too much of a redo of what went before.

In almost all of the internal martial arts generally a lot of emphasis is placed on the so-called principles. These principles are then understood in the literal sense of that which came first, or a starting point or principle.

They were also discussed in this series as the principles of ki-aikido according to Tohei:

– Keep one point

– Relax completely

– Keep weight underside / Have a light feeling

– Extend Ki

Peter Ralston, another master in the field of internal power, sums up the following list of the Cheng Hsin principles of an effortlessly effective body-being in his book “The Principles of Effortless Power“:

1. Being calm

2. Relaxing

3. Centering

4. Grounding

5. Being whole and total

And there will likely be a quitte a number of others that will be emphasized and hammer on in various artd and styles. Practitioners from different disciplines will undoubtedly recognize them immediately.

In that earlier piece about yoga I wrote that such principles always go together and reinforce or support each other. But you may easily tend to forget when you focus heavily on one of them that there were some more. For example, I once remarked to Jaro that I tended to lose track or awareness of one principle  when I focused on the next one, whereupon Jaro asked me to focus on them  in turn and he let me feel experientially that the others were actually also in place.

Such principles thus act as a kind of internal attunement protocol or a manual for the self to get into a certain state of being.

Let’s take another one that seem to suggest a more discrete manual or checklist in the sense of do this first and then that. Here is the acronym of the principles of Prana Dynamics by Howard Wang. RABIS is the acronym and it stands for:

– Root

– Align

– Bypass

– Inflate/deflate

– Synchronize

The order seems to matter here, but Howard points out that they all have to be there at almost the same instant. He says that the desired state can actually best be described as a certain feeling and that the trick is to remember this feeling, to make it your own and to be able to evoke it at will.

For people, like me, who can’t match the level of Tohei, Ralston or Wang by far but still want to play the game, it is often a bit of a struggle to get into the ballpark and play to begin with.

For that you have to learn to play and practice with the principles. The master and the advanced players may install the principles as a starting point to start the game, for the student and the beginner they can serve as entry-points to get into this internals game in the first place.

<<< previous – – next >>>

Intern werk en principes als richtlijnen

 Het is, zie ik,  alweer een hele poos geleden dat ik iets over dit zogenaamde “interne werk” in een poging mijn gedachten daarover wat op een rijtje te krijgen. Nu ik toch al enige tijd in de lappenmand lig (geïnvalideerd door ernstige pijn en beperking in het bekkengebied) moest ik maar eens van de gelegenheid gebruik maken om dat weer op te pakken.

Nu ben ik inmiddels de draad, als die alte vinden was, uit mijn voorgaande betoog helemaal kwijt. Maar dat geeft niet zolang ik niet al te zeer of te letterlijk in herhalingen treedt.

In de interne gevechtskunsten wordt nagenoeg altijd veel nadruk gelegd op de zogeheten principes. Die principes worden dan opgevat in de letterlijke betekenis van dat wat er eerst was ofwel een uitgangspunt of beginsel.

Ze kwamen in deze serie ook al ter sprake als de uitgangspunten van het ki-aikido volgens Tohei:

– Keep one point

– Relax completely

– Keep weight underside / Have a light feeling

– Extend Ki

Peter Ralston, een andere coryfee op het terrein van internal power somt in zijn boek “The Principles of Effortless Power” het volgende lijstje op van de Cheng Hsin principles of an effortlesly effective body-being:

1. Being calm

2. Relaxing

3. Centering

4. Grounding

5. Being whole and total

En zo zullen er vast nog een aantal te noemen zijn waar in diverse richtingen speciaal de nadruk op gelegd wordt. Beoefenaars uit verschillende disciplines zullen ze ongetwijfeld direct herkennen.

In dat eerdere stukje over yoga schreef ik al dat dergelijke principes altijd samengaan en elkaar versterken of ondersteunen. Maar dat vergeet je wellicht al makkelijk wanneer je je sterk op op een ervan concentreert. Zo merkte ik ooit op tegen Jaro dat ik de ene weer kwijt raakte als ik aan de andere begon waarop Jaro me vroeg ze beurtelings te doen en me proefondervindelijk liet voelen dat de anderen dan eigenlijk ook al aanwezig waren.

Dergelijke principes fungeren dus als een soort van intern afstemmingsprotocol of een handleiding voor het zelf om in een bepaalde staat van zijn te komen.

Laten we dan nog eens een bij de kop nemen die toch sterk de indruk wekt van een meer discrete handleiding in de zin van doe eerst dit en dan dat. Dit betreft een acroniem van de principes van Prana Dynamics van Howard Wang. RABIS luidt het acroniem en het staat voor:

– Root

– Align

– Bypass

– Inflate/deflate

– Synchronize

De volgorde lijkt hier toch wel van belang maar Howard wijst er toch op dat ze er allemaal op nagenoeg hetzelfde moment er moeten zijn. Daarbij zegt hij dat de gewenste staat zich eigenlijk het best laat omschrijven als een bepaald gevoel en het de kunst is je dit gevoel te herinneren, het je eigen te maken en naar believe op te kunnen roepen.

Voor lieden, zoals ik, die niet aan het nivaeu van Tohei, Ralston of Wang kunnen tippen maar toch het spel mee willen spelen is het toch vaak wel even ploeteren om überhaupt in het spel te komen.

Daarvoor moet je leren spelen met de principes. De meester en de gevorderde zullen ze als uitgangspunthanyeren om aan het spel te beginnen, voor de leerling en de beginneling zullen ze als ingangspunten dienen om in het spel te kunnen komen.

<< vorige – – volgende >>>

Thursday, November 6, 2025

Meer dan wijze woorden

 Goede raad heet duur te zijn maar wijsheid is onbetaalbaar en laat zich niet exclusief door deze of gene opeisen.

'May you live in interesting times' luidt een vermeend 'oud Chinees' gezegde. Wel wij leven in zo'n roerige tijd als daarmee bedoeld wordt.

Hier in het zogeheten 'democratische vrije westen' worden zowel de democratie als de vrijheid eerder in rap tempo afgebroken dan uitgebouwd en lijken we de macht zonder al te veel ophef aan kortzichtige autocratische leiders te schenken. Een en ander doet in veel opzichten denken aan de 30-er jaren van een eeuw geleden in de zin dat nagenoeg dezelfde scenario's naar nationalistische en fascistische regimes gevolgd worden.

De werkelijke vraagstukken en problemen zoals hoe vreedzaam samen te leven, armoede en honger uit de wereld te helpen en en de onvermijdelijke en rampzalige gevolgen van de klimaatsverandering die ons te wachten staan komen nog nauwelijks aan bod in het politieke discours.

Buiten alle narigheid en ellende die we in dit verband kunnen opsommen en onder de loep nemen denk ik dat het nog even erger is of dieper gaat in de zin dat onze hele menselijke beschaving op het spel staat. Ik begrijp dat dat heel abstract en vaag mag klinken maat het is toch zeer wezenlijk voor wie en wat we zijn. De vraag naar onze identiteit lijkt mij toch een onvermijdelijke.

Iemand die dat ook vindt en daar bovendien veel zinnigs over te melden heeft is Ian McGilchrist die hier jonge mensen toespreekt en, naar ik mag hopen, weet te inspireren. Want dat lijkt, een strofe uit Boudewijn de Groot's liedje Testament indachtig onze laatste hoop in onze ernstig zieke cultuur: Maar ik heb nog wel wat mooie idealen, goed van snit hoewel ze uit de mode zijn
Wie ze hebben wil, die mag ze komen halen, vooral jonge mensen vinden ze nog fijn




Wednesday, August 13, 2025

Dat kan ik nu toch niet meer zeggen

 Helaas kan kan ik nu desgevraagd niet meer zeggen dat ik voorlopig nog geen 75 ben.

Maar laten we er toch maar weer het glas op heffen.

Sunday, March 30, 2025

De 'Gutmensch' weer even mooi in z'm hemd gezet

 Doe eens wat goeds voor je medemens en je wordt in dit land in je hemd gezet door de PVV; en wel bij monde van een van meest wereldvreemde ministers die wij hier ooit gekend hebben, te weten, ene Marjolijn Faber. Jouw weldoenerij strookt namelijk niet met haar beleid en zij kan dat weten want zij zegt zelf dat beleid te zijn. Bijna iedereen met een beetje gevoel voor medemenselijkheid vindt dit een vreemde reactie van haar. Zoniet haar chef, de Grote Geert, die zegt dat dit wel van karakter getuigt. Maar die gebleekte kuifeend heeft het natuurlijk liever over een tsunami aan asielzoekers of andere mythes en misinformatie over wat ons en onze vrijheid bedreigt dan over de gevaren van de huidige geoploitieke situatie en de rol het gevaar van autoritair en conservatief denkende zogeheten sterke mannen daarin, als zijn zijn Orban, Netanyahu, Trump, Putin en Erdogan. Hij is namelijk uit precies hetzelfde hout gesneden als deze lieden wiens machtshonger hij zeer goed kan begrijpen omdat hij naar een zelfde mate van macht streeft en die binnen zijn eigen partij dan ook allang veiliggesteld heeft.




Sunday, February 2, 2025

Intern werk en het (bewegende) midden

 Ik heb hier een boekje in de kast staan, dat gebaseerd is op het aikido van Hiroshi Ikeda, en dat als heeft: Center The Power of Aikido.

Weet je ook meteen waar aikidoka’s hun kracht vandaan halen; uit het midden dus!: ofwel vanuit hun centrum.

Wanneer we over het midden, het centrum of het middelpunt spreken, hebben we het bij alles wat beweegt ook over evenwicht en balans. En aangezien wij mensen altijd in beweging zijn, zijn we dus ook altijd bezig met dat midden en op zoek naar ons evenwicht ofwel balans. Je zou het ons lot of de ‘condition humaine’ kunnen noemen dat wij ons leven lang elk moment van de dag onderworpen zijn aan en zo wat moeten stoeien met de zwaartekracht. En dat we ons daar ofwel aan kunnen aanpassen en daar zo goed mogelijk in mee kunnen bewegen ofwel in verzet kunnen gaan en er tegen kunnen vechten.
We ervaren dit dagelijks aan den lijve en zijn er vanaf kindsbeen mee bekend. Vanaf het eerste moment dat we ons wilde bewegen in deze wereld en ooit onze eerste stapjes zetten hebben we hier ervaring mee.

Lopen ofwel je op twee benen voortbewegen is toch wel de meest alledaagse en gangbare vorm van bewegen waar wij mensen bekend mee zijn. De moderne mens heeft een wereld en een leefomgeving gecreëerd waarin dat steeds minder de geëigende manier van je te verplaatsen lijkt te zijn. Hetgeen aanleiding vormt voor de veelgehoorde kreet: ‘zitten is het nieuwe roken’.
Dat (kunnen) lopen is een dermate bekend en natuurlijk gegeven voor ons dat we er doorgaans niet bij stilstaan hoeveel complexe processen dat vraagt van lichaam en geest. Processen die regelen dat we op koers en in balans blijven. Afhankelijk van richting, kracht en snelheid moet de relatieve positie van het middelpunt en het zwaartepunt van het lichaam voortdurend gemonitord en bijgesteld worden. Een hele klus …… als we nog eens naar de eerste stapjes van die peuter kijken.


In dat ons zo vertrouwde lopen kunnen we tevens een paar heel belangrijke sleutels vinden tot de kern van het thema van deze serie blogjes, dat zogeheten ‘interne werk’. En die sleutels vinden we dan in onze ervaring van de wisselwerking van een aantal begrippen uit de klassieke mechanica en de bewegingsleer van het menselijk lichaam zoals: evenwicht, traagheid en beweging. De grap hiervan is dat evenwicht neigt naar een steeds lastiger in beweging te krijgen rusttoestand en beweging dat evenwicht weer verstoort en neigt naar een onwenselijke stabiliteit of althans een die buiten onze controle ligt.
In de Chinese martial arts en met name tai chi wordt dit aangeduid met de term “double weightedness”. In fora over genoemde kunsten is altijd veel te doen en wordt er druk gedebatteerd over dit begrip. Een, volgens mij, zeer gedegen uiteenzetting hierover is deze bijdrage van Peter Ralston.

Een en ander lijkt tot dusver vooral over ons fysieke midden ten opzichte van de zwaartekracht en dus ons fysiek evenwicht te gaan. Vanuit een wat meer holistisch perspectief heeft dat dan toch ook zijn weerslag op ons mentaal evenwicht en op een min of meer evenwichtige verhouding tot de ander. De zogeheten ‘gulden middenweg’ geldt als een algemene common sense benadering. Vanuit de Chinese traditie kennen we “de doctrine van het midden” en ook de Boeddha propageerde “de middenweg”.


Wanneer je op termen als zen, yoga, spiritualiteit en dergelijke zoekt in Google of een andere zoekmachine dan ga je waarschijnlijk op veel afbeeldingen stuiten die de rust en de balans van dat midden moeten weergeven zoals veel mediterende Boeddha’s, veel water en kunstig opgestapelde formaties van stenen.

En op heel veel coaches en al dan niet zelfbenoemde goeroes die jou wel kunnen leren of willen vertellen hoe je lijf, je geest en je leven in evenwicht kunt brengen. Dat hier zoveel vraag naar en belangstelling voor is doet op z’n minst vermoeden dat veel mensen een ernstig gebrek aan rust en/of evenwicht ervaren. Evenals veel onderzoek zal eenvoudig rondom je heen kijken dat ook bevestigen.

Nu is het ook al weer een hele poos geleden dat ik leerde lopen en inmiddels word ik er voortdurend op attent gemaakt dat er een keur aan professionals klaar staat en er allerlei cursussen ontwikkeld zijn om er voor te zorgen dat ik ook mijn laatste stapjes goed in balans en zonder al teveel misstappen kan zetten.

Ik denk dat het zicht krijgen op en het werken aan dergelijk tekort aan evenwicht en balans het beste benaderd kan worden vanuit de lichamelijke ervaring ervan. Lichaamswerk dus en dat kan in vele vormen zoals martial arts, qigong, dans, Feldenkrais, yoga, tai chi en wat er zoal op die markt te vinden is. Om nogmaals aan te geven dat en hoe dat werken met het lichaam de sleutel en de spiegel kan vormen voor de diverse aspecten van het leven hier tot slot een citaat van Paul Linden uit diens boek: It’s all the same – except for the differences. (ook in Nederlandse vertaling verkrijgbaar)

Natuurlijk bestaan er veel ideeën en opvattingen over hoe we zouden moeten leven. Vanuit het perspectief van de krijgskunsten en het lichaamsbewustzijnsonderwijs en vanuit mijn perspectief op deze gezichtspunten, zou ik willen stellen dat er een aantal somatische aspecten zijn die hier centraal staan. Dit kan in z’n algemeenheid ook wel als Centreren (in je midden of in je kracht gaan staan) worden aangeduid en deze aspecten of elementen kun je inzetten en toepassen om je gebruikelijke patronen bij angst- en paniekreacties in te ruilen voor een nieuw patroon.
GECENTREERD ZIJN
.

  • Structureel bezien is in deze toestand het bewegingsapparaat (skelet, spieren enz.) goed in balans en vrij van spanning.
  • Functioneel gezien genereert deze toestand stabiele, mobiele en evenwichtige bewegingen.
  • Wanneer we kijken naar hoe we onze intenties vormen en sturen, gaat het om het vormen van bewegingen / handelingen met duidelijke intentionele lijnen of vectoren.
  • Vanuit de psychologie bezien houdt deze toestand in dat je zowel uitreikt in of naar de wereld terwijl je tegelijkertijd verankerd blijft in je midden of het zelf; dit is een geïntegreerde staat van kracht en liefde of vriendelijkheid.
  • Kijkend naar het aspect van informatieverwerking betekent het dat je je ideeën baseert op bedenken van en zoeken naar wat je daadwerkelijk kunt uitvoeren en je beslissingen aldus “evidence-based” kunt nemen.
  • Vanuit ethisch perspectief behelst deze staat van zijn een welwillend bewustzijn van en een oprechte betrokkenheid dan wel zorgzaamheid ten aanzien van de effecten van jouw handelen op de ander en op de planeet.

Hoewel deze beschrijvingen op heel verschillende zaken betrekking lijken te hebben, zijn ze in wezen gewoon hetzelfde in het lichaam. Ze komen allemaal neer op het optimaliseren van de spiertonus, houding, ademhaling en beweging. Ze hebben allemaal van doen met de ervaring van het in balans afstemmen van je bewustzijn, intentie en spierkracht.

<<< vorige – volgende >>>


Internal work and the (moving) center

 I have a booklet in my bookcase, which is based on the aikido of Hiroshi Ikeda, and which is titled: Center The Power of Aikido.So now you know where aikidokas pull their strength from; from the middle or their center.

Speaking about the middle, the core or the center, we are also talking about balance and equilibrium in motion. And since we humans are always on the move, we are always busy with that center and looking to find for our balance. You might call it our fate or the ‘human condition’ that we are subject to and allways somewhat struggling with gravity every moment of the day throughout our lives. And that we can either adapt to it and move along with it as best we can or resist and fight against it.

We actually experience this in person each and every day and have been familiar with it since childhood. From the first moment we wanted to move in this world and take our first steps, we have experienced this.

Walking or moving on two legs is surely the most common form of movement or exercise that we humans are familiar with. Modern man has created a world and a living environment in which that seems to be less and less the apparent way to get around. Which gives rise to the oft-heard cry: ‘sitting is the new smoking’.

Walking is such a familiar and natural fact of life for us that we usually do not think about the many complex processes it requires from body and mind. Processes that ensure that we stay on track and in balance. Depending on direction, force and speed, the relative position of the actual center of the body and center of gravity must be constantly monitored and adjusted. Quite a job …… If we look again at the first steps of that toddler.

In that intimately familiar walking, we can also find a few very important keys to the actual theme of this series of blogs, that so-called ‘internal work’ or ‘internals’. And we can find those keys in our experience of the interaction of a number of concepts from classical mechanics and kinesiology such as: balance, inertia and movement. The joke about this is that balance leans to a state of rest from which it will be more difficult to get moving again, and movement disturbs that balance in such a way that it tends to an undesirable stability that is to say that it tends to move beyond our control.

In Chinese martial arts and especially tai chi, this is referred to as “double weightedness”. In forums about the aforementioned arts, often a lot is said and discussed about this concept. A very thorough explanation of this, in my opinion, is this contribution by Peter Ralston.

So far, this seems to be mainly about our physical center in relation to gravity and thus our physical balance. From a more holistic perspective, this also has an impact on our mental balance and on a more or less balanced relationship with others. The so-called ‘golden mean’ is a general common sense approach. From the Chinese tradition we know “the doctrine of the mean” and the Buddha also propagated “the middle way”.

When you search for terms like zen, yoga, spirituality and the like in Google or another search engine, you will probably come across many images that are supposed to show the peace and balance of that centeredness such as a host of meditating Buddhas, lots of water and artfully stacked formations of stones.

And on a lot of coaches and self-proclaimed or other gurus who say they can teach and want to tell you how to balance your body, your mind and your life. The fact that there is so much demand and interest in this at least suggests that many people experience a serious lack of peace and/or balance. As well as a lot of research, simply doing a bit of looking around will confirm that.

It has been quite some time now since I first learned to walk and these days I am continually reminded that there is a variety of professionals willing and all kinds of programs have been developed to ensure that I will also take my last steps adequately balanced and without too many missteps.

I think that gaining insight into and working on any lack of balance and equilibrium may best be approached from the physical experience of it. Bodywork that can be done in many forms such as martial arts, qigong, dance, Feldenkrais, yoga, tai chi and whatever else can be found on that market. To indicate once again that and how working with the body can form the key and mirror for the various aspects of life, here is a quote from Paul Linden from his book: It’s all the same – except for the differences.

Of course there are many visions of how we should live. Coming from the martial art and body education perspectives, and from my perspective on these perspectives, I would say that there are a number of somatic elements that are important. These can be called Centering, and they are elements that you can use to replace the distress patterns. CENTERING

• Speaking structurally, in this state the musculoskeletal system is balanced and free of strain.

• Speaking functionally, this state includes stable, mobile and balanced movement.

• Speaking in terms of intentional projection, it involves forming movements/actions with clear intentional lines.

• Speaking in psychological terms, this state involves reaching out into the world while simultaneously staying anchored in the self; this state is an integration of power and love or kindness.

• Speaking in terms of information processing, it means grounding ideas in operational thinking and evidence-based decision making.

• Speaking in ethical terms, this state involves a beneficent awareness of and concern for the effects of one’s actions on others and on the planet.

Though these descriptions sound different, they are fundamentally the same in the body. They all involve optimizing muscle tone, posture, breathing and movement. They all involve the experience of balancing awareness, intention, and muscular strength.

<<< previous – next >>