Een dreigende kernramp die direct op die andere vernietigende ramp van de tsunami volgt. Juist in dat land waar men al eens ondervonden heeft hoe destructief nucleaire kracht en straling kan zijn. Vorig jaar herdacht de wereld dat het 65 jaar geleden was dat de bommen boven Hiroshima en Nagasaki gelost werden.
Of bekijk de flash versie.
Volgend op de Japan-berichtgeving hoorde ik Angela Merkel een grootscheeps veiligheidsonderzoek aankondigen voor de Duitse kerncentrales en het opschorten van de beslissing kerncentrales langer open te houden.
Daarbij dacht ik en zei ik nog tegen mijn meissie: dat lijkt toch weer typisch op die voortvarende gründlichkeit van onze oosterburen, ik ben benieuwd hoe wij dat in dit land gaan aanpakken.
Vanmorgen las ik in de Volkskrant het volgende antwoord van Arnon Grunberg in deze Voetnoot:
Nucleair afval
De ramp in Japan heeft de discussie over kernenergie in Duitsland nieuw leven ingeblazen. Zelfs een CDU-minister, Norbert Röttgen van Milieu, noemde kernenergie 'een tijdelijke brugtechnologie,' schreef Merlijn Schoonenboom gisteren in de Volkskrant.
In Nederland is van zo'n discussie weinig te merken. Daar gebeurt zoals bekend alles vijftig jaar later, als het al gebeurt.
De Süddeutche Zeitung drukte een commentaar af onder de kop 'Het blinde geloof in de techniek'. De kerncentrales in Japan waren gebouwd om een aardbeving met de kracht van 7,75 te doorstaan. Met een aardbeving met de kracht van 9,0 had niemand rekening gehouden.
De Deense kunstenaar Michael Madsen maakte een documentaire getiteld Into Eternity over een opslagplaats in Finland voor nucleair afval. De moeite waard. Madsens film maakt duidelijk dat wat de mensheid achterlaat op deze aarde niet Beethoven of Sophocles zal zijn, maar nucleair afval.
Voor de gemiddelde PVV'er een geruststellende gedachte.
Arnon Grunberg
Zou ie daar nog eens gelijk in kunnen krijgen, die Grunberg?
In diezelfde krant overigens een alleraardigste Sigmund over een onderwerp dat op dit Blog weleens ter sprake kwam:
En op de sportpagina's (die ik hooguit scan en nooit lees) dan breeduit deze kop:
Als Cruijff iets zegt, is iedereen enthousiast
Deze kop behoeft toch enige rectificatie en zou wellicht kunnen luiden:
Als Cruijff iets zegt, is bijna iedereen enthousiast
want wat Cruijff zegt zal mij toch werkelijk en waarachtig worst wezen!
Dat was veertig jaar geleden al het geval toen ik als toerist op Ibiza, zodra het duidelijk werd dat ik Nederlander was, regelmatig met buitengewoon enthousiasme gepolst werd over wat ik dan van 'Crouiff' wist of vond. En dat is nu nog het geval. Helaas kon ik dat Spaanse enthousiasme niet delen en moest een antwoord veelal schuldig blijven.
Nu hebben die Spanjaarden inmiddels wel enige reden om een beetje enthousiast over Cruijff te zijn; zij hebben de mooie uitdrukking 'en un momento dado' aan hem te danken.
Welke voetballer kan hem dat nazeggen?
No comments:
Post a Comment