Lustpil voor de vrouw?

Een aantal maanden geleden was hier al de nodige discussie over gaande en het zat er gewoon aan te komen:

Lustpil voor vrouwen dichtbij

prijkte dan gisteren op de voorpagina van de Volkskrant. Tja de emancipatie van de vrouw schrijdt nog immer voort, zij het misschien wat geruislozer terwijl ie volgens velen nog lang niet ver en snel genoeg gaat. Mijn eerste gedachte bij die kop was: zullen of willen vrouwen dan soms net zo gek en zo monomaan en ééndimensionaal gericht worden als mannen?

Zegen of onnodige medicalisering van de seks?

luidt de vraag als ondertitel onder de afbeelding van een opengewerkte pil wat wit-gelige pil. Het bijbehorende artikel verhaalt hoe ver Big Pharma inmiddels is met het in de markt zetten van Lybrido en Lybridos. Men is al een flink eind op weg met het vinden en formuleren van de bijpassende problemen bij deze produkten. De balletjes zijn opgegooid en de rest is aan de publieke opinie, het publieke debat en vooral aan de reclamemakers en de marketeers. En als de industrie, in casu Big Pharma, er een markt in ziet, dan moet je, zo we weten ook, wel van heel goeie huize komen, zou je er nog een stop of een rem op willen zetten. Ze zitten er dus gewoon aan te komen! Tja, zo’n kans om de werk- en wipgelegenheid wat te stimuleren kunnen we toch niet onbenut laten, nietwaar? Van de vijf deskundigen op het gebied van de vrouwelijke seksualiteit die in genoemde krant om commentaar gevraagd werden was alleen Goedele Liekens per saldo positief over de ontwikkeling van deze pil, hoewel ze ook wel wat schaduwkanten zag. De andere vier waren ronduit sceptisch tot afwijzend. Worden het de zusjes van Viagra? Niks geen geneesmiddel maar gewoon een partydrug dus!? Is het misschien de kroon op de zogeheten seksuele revolutie? En meer van dergelijke vragen. Voorlopig valt er in ieder geval weer heel wat over seks te praten, toch altijd een favoriet gespreksonderwerp wanneer we de juiste ingang daartoe weten te vinden! In de papieren editie had ik dat gemist maar op het web zie ik dat cowboy-psychiater Bram Bakker, die ook wel graag over seks mag spreken, zijn commentaar ook al gegeven had en tot de concluise komt:

Als de lustpil er komt, wordt ons seksleven een stuk minder spannend

Zoals te verwachten bij een onderwerp dat zo tot de verbeelding (en ook andere humane functies) spreekt, stortten de columnisten zich vandaag ook dagbladbreed, met verve en vol goede zin op dit thema. Bert Wagendorp doet een boekje open over de wetenschappelijke en diepere motieven van de ontwikkelaar van deze pil: Toen hij 25 was maakte zijn grote liefde het uit. ‘De breuk inspireerde een levenslange zoektocht om de vrouwelijke emotie te begrijpen aan de hand van biochemie en psychofarmacologie.’
(Tja, leve de wetenschap en verder wezenloos en al te rationalistisch, zogenaamd wetenschappelijk geraaskal!; denk ik dan) Ook Sigmund Freud, zo brengt Wagendorp ons even in herinnering, vroeg zich na dertig jaar intensieve studie van de vrouwenziel nog altijd wanhopig af:

‘Wass will das Weib?’

om daar aan toe te voegen: Dankzij de lustpil krijgen we straks misschien eindelijk iets van een antwoord. Wagendorp besluit met de anti-climax dat het allemaal wel weer eens een mannelijk illusie kan blijken en met de verzekering dat ie naar pepermunt zal smaken. Zoveel weet ik er dan niet van maar ik durf wel mijn hoed en mijn hele voorraad Viagra er onder te verwedden dat het pilletje roze zal zijn. Een vergulde pil zal het vast niet zijn want mocht die bestaan dan zal Big Pharma die toch voor zichzelf en de aandeelhouders reserveren, vermoed ik zo.

Sander van Walsum laat in zijn column de volgende tussenkop er prominent uitspringen:

Bijwerking: geen zin in seks wordt een probleem

en concludeert in het kader van de vraag of dit een logisch vervolg op de seksuele revolutie zou mogen heten:

Waar de anticonceptiepil seks vrijmaakte van de plicht tot voortplanting, kan seks onder invloed van de lustpil iets dwangmatigs krijgen.

Tot slot mag de reactie van Sylvia Witteman hier beslist niet ontbreken. Zij beziet de hele kwestie vanuit het gezichtspunt van de potentiële gebruikster en stelt eenvoudigweg vast dat dit pilletje fundamenteel anders werkt en wezenlijk anders dan Viagra is. Sylvia Witteman hoeft het (roze?) pilletje hoe dan ook niet want ze heeft, naar eigen zeggen, een mooie vaas en wil daarom best nog wel eens een leuk bosje bloemen krijgen. Deze discussie krijgt ongetwijfeld nog een uitgebreid en interessant vervolg al zal dat hoogstwaarschijnlijk niet op dit blog zijn. Maar je weet maar nooit, het kan natuurlijk altijd verkeren, zoals Brederoo al zei.