Daar het hotel op enige afstand van het stadscentrum verwijderd ligt, namen wij de volgende dag de tram naar de stad. Nu ontvingen we bij het inchecken in het hotel een kamerbewijs dat tevens voor de duur van ons verblijf als vrijkaartje voor het openbaar vervoer in Jena gold. Dat was dus even mooi makkelijk; klantvriendelijkheid heet dat, geloof ik.
De stad in eerste instantie natuurlijk maar eens wat rondgewandeld en verkend.
Het stadsgezicht van Jena wordt gedomineerd door de 'Jentower', die op allerlei plekken weer opduikt als een oriëntatiepunt.
Het grote plein onder de Jenatoren bleek volledig bezet door een voorjaarsmarkt en een kermis. Het marktplein, waar wij onze ochtendkoffie op een terrasje nuttigden stond vol met tafels en banken en daaromheen allerlei kraampjes, karretjes en houten blokhutachtige tentjes waar men vooral veel gegrilld vlees verkocht, zo te ruiken met rijkelijk veel zwarte randjes daaraan.
En natuurlijk was er ook bier.
Een stadsgidsje aangeschaft in de boekhandel onder de toren en een doel voor die dag zoekend ons oog op het optisch museum laten vallen. Dat bleek geen slechte keus en dat er in Jena een optisch museum te vinden is natuurlijk ook geen toeval maar eerder onvermijdelijk. Jena is per slot van rekening toch de stad waar de optiek groot gegroeid is en waar de ontwikkeling van de optische techniek vergroeid is geraakt met een naam als bijvoorbeeld die van Carl Zeiss.
Op zoek naar een terrasje zag Marian ergens iets staan over een restaurant met panoramazicht boven in toren en daar dus maar eens op afgestevend. Voor €3 mochten we de toren in/op om iets te drinken en het uitzicht te bewonderen.
Mooi en indrukwekkend uitzicht dus de nodige foto's geschoten. Ik meende ook nog het slot Leuchtenurg in de verte te ontwaren.
zonder
en met tele plus ietsje uitvergroot (geen Carl Zeiss maar een Leica lensje)
In het restaurant 'Scala', waar nog maar twee mensen zaten, een heerlijk wit wijntje (Unstrut) gedronken; eten, dat er bijzonder smakelijk uitzag, voorbij zien komen en vervolgens nog een groepje gasten zien aanschuiven. Onze bedoeling was eigenlijk om hier slechts een drankje te nuttigen maar we besloten op enig moment toch maar de kaart te vragen om te zien of Bruin deze etenskar wel kon en wilde trekken. Na een enige blikken op de kaart was Bruin al snel om; waar ook de bediening al rap vrolijker van leek te worden.
Onvergetelijk goed en lekker gegeten daar in de hoogte. Een absolute aanrader voor een ieder die ooit Jena aandoet. Perfect wijnarrangement met goede uitleg van bediening en voortreffelijk menu en amuses. Dat alles in een prettige ambiance met een nauwelijkse te evenaren panoramazicht.
(N.B. In de wiki-entries Jena is een 360° panoramazicht vanaf de toren te zien)
Volgende dag in de auto gestapt om de omgeving van Jena eens wat te ontdekken. Het stadje Kahla, de befaamde en alom als bezienswaardigheid aangeprezen burcht van Leuchtenburg en Dornburg met een drietal bijzondere burchten, waarvan er inmiddels een tot bejaardentehuis omgetoverd was, waren onze doelen.
De route naar de Leuchtenburg was waar genoegen; nauwelijks verkeer op de weg, zo af en toe een vredig en slaperig dorpje, een landschap vriendelijk kleurend en glooiend en van een sprookjesachtige of anders toch van Anton Pieck-achtige allure.
De Leuchtenburg op geweest en de rondwandeling om de burcht gemaakt met een prachtig uitzicht en vergezichten rondom.
De Jentower vanaf hier proberen op de kiek te zetten omdat ik gisteren vanaf de Jentower ook net deze plek, inschattend dat het Leuchtenburg wel eens zou kunnen zijn, gekiekt had.
zonder
en met tele plus ietsje uitvergroot
In de burcht koffie en kokostorte genuttigd; beiden geen succes helaas.
Vervolgens de afdaling weer gemaakt en naar Kahla getogen. Een bijzonder slaperig stadje met wel heel weinig tekenen van leven op straat of waar dan ook te bekennen.
Even wat doorgelopen deze plaats weer achter ons gelaten. Daarna richting Dornburg waar we daar eenmaal aangekomen prompt de enige juiste afslag voorbij reden om een bijzonder steile en lange afdaling in te zetten waar voorlopig even geen keren mogelijk bleek.
Besloten maar door naar Jena en het hotel te rijden. Zo gezegd, zo gedaan.
De volgende dag waren de stad Jena en de tram weer aan de beurt.
In Jena wat rond het marktplein gewandeld en richting Stadsmuseum; dat bleek die dag pas om drie uur open te gaan. Wat doen we dan? Eerst een koffie en dan .. maar naar de botanische tuinen.
Was het in de stad al richting 27 à 28 graden hier was het in de kassen nog iets warmer; dat is goed voor de cactussen en andere tropische planten maar niet noodzakelijkerwijs voor ons. Daarna een wandeling door de buitentuin en vervolgens het Art-Deco of DamenViertel rond de Käthe Kollwitz Strasse gezocht en gevonden. Nog een kerk bezocht en alsnog door naar het Stadsmuseum en daar voor het bezoek eerst een koffie met 'Torte oder Küche' genuttigd. In tussen werd de weersomslag van stralend zomerweer naar wat frisser en onstabieler weer duidelijk merkbaar en voelbaar. Hetgeen wat licht dramatische effecten teweegbracht.
In een Sushi-bar een smakelijk sushi-maal met een Silvaner erbij genoten alvorens weer de tram te nemen voor ons laatste nachtje hier in Jena.
Ook vandaag geen enkel teken te bekennen van het feit dat hier ooit ene Bernhard van Lippen-Biestenfeld geboren werd; ook niet na er in de boekhandel en het museum toch speciaal op gelet te hebben. Maar als je ook (in Stadsmuseum) ziet welk een roerige geschiedenis deze stad en regio kent, dan betreft het natuurlijk ook een volslagen weinigzeggend en onbelangrijk niemendalletje 'in the greater scheme of events'.
De volgende dag gingen we weer 'aus Jena' en togen noordwaarts naar Schwerin.
(klik op foto's om ze te vergoten)
No comments:
Post a Comment